Του Ειρηναίου Μαράκη
Αρχές φθινοπώρου ο δήμαρχος Χανίων Τάσος Βάμβουκας δήλωνε πως δεν μπορούσε να προχωρήσει στη δημιουργία ξενώνα αστέγων στην πόλη, πάγιο αίτημα των ίδιων των αστέγων, φορέων, συλλογικοτήτων, δημοτικών κινήσεων και της τοπικής κοινωνίας, γιατί χρειάζονται πολλά πράγματα που ο δήμος, βάση νόμου, δεν μπορούσε να παρέχει (εξιδικευμένο προσωπικό, κατάλληλοι χώροι κ.τ.λ.) κι ενώ η αρμόδια αντιδήμαρχος είχε δηλώσει πως δεν γνώριζε(!) τις άσχημες συνθήκες που επικρατούν στον δρόμο όπου διαμένουν οι άστεγοι…
Σύμφωνα τώρα με νεότερες δηλώσεις του δημάρχου και με σχετική ενημέρωση στα τοπικά ΜΜΕ η δημοτική αρχή προσανατολίζεται, καθώς έχουν προχωρήσει και οι σχετικές διαδιακασίες, στη δημιουργία δομής σε τμήμα του κτιρίου της Φιλαρμονικής στο Κουμ Καπί (με την Φιλαρμονική να μετακομίζει σε καλύτερο χώρο, μάλλον τη Βίλα Κούνδουρου) ο οποίος με την κατάλληλη διαμόρφωση θα λειτουργήσει ως λαϊκό υπνωτήριο. Σε σχέση με την προηγούμενη, σκληρή, απάνθρωπη και υποκριτική στάση του δήμου στο ζήτημα, η εύρεση χώρου για τη νυχτερινή διαμονή των προσφύγων είναι ένα θετικό βήμα – δεν θα υπήρχε βέβαια ούτε αυτό χωρίς τη συνεχή και επίμονη πίεση από την χανιώτικη κοινωνία.
Ορθά η δημοτική αρχή υποστηρίζει πως θέμα των άστεγων δε λύνεται απλά με ένα λαϊκό υπνωτήριο – αλήθεια είναι επίσης ότι οι άστεγοι δεν θα έχουν την αναγκαία προστασία από το κρύο και την παγωνιά κατά διάρκεια της μέρας… Να λοιπόν, γιατί ένα λαϊκό υπνωτήριο δεν αρκεί αλλά χρειάζεται η δημιουργία ενός πραγματικύ ξενώναν αστέγων που να καλύπτει όλες τις ανάγκες τους. Βέβαια, εδώ τίθεται και άλλο ένα ερώτημα, πολύ σημαντικό. Μπορεί ο δήμος να εξασφαλίσει την ύπαρξη κατάλληλου προσωπικού για τη λειτουργία του ξενώνα, σύμφωνα με την προηγούμενη τοποθέτησή του δεν μπορούσε…, και αν ναι, κάτω από ποιές εργασιακές συνθήκες; Θα είναι μόνιμοι, με σταθερό μισθό οι εργαζόμενοι ή θα αρκεστεί ο δημος (επικαλούμενος τη μνημονιακή πολιτική που βάζει φραγμούς στην τοπική αυτοδιοίκηση και που στηρίζει, τι ειρωνεία, η δημοτική αρχή μέσω του Καλλικράτη) στην πρόσληψη εργαζομένων με προσωρινές συμβάσεις εργασίας; Εδώ μάλιστα υπάρχει και ο κίνδυνος για απόσπαση εργαζομένων από άλλες κοινωνικές δομές για να καλυφθούν, όσο γίνεται, οι ανάγκες του υπνωτηρίου.
Αλλά η κριτική μου σχετικά με το λαϊκό υπνωτήριο επικεντρώνεται σε ένα άλλο ζήτημα: θα είναι ένα υπνωτήριο για όλους τους αστέγους, χωρίς διαχωρισμούς ή θα είναι ένας χώρος όπου οι τοξικοεξαρτημένοι άστεγοι και όσι χρήζουν ψυχιατρικής φροντίδας θα μέινουν εκτός; Η δήλωση του δημάρχου Χανίων προδιαθέτει αρνητικά για το δεύτερο, για να μην πόμε πως αυτό, λ’εγεται ξεκάθαρα και χωρίς ντροπή, γι΄αυτό σχολιάζω σχετικά και πε΄ρι εμπαιγμού στο ζήτημα των αστέγων:
«Νομίζουνε κάποιοι ότι επειδή ο δήμος θα κάνει μια δομή όλα θα λυθούν. Εγώ σας λέω και όλοι οι άστεγοι να χωράνε στη δομή και να περισσεύουν και 20 θέσεις και άλλοι θα υπάρχουν στο δρόμο. Και θα σας πω κι ένα περιστατικό. Πήγε ένας άνθρωπος στο Γηροκομείο και έγιναν όλοι άνω κάτω μέχρι να μπορέσει να μείνει. Και την επόμενη ο άνθρωπος έφυγε γιατί, λέει, ότι είδε μια ενόραση. Καταλαβαίνετε; Είναι άνθρωποι που θέλουν μια ψυχολογική υποστήριξη, ιατρική φροντίδα. Δε μπορεί ένα υπνωτήριο να λύσει αυτά τα θέματα. Και εδώ πέρα υπάρχει μια πολύ μεγάλη σπέκουλα.» Και επίσης ότι: «Το υπνωτήριο θα είναι μια ανοιχτή δομή στο κέντρο της πόλης, θα είναι ένας επιτηρούμενος χώρος, όσον αφορά την ασφάλεια, τα άτομα τα οποία θα μπορούν να κοιμηθούν εκεί, […] και πρέπει να πούμε ότι δεν είναι δυαντό να παρέχονται άλλες υπηρεσίες σε αυτό το υπνωτήριο, ούτε να υπάρχουν άνθρωποι οι οποίοι αντιμετωπίζουν άλλου είδους προβλήματα που θα είναι ζήτημα το να βρίσκονται στον ίδιο χώρο με ανθρώπουςε που έχουν τα χαρακτηριστικά φιλοξενίας. […] Εμείς σε αυτή τη δομή δεν μπορούμε να φιλοξενήσουμε ανθρώπους οι οποίοι έχουν ψυχολογικά προβλήματα, έχουν εξαρτήσεις διαφόρων ειδών ήυ αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα υγείας – αυτοί οι άνθρωποι θέλουν μία άλλη εντελώς διαφορετική αντιμετώπιση, θέλουν μια κανονική περίθαλψη… […]»
Προφανώς και χρειάζεται ιατρική φροντίδα και οι κατάλληλες δημόσιες δομές, δεν το συζητώ, αλλά αυτό δεν πρέπει να είναι αφορμή για να ξεχωρίσουμε αυτούς τους ανθρώπους, δεν είναι ποινικοί εγκληματίες, ούτε πρέπει να στιγματιστούν ως τέτοιο, μόνο και μόνο για να καθησυχάσουμε τους… φιλήσυχους Χανιώτες και τα συντηρητικά μέλη των δημοτικων παρατάξεων, γνωστές σε όλους οι ρατσιστικές κορώνες τους σχετικά με το ζήτημα της φιλοξενίας των προσφύγων, (κι εντός της δημοτικής πλειοψηφίας) που δεν πρόσκεινται στην Αριστερά, έτσι; Οι νάγκες τους και τα προβλήματά τους συνδέονται το ένα με το άλλο και είναι κυρίως κοινωνικά προβλήματα, όχι απλά θέματα υγείας, και έτσι πρέπει να ατα αντιμετωπίσουμε. Όχι;
Η δημοτική αρχή έχει καθήκον να είναι τολμηρή σε αυτά τα ζητήματα, ακόμα κι όταν μέσα σε λίγους μήνες αλλάζει θέσεις και αποφάσεις, δείχνοντας μας ότι δεν έχει σχέδιο για τα κοινωνικά ζητήματα της πόλης και ότι απλώς πορεύεται στα τυφλά… Να ζητήσει χρηματοδότηση, προσλήψεις μόνιμου προσωπικού για το υπνωτήριο αλλά και τις άλλες δημοτικές υπηρεσίες και φυσικά, καθώς αναφερόμαστε στους άστεγους της πόλης μας, να βρει, τόσα ακίνητα έχει ο δήμος, ένα προσωρινό αλλά όσο γίνεται κατάλληλο χώρο διαμονής τους – ο χειμώνας δεν μπορέι να περιμένει την κατασκευή του υπνωτηρίου… Συμπέρασμα; Τα κινήματα της πόλης, οι φορέις και οι συλλογικότητες έχουν πολύ δρόμο ακόμα μπροστά τους.
