Την αντίθεσή του με τη δημιουργία πανεπιστημιακής αστυνομίας εξέφρασε ο πρώην βουλευτής και πρώην υπουργός Παιδείας της ΝΔ Άρης Σπηλιωτόπουλος ο οποίος εδώ και χρόνια απέχει από τη δημόσια πολιτική ζωή.
Η ανάρτησή του Άρη Σπηλιωτόπουλου στο facebook:
«Η ασυδοσία, η ανομία κ η βεβήλωση μαζί με την καταστροφή δημόσιας περιουσίας είναι μια πάγια πρακτική στους χώρους των ελληνικών πανεπιστημίων.
Πολλές φορές άρρηκτα συνδεδεμένη με την πρακτική του άβατου που εμπόδιζε κάθε προσπάθεια ελέγχου η κ καταστολής ακόμα κ σε περιπτώσεις ακραίας βίας η κ εμπρησμού.
Πολλές οι προσπάθειες για άρση του ασύλου που είχε παραμείνει ως σύμβολο για τη μη επιστροφή σε αυταρχικές πρακτικές κ στην φασίζουσα νοοτροπία μια άλλης εποχής.
Οι προσπάθειες αυτές άλλες πέτυχαν κ άλλες οχι.
Ομως στο τέλος το πανεπιστημιακό άσυλο μπήκε στο χρονοντούλαπο της ιστορίας!
Τώρα ξαφνικά έρχεται η Πολιτεία να διορίσει 1200 ειδικούς φρουρούς για τη φύλαξη των ΑΕΙ
Χρειάζεται φύλαξη το Πανεπιστημιο;
Μετά την άρση του ασύλου, αν είχαμε αλλάξει κ νοοτροπία όχι!
Σκεφτείτε το πανεπιστήμιο της Οξφόρδης ή του Κειμπριτζ να ατυνομοκρατείται! προφανως και εκει ο χώρος είναι ιερός κ προστατεύεται από φοιτητές, διδάσκοντες ,επισκέπτες!
Αλλά ας δεχτούμε οτι εμείς έχουμε άλλη νοοτροπία κ ροπή στην βία
Μεταλ απο την υπερδεκαετή οικονομική κρίση που αποψίλωσε τα ΑΕΙ απο επιστήμονες κ διδάσκοντες, μετα την άρση του ασύλου, αυτή είναι η προτεραιότητα;
Δεν θα μπορούσε η Πολιτεία να δώσει τη δυνατότητα στις πρυτανικές αρχές για ιδιωτική φύλαξη όταν ακόμα κ τα Υπουργεία τέτοια διαθέτουν;
"google ad"
Τα αεροδρόμια;
Δηλαδή χρειάζεται η πρόσληψη απο το κράτος ενόσω νεου σώματος αστυνομικών κ όχι η πρόσληψη επιστημόνων σε ΑΕΙ ακόμα κ εκεί που υπολειτουργούν;
Λυπάμαι αλλα κ ως πρώην Υπουργός κ ως ενεργός πολίτης με δημοκρατικό κ προοδευτικό πρόσημο δεν κατανοώ μια τέτοια ιδεοληψια εκτός απο την αποδοχή της ως μια ξεπερασμένη παλαιοπολιτική συνήθεια βολέματος κάποιων.
Αλλά πιστεύω οτι αυτή την είχε ξορκίσει κατά δήλωση του ο Πρωθυπουργός απο τις πρακτικές της κυβερνησης του!
Απλά λυπάμαι…»