Του Δημήτρη Μηλάκα
Υπάρχουν δύο «εικόνες» που τις προηγούμενες μέρες περιέγραψαν/συνόψισαν με σαφήνεια την κατάσταση στα ελληνοτουρκικά και τις διαφορετικές προσεγγίσεις Αθήνας και Άγκυρας στο φόντο της έκρηξης στη Μέση Ανατολή και του «παιχνιδιού» της Ουάσιγκτον στην περιοχή.
Εικόνα πρώτη: Ο Αμερικανός υπουργός Εξωτερικών, στο πλαίσιο της επίσκεψής του στην εύφλεκτη περιοχή, έκρινε σκόπιμο να περιλάβει και την Τουρκία (όχι την Ελλάδα) στην περιοδεία του, αποσκοπώντας σε μια συνάντηση με τον Ερντογάν. Τελικά ο Τούρκος Πρόεδρος προτίμησε να κάνει περιοδεία στον τόπο καταγωγής του και ανέθεσε στον υπουργό Εξωτερικών της Τουρκίας να συναντήσει τον Μπλίνκεν, όπως άλλωστε επιτάσσει και το πρωτόκολλο. Το κάζο, ωστόσο, για τον Μπλίνκεν δεν ήταν ότι τον δέχθηκε ο Τούρκος ομόλογός του. Ο Ερντογάν, θέλοντας να είναι απόλυτα σαφές πού έχει γραμμένους τους Αμερικανούς, έστειλε στο αεροδρόμιο για την επίσημη υποδοχή του Μπλίνκεν τον αντινομάρχη της Άγκυρας! Ούτε καν τον νομάρχη…
Σε αντιδιαστολή με τη σαφή αντίδραση του Ερντογάν στην αμερικανική υποστήριξη των χασάπηδων του Τελ Αβίβ (πώς αλλιώς να τους χαρακτηρίσεις αφού, σύμφωνα με στοιχεία του ΟΗΕ, κάθε 10 λεπτά στη Γάζα δολοφονείται ένα παιδί και τραυματίζονται δύο ακόμη), η ελληνική κυβέρνηση πανηγύρισε δίνοντας στη δημοσιότητα την τηλεφωνική επικοινωνία του Μπλίνκεν με τον Μητσοτάκη, κατά την οποία συμφώνησαν σε όλα (από Γάζα μέχρι Ουκρανία)…
Εικόνα δεύτερη: Οι… Κλουζό της Ελληνικής Αστυνομίας κινούμενοι αστραπιαία κατάφεραν να ταυτοποιήσουν και να συλλάβουν τον νεαρό Παλαιστίνιο που σε συλλαλητήριο (κατά των βομβαρδισμών αμάχων του Ισραήλ στη Λωρίδα της Γάζας) στο Σύνταγμα ανέβηκε σε έναν στύλο και κρέμασε μια παλαιστινιακή και μια ελληνική σημαία. Το ενδιαφέρον και ταυτόχρονα αποκαλυπτικό της εθελοδουλίας των ελληνικών αρχών είναι οι κατηγορίες που αντιμετωπίζει ο 22χρονος Παλαιστίνιος, ο οποίος διώκεται με βάση το άρθρο 141 του Ποινικού Κώδικα, το οποίο προβλέπει: «Όποιος με πρόθεσή του και με οποιεσδήποτε ενέργειες εκθέτει το ελληνικό κράτος ή σύμμαχό του ή κατοίκους του σε κίνδυνο αντιποίνων ή εκθέτει σε κίνδυνο διατάραξης τις φιλικές σχέσεις του ελληνικού κράτους ή συμμάχου του με ξένο κράτος, τιμωρείται με φυλάκιση τριών μηνών μέχρι τριών ετών. Αν τα αντίποινα επήλθαν πραγματικά εξαιτίας των ενεργειών του, τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον τριών ετών».
Συνεπείς υποτελείς
Με απλούστερα λόγια, ο 22χρονος συνελήφθη προκειμένου η ελληνική κυβέρνηση να δηλώσει/υπογραμμίσει την απόλυτη υποταγή της στην αμερικανοϊσραηλινή σφαγή αμάχων στη Λωρίδα της Γάζας, παρά το γεγονός ότι στην ελληνική κοινωνία υπάρχει ικανός (αριθμητικά) πληθυσμός που μπορεί να διακρίνει τι σημαίνει νόμιμη άμυνα απέναντι στην τρομοκρατία (της Χαμάς) και τι η τρομοκρατία μιας κρατικής πολεμικής μηχανής, όπως αυτή του Ισραήλ.
Αυτή τη διάκριση (είναι αξιοσημείωτο) δεν μπορούν να την κάνουν δύο από τα μεγαλύτερα ειδησεογραφικά ελληνικά sites (με εκατομμύρια κλικ καθημερινά), που την περασμένη Τετάρτη για παράδειγμα δεν είχαν στην πρώτη τους σελίδα ούτε μισή γραμμή για τον πόλεμο και τους ισραηλινούς βομβαρδισμούς με εκατόμβες αμάχων στη Γάζα, προφανώς για να… αποφύγουν το άρθρο 141 του Ποινικού Κώδικα και κυρίως για να μην «χάσουν τις άκρες τους» με τις πρεσβείες των ΗΠΑ και του Ισραήλ…
Για όσους έχουν αμφιβολίες ότι ο στρατός του Ισραήλ είναι τμήμα της πολεμικής μηχανής των ΗΠΑ και ως εκ τούτου η Ουάσιγκτον έχει λερωμένα τα χέρια της με το αίμα των αμάχων που δολοφονούν οι Ισραηλινοί στη Γάζα, δύο στοιχεία αρκούν για να αναθεωρήσουν:
- Πέρα από τη 10ετή συμφωνία που εγγυάται στρατιωτική βοήθεια των ΗΠΑ 38 δισεκατομμυρίων δολαρίων στο Ισραήλ, καθώς η σφαγή στη Γάζα συνεχίζεται η Ουάσιγκτον σπεύδει να παράσχει επιπλέον στρατιωτική βοήθεια ύψους 14 δισεκατομμυρίων δολαρίων.
- Γίνεται συνεχής ανεφοδιασμός των Ισραηλινών με βόμβες και άλλα πυρομαχικά, καθ’ όλη τη διάρκεια των εν εξελίξει επιχειρήσεων, από αμερικανικά αεροσκάφη, τα οποία χρησιμοποιούν για να φτάσουν στο Ισραήλ το δίκτυο βάσεων που διαθέτουν οι ΗΠΑ στην Ευρώπη, συμπεριλαμβανομένου και του αεροδρομίου της Ελευσίνας.
Οι αιθεροβάμονες (;) των Αθηνών
Μέσα σ’ αυτόν τον κοσμοϊστορικό και αιματοβαμμένο γεωπολιτικό χαμό στην περιοχή, μόνο ανησυχία μπορεί να προκαλέσει η εμμονή της ελληνικής κυβέρνησης να διευθετήσει τα ελληνοτουρκικά εμφανιζόμενη μάλιστα επισπεύδουσα.
Σύμφωνα με την (διορισμένη και όχι εκλεγμένη) υφυπουργό Εξωτερικών Αλεξάνδρα Παπαδοπούλου, που της έχει ανατεθεί (από τον Μητσοτάκη) η υλοποίηση του πρότζεκτ της ελληνοτουρκικής προσέγγισης, «η κρίση στη Μέση Ανατολή θα επηρεάσει θετικά τον ελληνοτουρκικό διάλογο – διότι, παρά τις διαφορετικές προσεγγίσεις, στόχους κ.λπ., Ελλάδα και Τουρκία έχουν ένα κοινό συμφέρον. Δεν μπορούν να ζουν σε μία περιοχή η οποία εκρήγνυται και η έκρηξη αυτή τη φορά στη Μέση Ανατολή αφορά και τους δυο μας».
Το «λογικό» επιχείρημα της Ελληνίδας ΥΦΥΠΕΞ (ότι δεν είναι ωφέλιμο για Ελλάδα και Τουρκία να ζουν σε μια περιοχή υπό ριζική αναδιαμόρφωση μέσα από πολεμικές επιχειρήσεις) αποδεικνύεται αίολο, καθώς δεν λαμβάνει υπόψη του ότι:
- Ο βασικός παράγοντας που ωθεί Αθήνα και Άγκυρα στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων είναι η αμερικανική ανάγκη για εξασφάλιση της εύρυθμης λειτουργίας της νοτιοανατολικής πτέρυγας του ΝΑΤΟ.
- Αυτήν την αμερικανική ανάγκη, όπως έμπρακτα αποδεικνύουν, οι Τούρκοι την έχουν γραμμένη στα… πασούμια τους και το δείχνουν με κάθε τρόπο και κάθε ευκαιρία στην Ουάσιγκτον.
- Η Τουρκία δεν έχει κρύψει τις αναθεωρητικές (της Συνθήκης της Λωζάννης) της επιδιώξεις και το μπάχαλο στην περιοχή είναι κάτι που το αντιμετωπίζει ως ευκαιρία.
Κοντολογίς, την ώρα που ξαναμοιράζονται τα «χαρτιά» στην περιοχή, η ελληνική κυβέρνηση ποντάρει τα ρέστα της στους Αμερικανούς, δηλαδή στους μεγάλους χορηγούς της ναζιστικής πολιτικής των συλλογικών αντιποίνων της κυβέρνησης Νετανιάχου. Η ελπίδα της Αθήνας είναι προφανής: ότι δεν θα χρησιμοποιηθεί από τους Αμερικανούς για μια ακόμη φορά για να εξευμενίσουν τον Ερντογάν, προκειμένου να συγκρατηθεί η Τουρκία σε ευρωατλαντική τροχιά…
Ελπίδα φρούδα…