Το βράδυ των Χριστουγέννων έφυγε από τη ζωή από καρδιολογικά προβλήματα ο δημοσιογράφος Σεραφείμ Φυντανίδης, ο ιστορικός διευθυντής της Ελευθεροτυπίας μέχρι και τον Απρίλιο του 2007.
Ο Σεραφείμ Φυντανίδης είχε γεννηθεί στην Αθήνα στο Περιστέρι τον Μάρτιο του 1937. Το 1960 πήρε το πτυχίο της Ανωτάτης Σχολής Οικονομικών και Εμπορικών Επιστημών (ΑΣΟΕΕ). Αρχικά εργάστηκε στην εφημερίδα Έθνος ως συντάκτης την περίοδο 1957 – 1968. Στην περίοδο της Χούντας από το 1968 μέχρι το 1974 εργάστηκε στη Απογευματινή στην αρχή ως υπεύθυνος ύλης και αργότερα ως αρχισυντάκτης. Από το 1974 μέχρι τον Ιούνιο του 1976 υπήρξε διευθυντής σύνταξης στην Ακρόπολη. Από τον Ιούνιο του 1976 μέχρι τις 27 Απριλίου 2007, ήταν διευθυντής της Ελευθεροτυπίας.
Το κείμενο που ακολουθεί είναι ο αποχαιρετισμός της ομάδας δημοσιογράφων της στήλης «Ιός» της ιστορικής Ελευθεροτυπίας, για τον Σεραφείμ Φυντανίδη, τον επί 28 χρόνια διευθυντή της:
«Λίγοι άνθρωποι αφήνουν πεθαίνοντας το σημάδι τους ανεξίτηλο όχι μόνο σε όσους τους αγάπησαν αλλά παντού.
Ο διευθυντής της Ελευθεροτυπίας, έτσι όπως όλοι θα τον θυμούνται, χάραξε τη γραμμή αφετηρίας μιας ελεύθερης δημοκρατικής και ανεξάρτητης εφημερίδας.
Η Ελευθεροτυπία μπήκε σε κάθε σπίτι με το Φυντανίδη στο τιμόνι και σημάδεψε γενιές ολόκληρες. Σε άλλους λίγο σε άλλους πολύ έμαθε πώς να γράφουν και πώς να σέβονται τον αναγνώστη.
Εξάλλου ο ίδιος ξεκινούσε πάντα τη δουλειά του διαβάζοντας τα γράμματα των αναγνωστών. Ο Φυντανίδης με το παράξενο σφύριγμα στο σίγμα δίδαξε δημοσιογραφία αλλά πρόσφερε και την άνεση να μπορούν οι δημοσιογράφοι να διεκδικούν και να γράφουν την άποψη τους και αυτό ήταν το πιο σημαντικό.
Η εφημερίδα του Τεγόπουλου και του Φυντανίδη με όλα τα σωστά και όλα τα λάθη της διαμόρφωσε καθοριστικά το τοπίο της έντυπης ενημέρωσης στην Ελλάδα, στάθηκε απέναντι στη κιτρινίλα των σκουπιδιών της ενημέρωσης, των φτηνών αγοραίων προσφορών και της εξαπάτησης του κοινού.
Θα γραφτούν πολλά τώρα θα ειπωθούν πολύ περισσότερα. Ένα πράγμα όμως είναι βέβαιο! Ο Σεραφείμ Φυντανίδης θα είναι πάντα ο δημοσιογράφος, ο διευθυντής της εφημερίδας που όλοι αγαπήσαμε και που ουσιαστικά έφυγε μαζί του από το 2007, τότε που άρχιζε ο κατήφορος της Ελευθεροτυπίας.
Τότε ήταν που μάθαμε όλοι εκεί τη λέξη απόλυση, αποπομπή, κατάχρηση εξουσίας και αποστροφή στο διάλογο.
Τότε πραγματικά έκλεισε οριστικά και για τους δύο ο κύκλος.
Στη Βιργινία και στο Λευτέρη τα θερμά μας συλλυπητήρια.
Ο παλιός και ο νέος Ιός της Κυριακής».
[youtube url=”https://www.youtube.com/watch?v=ezSzBPJB-IM”]
