Όπως και η συντριπτική πλειοψηφία των συμπολιτών, έτσι κι εγώ δεν έχω την παραμικρή αμφιβολία ότι η επιβολή του χαρατσιού επί των ακινήτων, ειδικά σε μια χώρα με τεράστιο ποσοστό ιδιοκατοίκησης και ειδικότερα η εκβιαστική είσπραξή του μέσω των λογαριασμών της ΔΕΗ είναι άδικη κι ως εκ τούτου αντισυνταγματική. 
Όπως όμως η αχαρακτήριστη ελληνική κυβέρνηση συνεχίζει απερίσπαστη να επιβάλλει οριζόντια μέτρα πανικού «επί δικαίων και αδίκων», έτσι και η κίνηση κατά του χαρατσιού λειτουργεί με την ίδια «οριζόντια» λογική: Η τυχόν οριστική ευόδωση του στόχου για την κατάργηση του χαρατσιού θα προστατεύσει μεν από το απεχθές αυτό μέτρο τους αδύναμους, αλλά ταυτόχρονα θα καλύψει κι εκείνους που εξαπατώντας, φοροκλέπτοντας και φοροδιαφεύγοντας επένδυσαν το προϊόν των ατιμώρητων εγκλημάτων τους σε ακίνητα.
Ανεξάρτητα από τα παραπάνω, αισθάνομαι ότι ο στόχος της κίνησης κατά της πληρωμής του κεφαλικού φόρου μέσω των λογαριασμών της ΔΕΗ, έχει ήδη -και κατά πολύ- ξεπεραστεί από τις ραγδαίες εξελίξεις.
Δυστυχώς, το απρόσκοπτο φαγοπότι εις βάρος ημών των κορόιδων συνεχίζεται, ακόμα και τούτες τις δραματικές ώρες που η ελληνική «Παπαδημοκρατία», άβουλη και μοιραία, βρίσκεται γονατισμένη μπροστά στους εκβιαστές τοκογλύφους.
Νομίζω λοιπόν κι επαναλαμβάνω ότι ο στόχος της κίνησης κατά του χαρατσιού πρέπει να μετεξελιχθεί στην απαίτηση να σταματήσει, επιτέλους, αφενός η φοροδιαφυγή κι αφετέρου η σπατάλη και το απρόσκοπτο φαγοπότι των «υμέτερων» καρεκλοκένταυρων διαχειριστών της ζωής μας.
Κι αυτό πρέπει να γίνει, όχι γιατί οι περισσότεροι από μας δεν θα μπορούμε πλέον να πληρώνουμε τον κεφαλικό φόρο ή ακόμα και την κατανάλωση του ηλεκτρικού ρεύματος του σπιτιού μας, αλλά γιατί:
Οι άρρωστοι συγγενείς και φίλοι μας θα αρχίσουν να πεθαίνουν στα νοσοκομεία ενός εθνικού συστήματος υγείας που καταρρέει.
Τα παιδιά τα δικά μας ή των γειτόνων μας θα λιποθυμάνε από την πείνα, χωρίς βιβλία, καθηγητές και θέρμανση στα ρημαγμένα σχολεία ενός εκπαιδευτικού συστήματος που καταρρέει.
Οι πολιτικοί μας ταγοί θα μας εξηγούν από τα δελτία των οκτώ γιατί πρέπει ή δεν πρέπει να γίνουν εκλογές στα πλαίσια ενός πολιτικού συστήματος που καταρρέει.
Ως πρώτο βήμα, ας κλείσουμε τουλάχιστον τις τηλεοράσεις μας. Τότε μπορεί να βγούμε και στο δρόμο, απαιτώντας τα αυτονόητα. Γιατί οι επιχειρήσεις επιτρέπεται να χρεοκοπούν, οι λαοί όμως όχι. Εν τέλει, είναι πατριωτικό μας καθήκον να τους σταματήσομε.
Αλέξανδρος Ι. Κατσανεβάκης