Με την οριακή υπερψήφιση του τρίτου μνημονίου η τρικομματική κυβέρνηση υπέγραψε την καταδίκη του κόσμου της εργασίας, της κοινωνικής πλειοψηφίας και της ίδιας της οικονομίας. Τώρα επιχειρεί να ξεπληρώσει το συμβόλαιο, ξεπουλώντας το δημόσιο πλούτο του ελληνικού λαού, κατεδαφίζοντας κατακτήσεις και δικαιώματα δεκαετιών, βάζοντας στο στόχαστρο την ίδια του την αξιοπρέπεια!
Δίπλα στα ποσοστά της συνεχιζόμενης ύφεσης της οικονομίας και της αποτυχίας του οικονομικού προγράμματος της κυβέρνησης, βρίσκεται η πραγματική επίθεση: Κατάργηση των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας, απολύσεις, διαδοχικά χαράτσια, ιδιωτικοποιήσεις, διάλυση της παιδείας και της υγείας, κατάργηση των δημόσιων, κοινωνικών αγαθών, αυταρχισμός και, προσφάτως, κυβερνητικές διαρροές για την καταστρατήγηση ακόμα και του δικαιώματος στην απεργία και τον συνδικαλισμό…
Οι εργαζόμενοι αντιστέκονται και σημαντικοί αγώνες ξεπηδούν ξανά. Αντιμετωπίζουν όμως τη σκληρή, αυταρχική πολιτική της βίας και των ΜΑΤ, την κυβερνητική πολιτική της μηδενικής ανοχής, που με καταχρηστικές, αντιδημοκρατικές μεθοδεύσεις πήρε την απόφαση για την επιστράτευση των απεργών στο Μετρό και στα λιμάνια.
Τη στιγμή που διακόσιες χιλιάδες νοικοκυριά αδυνατούν να ικανοποιήσουν τα δάνειά τους, η ανεργία καλπάζει, οι απλήρωτοι, οι ανασφάλιστοι, οι επισφαλείς εργαζόμενοι αποτελούν καθημερινότητα, τη στιγμή που οι μικρομεσαίοι μετατρέπονται σε υπερχρεωμένους άνεργους και οι αγρότες αδυνατούν να ζήσουν από τη δουλειά τους, η ανελαστική πολιτική της κυβέρνησης Σαμαρά δεν μπορεί παρά να βρει απέναντί της τον παλλαϊκό ξεσηκωμό.
Στις 20 Φλεβάρη πρέπει να είναι η αφετηρία αυτού του ξεσηκωμού.
Κάθε αγώνας που δίνεται από τους εργαζόμενους, μικρός ή μεγαλύτερος, βρίσκει μπροστά του τον «καταναγκασμό» του μνημονίου και των ακροδεξιάς έμπνευσης μέτρων της κυβέρνησης. Το ερώτημα αυτό τίθεται πλέον ξεκάθαρα σε όλους τους χώρους δουλειάς και εκπαίδευσης, στο συνδικαλιστικό κίνημα, στην κοινωνία.
Η Γενική Απεργία της 20ής Φλεβάρη έχει πολιτικά χαρακτηριστικά και στόχους:
Να πέσει η κυβέρνηση και να ακυρωθούν το μνημόνιο και τα μέτρα.
- Ν’ ανοίξει ο δρόμος για την κατάργηση των πολιτικών λιτότητας, για την επαναφορά των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας και του βασικού μισθού στο επίπεδο προ του μνημονίου.
- Να υψώσουμε ασπίδα κοινωνικής προστασίας που θα αποσοβήσει την ανθρωπιστική καταστροφή.
- Να δημιουργήσουμε τις προϋποθέσεις για την παραγωγική και οικολογική ανασυγκρότηση της χώρας με βασικό κριτήριο την απασχόληση και γνώμονα την κάλυψη των κοινωνικών αναγκών.
- Να θέσουμε το τραπεζικό σύστημα υπό την ιδιοκτησία και τον έλεγχο του δημοσίου, με ριζική τροποποίηση του τρόπου λειτουργίας του και των στόχων που σήμερα υπηρετεί.
- Να αναστείλουμε τις ιδιωτικοποιήσεις και τη λεηλασία του δημόσιου πλούτου, να επαναφέρουμε υπό δημόσιο έλεγχο, αλλά ταυτόχρονα να ανασυγκροτήσουμε πλήρως, τις επιχειρήσεις στρατηγικής σημασίας που έχουν ιδιωτικοποιηθεί ή βρίσκονται σε διαδικασία ιδιωτικοποίησης.
- Να δημιουργήσουμε υψηλού επιπέδου, δημόσια εγγυημένα συστήματα Υγείας, Παιδείας και Ασφάλισης για όλους.
- Να κάνουμε πραγματικότητα την εναλλακτική απάντηση στην κρίση από την κυβέρνηση της Αριστεράς!
Στην απεργία της 20ής Φλεβάρη και στις απεργιακές συγκεντρώσεις πρέπει να πάρουμε μέρος όλοι: Οι εργαζόμενοι/ες στο δημόσιο τομέα, στον ιδιωτικό τομέα, οι επαγγελματίες και οι αυτοαπασχολούμενοι, οι αγρότες, οι άνεργοι/ες, η νεολαία, οι συνταξιούχοι. Όσοι/ες συμμετείχαμε στις μάχες του παρελθόντος μα και όσοι/ες δεν κατεβαίναμε μέχρι χθες στην απεργία και στη συγκέντρωση.
Για την υπεράσπιση της εργασίας, του μισθού, των δικαιωμάτων, του μέλλοντος των παιδιών μας, της δημοκρατίας, της αξιοπρέπειας, της ίδιας της ζωής. Για να φύγουν το συντομότερο η συγκυβέρνηση της καταστροφής μαζί με την τρόικα των δανειστών και τα μνημόνια.
Όλοι μαζί μπορούμε!
ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΠΛΑΤΕΙΑ ΤΗΣ ΔΗΜΟΤΙΚΗΣ ΑΓΟΡΑΣ 11 ΤΟ ΠΡΩΙ