Στην Αργεντινή , όπως και στο Εκουαδόρ και στην Ισλανδία οι λαοί Αντιστάθηκαν με αποτέλεσμα ν΄απομονώσουν και περιορίσουν τις επιδιώξεις των «οικονομικών δολοφόνων» , δηλαδή των «Εταίρων» τους. Χαράζοντας και υλοποιώντας την πολιτική για την οποία τους έδωσε εντολή διακυβέρνησης ο λαός τους.
Πρόκειται για μετάφραση με σχολιασμό ενός ρεπορτάζ από τον τελευταίο δημόσιο λόγο της Προέδρου της Αργεντινής «Cristina Fernández de Kirchner».
Μπουένος Άιρες , Κυριακή 1η Μαρτίου 2015
Με την εκφώνηση ενός «νικητήριου θριαμβευτικού λόγου» κήρυξε την έναρξη των εργασιών της «τελευταίας κοινοβουλευτικής περιόδου» η Πρόεδρος της Αργεντινής Χριστίνα Φερναντέζ – Κίρχνερ . Τον οποίο παρακολούθησαν με ενθουσιώδη χειροκροτήματα και επευφημίες , μέσα και έξω από το μέγαρο του κοινοβουλίου , πάνω από τετρακόσιες χιλιάδες λαού! Συνοψίζοντας η Πρόεδρος τόνισε πως όλες οι κοινωνικές και οικονομικές επιτυχίες της κυβέρνησης της βασίστηκαν στον δυνατό και ιδιαίτερο ρόλο που διαδραμάτισε το κράτος και ο δημόσιος τομέας !
Ανάμεσα στις μεγάλες επιτυχίες της διακυβέρνησης της που απαρίθμησε η «Cristina Fernández de Kirchner» ξεχώρισε την επίλυση του μεγάλου προβλήματος του εξωτερικού – δημόσιου χρέους της χώρας. Για τ’ οποίο πέτυχε τον «λογιστικό του έλεγχο» , την αναδιάρθρωση και την μείωση του, αυξάνοντας παράλληλα , σύμφωνα με τις δηλώσεις της, και τα αποθεματικά σε ξένο συνάλλαγμα στην Τράπεζας της Αργεντινής.
«Ποτέ πια , υποστήριξε στον εορταστικού χαρακτήρα λόγο της η Χριστίνα Φερναντέζ Κίρχνερ, δεν θα δεχτούμε ένα νέο δανεισμό , για να αποπληρώσουμε άλλα, προηγούμενα δάνεια ! Αυτό θα γίνεται μόνο όταν οι συνθήκες επιβάλουν να καλυτερεύσουμε τις υποδομές της χώρας μας και όχι για να διασφαλίζουμε κέρδη στον χρηματοπιστωτικό τομέα !
Με την τελευταία , αμέσως προηγούμενη αναφορά της η Πρόεδρος της Αργεντινής υπαινισσόταν τους παλαιότερους δανεισμούς που είχε υποχρεωθεί η Αργεντινή να δεχτεί από το «Δ.Ν.Τ.» , δηλαδή δάνεια συνοδευόμενα πάντα με τους γνωστούς και σ΄εμάς «μνημονιακούς όρους οικονομικής προσαρμογής».
Οι επιτυχίες στον κοινωνικό τομέα , συνέχισε η Χριστίνα Φερναντέζ , έγιναν δυνατές , επειδή η κυβέρνηση της άλλαξε την πολιτική που ακολουθούσαν οι προηγούμενες κυβερνήσεις που υπηρετούσαν τον νεοφιλελευθερισμό. Ενισχύοντας την άποψη της με την παρουσίαση στοιχείων και παραδειγμάτων που επιβεβαίωναν την μείωση της φτώχειας , της ανεργίας και της παιδικής θνησιμότητας .
Εκτός των άλλων ανέφερε πως η κυβέρνηση της εισήγαγε και καθιέρωσε την «βασική σύνταξη για όλους» ( ! ) , η οποία αυξάνεται προοδευτικά κάθε χρόνο.
Επίσης σημείωσε ότι αυξήθηκε και ο «ελάχιστος / κατώτατος βασικός μισθός» , ο οποίος , μαζί με το ύψος / επίπεδο των συντάξεων στην Αργεντινή , αποτελούν τις καλλίτερες σχετικές κοινωνικές και εργασιακές παροχές που ισχύουν σε όλη την Λατινική Αμερική !
Υπενθύμισε επίσης ότι σημαντικές επιτυχίες σημειώθηκαν από την διακυβέρνηση της και στον τομέα της οικονομικής παραγωγικής ανάπτυξης. Έτσι ακυρώθηκαν οι ιδιωτικοποιήσεις της κρατικής αεροπορικής εταιρείας «Aerolíneas Argentinas» και του εργοστασίου παραγωγής ενέργειας «YPF» , εξασφαλίζοντας μεγαλύτερα έσοδα και καλλίτερη προσφορά υπηρεσιών και αγαθών στους πολίτες !
Προς επίρρωση του λόγου της ανέφερε το χαρακτηριστικό παράδειγμα της «ιδιωτικοποίησης» τoυ «YPF» , η οποία είχε οδηγήσει στην μείωση παραγωγής και προσφοράς ενέργειας και τελικά σε κατά διαστήματα διακοπές ρεύματος, υποχρεώνοντας στην διάθεση συναλλάγματος για την εισαγωγή από το εξωτερικό πετρελαίου «ντίζελ».
Και κάτω από παρατεταμένα χειροκροτήματα ενθουσιασμού προανήγγειλε επίσης την επόμενη Έπανα – κρατικοποίηση των «Σιδηροδρόμων της Αργεντινής». Και αυτή η εταιρεία / οργανισμός δημόσιας / κοινής ωφέλειας είχε ιδιωτικοποιηθεί στην δεκαετία του 90’ , στα πλαίσια των «προαπαιτούμενων» δανειοδοτικών όρων των τότε «Εταίρων» της Αργεντινής, με συνέπεια σταδιακά να καταργηθούν πολλές συγκοινωνιακές γραμμές , οδηγώντας τελικά σχεδόν στην πλήρη νέκρωση του σιδηροδρομικού δικτύου της χώρας, στα πλαίσια πάντα του λεγόμενου «εκσυγχρονισμού» , της «μείωσης του κόστους παραγωγής» και της «διασφάλισης του ανταγωνισμού» , όπως συνήθως ονομάζονται οι νεοφιλελεύθερες πολιτικές και τα μέτρα καταβαράθρωσης της οικονομίας και κάθε παραγωγικής δυνατότητας σε μια χώρα που προορίζεται να γίνει «αποικία εισαγωγής προϊόντων και λήψης δανείων» από χώρες της καπιταλιστικής μητρόπολης.
Σημαντικό γεγονός θεωρείται επίσης η προσπάθεια παραπέρα ανάπτυξης της μεταποιητικής βιομηχανίας , ώστε να συνεχιστεί ο περιορισμός των εισαγωγών της Αργεντινής. Για τον σκοπό αυτό έχει προγραμματιστεί να προστεθούν , στις ήδη υπάρχουσες τριακόσιες, και η ίδρυση & η εγκατάσταση και άλλων , νέων «βιομηχανικών ζωνών & πάρκων».
Επίσης σύμφωνα με τελευταία στοιχεία στα οποία αναφέρθηκε – παρουσίασε η Πρόεδρος Χριστίνα Κίρχνερ στον εναρκτήριο λόγο της για την έναρξη των εργασιών της τελευταίας «κοινοβουλευτικής περιόδου» , διαπιστώθηκε και η αύξηση κατά 30 % της κίνησης του τουρισμού στην Αργεντινή , όπως ακόμα και η αύξηση του «εσωτερικού τουρισμού» από τους πολίτες της χώρας , γεγονός που αποτελεί μια έμμεση επιβεβαίωση ότι βιώνουν , ζουν σε καλλίτερες εισοδηματικές και κοινωνικές συνθήκες.
Γενικά , σύμφωνα με στοιχεία που δημοσίευσε η «Παγκόσμια Τράπεζα» υπήρξε τα τελευταία χρόνια στην Αργεντινή μια «δικαιότερη κατανομή του εισοδήματος».
Στις επιτυχίες της Προέδρου καταλογίζονται επίσης η σημαντική επέκταση του – δημόσιου – τομέα παιδείας και υγείας , όπου κυριαρχούσε μέχρι πριν λίγα χρόνια η ιδιωτική «παιδεία» και «υγεία».
Δραστήριο ρόλο στην ανασυγκρότηση της Αργεντινής και στην απελευθέρωση της από το καθεστώς «αποικίας χρέους» διαδραματίζουν οι Κρατικές Τράπεζες , οι οποίες χορηγούν δάνεια με πολύ χαμηλό τόκο , προσφέροντας παράλληλα χρηματοπιστωτικές διευκολύνσεις & υπηρεσίες κυρίως σε μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις.
Επίσης η καθιέρωση και η χορήγηση της «Πιστωτικής Κάρτας για όλους τους Πολίτες» ( ! ) , είχε και έχει για σκοπό να προστατέψει τους ανθρώπους που βρίσκονται σε ανάγκη από τους «αιμοδιψείς τοκογλύφους»
Σε ότι αφορά την κριτική που της ασκεί η Αντιπολίτευση σχετικά με τις πρόσφατες «Συμφωνίες με την Κίνα» που υπέγραψε η κυβέρνηση της , η Πρόεδρος Φερναντέζ – Κίρχνερ απάντησε πως …, «στο παρελθόν πιέστηκε και εκβιάστηκε η Αργεντινή από τους πιστωτές της , όπως για παράδειγμα από το «Δ.Ν.Τ.» , στο να αποδομήσει – καταργήσει την κρατική κοινωνική πρόνοια και τις κοινωνικές παροχές και παράλληλα να ιδιωτικοποιήσει δημόσιες επιχειρήσεις. Η Κίνα όμως , τόνισε η Πρόεδρος της Αργεντινής , «δεν ακολουθεί την ίδια Νέο – αποικιακή στρατηγική και προσφέρει δυνατότητες ισότιμης συνεργασίας»
Στην Αργεντινή οδηγήθηκαν το 2000/2001 σε οικονομική κατάρρευση η οικονομία και οι τράπεζες της χώρας. Η άμεση συνέπεια ήταν η αύξηση της φτώχειας και της ανεργίας.
Με την επιδίωξη από την «Κυβέρνηση Κίρχνερ» και την επίτευξη «νέων διαπραγματεύσεων με τους πιστωτές» ( οι οποίες κατέληξαν στην μείωση του χρέους , μετά από ένα «λογιστικό έλεγχο» , και στην αναδιάρθρωση των όρων αποπληρωμής του υπολοίπου) όπως και την αποπληρωμή των χρεών /δανείων της προς το «Δ.Ν.Τ.» …
ΚΑΤΑΦΕΡΕ Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΤΗΣ «CHRISTINA FERNANDEZ DE’ KIRCHNER» ΝΑ ΥΛΟΠΟΙΗΣΕΙ ΤΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΤΗΣ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ – ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΔΕΧΤΕΙ «ΟΡΟΥΣ» & «ΠΡΟΑΠΑΙΤΟΥΜΕΝΑ» ΤΟΥ «ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΧΡΗΜΑΤΟΠΙΣΤΩΤΙΚΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ»