SPOILERS ALERT: Αν δεν έχετε δει το «Interstellar» του Κρίστοφερ Νόλαν, μη διαβάσετε παρακάτω. Ακολουθούν spoilers για την ταινία.
Σύμφωνα με το Time Magazine, την προηγούμενη Τετάρτη, 18 Μαρτίου, ο Τζόναθαν Νόλαν (αδελφός και συν-σεναριογράφος του σκηνοθέτη Κρίστοφερ) κι ο επιστήμονας Κιπ Θορν (σύμβουλος και παραγωγός της ταινίας) μίλησαν για το «Interstellar» στο κατάμεστο αμφιθέατρο του JPL του πανεπιστημίου Καλτέκ (Jet Propulsion Lab της NASA), μπροστά σε στελέχη, φυσικούς, μηχανικούς και φοιτητές, οι οποίοι όλοι είχαν την ίδια ερώτηση: τι στο διάολο συμβαίνει στο τέλος της ταινίας;
«Εχετε μπροστά σας τον λάθος αδελφό για να σας το εξηγήσει» γέλασε ο Τζόναθαν Νόλαν.
Στο τέλος του «Interstellar», ή για να είμαστε πιο ακριβείς στην τελευταία πράξη της ταινίας, ο «Κούπερ» (Μάθιου ΜακΚόνεχεϊ) διασχίζει τον Γαργαντούα, με την ελπίδα ότι θα μπορέσει να αποκρυπτογραφήσει την κλίμακα της βαρύτητας μέσα στην μαύρη τρύπα και να στείλει πίσω στη Γη την πολύτιμη data. Επιζεί, αλλά βρίσκεται πια στην 5η διάσταση του χωροχρόνου, την οποία χρησιμοποιεί για να επικοινωνήσει με σήματα μορς με την ενήλικη πλέον κόρη του, να επιστρέψει στο μέλλον και να ξαναφύγει μ’ ένα διαστημόπλοιο για να αναζητήσει την ηρωίδα της Αν Χάθαγουεϊ που έχει ξεμείνει σ’ έναν άλλον πλανήτη.
Φαίνεται όμως ότι το αυθεντικό, πρώτο σενάριο που είχε γράψει ο Τζόναθαν Νόλαν είχε ένα πιο απλό τέλος. «Ο Κούπερ θα διέσχιζε την μαύρη τρύπα, αλλά η Einstien-Rosen γέφυρα θα κατέρρεε όταν εκείνος προσπαθούσε να στείλει πίσω την data, παγιδεύοντάς τον στο διάστημα. Θα θυσιαζόταν για την επιστήμη και τις πληροφορίες που θα παίρναμε πίσω για να μελετήσουμε και να σώσουμε τη Γη…»
Οπότε καμία βιβλιοθήκη, καμία 5η διάσταση, καμία επιστροφή στο sci fi μέλλον της ανθρωπότητας. Μόνο ψυχροί επιστημονικοί υπολογισμοί: αν η τρύπα καταρρεύσει δεν υπάρχει happy ending. Μα, αν το σκεφτόμουμε λίγο καλύτερα, πώς μπορείς να βάλεις στην ίδια πρόταση «μαύρη τρύπα» και «happy ending» – εξορισμού (αλλά κι ως συμβολισμοί) αυτά είναι ταξίδια χωρίς επιστροφή.
Ο Τζόναθαν δεν σχολίασε περισσότερο την επιλογή του εναλλακτικού τέλους στην προχθεσινή του ομιλία. Φαίνεται όμως πως ο αδελφός του δεν ήθελε να κοιτάμε τον ουρανό και να τον βλέπουμε μαύρο . Ηθελε ένα πιο ελπιδοφόρο και σύνθετο τέλος, μία πιο συναισθηματική παραβολή να διηγηθεί. Κάποια που δεν ενδιέφερε καθόλου το ακροατήριο της NASA, ίσως όμως ένα ευρύτερο κοινό που δεν εινδιαφέρεται τόσο για εξισώσεις και κανόνες.
