Οδός Παρθενίου Κελαϊδή: κληρικός και αγωνιστής επί μισό αιώνα, κατά κόσμο Παναγιώτης. Γεννήθηκε στο χωριό Μουρί Σφακίων το 1830 και έγινε μοναχός το 1853 στη Μονή Γωνιάς όπου υπήρχε και ο τάφος του.
Μετείχε στην επανάσταση του 1866-69. Απελάθει και μετέβη στην Τεργέστη ως εφημέριος της Ελληνικής παροικίας. Το 1877 επέστρεψε στην Κρήτη για να οργανώσει τη νέα επανάσταση βοηθώντας την ακόμη και υλικά. Το 1878 πήγε στο Λιβόρνο της Ιταλίας ως εφημέριος της εκεί Ελληνικής κοινότητας. Εκεί γνωρίσθηκε με τον Σπύρο Ζαμπέλιο και σχετίσθηκαν με την οικογένειά του από την οποία ο αγώνας είχε και υλικά οφέλη. Σχετίστηκε με τον Ιταλό πρωθυπουργό Gripi και τον Γερουσιαστή Galli, και εκμεταλλευόμενος τις γνωριμίες του αυτές δεν έχασε ευκαιρία να τις χρησιμοποιεί υπέρ του Κρητικού Αγώνα. Υποστήριξε σθεναρά την επανάσταση 1897-98.
Αντίθετος με τον Πρίγκιπα Γεώργιο καταδικάστηκε από την επαρχιακή Ιερά Σύνοδο (1904) λόγω ‘’ανευλαβούς’’ συμπεριφοράς στο πρόσωπο του Ανώτατου Άρχοντα. Δραπέτευσε όμως και ήλθε στον Πειραιά, απ’ όπου μη μπορώντας να κατέβει στην Κρήτη, μετέβει στην Σύρο, όπου και πέθανε το 1905.
Τα οστά του μεταφέρθησαν και ενταφιάσθηκαν στην Ιερά Μονή Γωνιάς Κολυμπαρίου, δίπλα στον τάφο του οπλαρχηγού Σήφακα – Σήφη Κωνσταντουδάκη.
Απ’ όπου κατήργησαν, επί Κων/νου Μητσοτάκη αν δεν κάνω λάθος, τους τάφους των δύο εξόχων αγωνιστών και στην θέση τους εγκαταστάθηκε μέχρι πρόσφατα κλουβί με παπαγαλάκια. Η προτομή του υπήρχε στην πλατεία Κολοκοτρώνη μέχρι πρόσφατα. Αλλά επί Κυριάκου Μητσοτάκη και δημάρχου Σημαντηράκη ‘’εκδιώχθηκε΄΄ και από κει. Και στην θέση του μπήκαν δεκάδες παγκάκια με πάγκους για να αναπαύονται, να τρώνε και να πίνουν, χωρίς να κακοκαρδίζονται απ’ την παρουσία του οι απόγονοι του Μουσταφά Ναϊλή Πασά που ο αγωνιστής αυτός τόσο σθεναρά αντιστάθηκε κατά την διάρκεια της Τουρκικής κατοχής. Βλέπετε, είμαστε εμείς οι Χανιώτες, πολύ φιλόξενοι. Σε σημείο, που ξεχνάμε που σταματά η φιλοξενία και ξεκινά ο ‘’ραγιαδισμός’’.
Ο Παρθένιος Κελαϊδής ανήκει βέβαια πρωτίστως στην οικογένεια Κελαϊδή, αλλά και σε όλους τους Κρήτες γιατί για όλους αγωνίστηκε. Όπως και όλοι οι αγωνιστές ‘’πετάνε’’ υπεράνω και πιο πέρα απ’ τον στενό κύκλο της οικογένειας.
Ακολουθεί η προτομή του, όταν υπήρχε στην πλατεία Κολοκοτρώνη.
Οδός Τσουδερών: Επανερχόμαστε, γιατί εκτός από τους δύο αδελφούς Ρεθύμνιους που αναφέραμε, είναι και ο Μιχάλης Τσουδερός μεγάλος οπλαρχηγός και γενναίος αγωνιστής.
Οδός Κανεβάρο: Ιταλός υποναύαρχος του διεθνούς στόλου στα σώματα των ξένων δυνάμεων που ήταν ως διαιτητές κατά τους τελευταίους χρόνους της Τουρκοκρατίας στην Κρήτη. Ιταλική ναυαρχίδα ‘’Sicilia’’. Ήταν επίσης επικεφαλής του Συμβουλίου των Ευρωπαίων.
Οδός Μυλωνογιάννη: Ματθαίος Μυλωνογιαννάκης, μεγάλος πατριώτης, σπουδαίος αγωνιστής, οπλαρχηγός κατά της τουρκικής κατοχής.
Οδός Ζυμβρακάκηδων: Επαναστάτες κατά των κατακτητών Τούρκων. Ενωμένοι με τους εθελοντές με αρχηγό των Ι. Ζυμβρακάκη επιτίθενται και καταστρέφουν το Τουρκικό στρατόπεδο της Αγίας Ρουμέλης.
Και άλλα ανδραγαθήματα έχουν επιδείξει.



