Του Δημήτρη Μηλάκα
Θα ήταν έκπληξη αν οι Ευρωπαίοι εταίροι αντιμετώπιζαν την πανδημία ως κοινό τους πρόβλημα και αναζητούσαν τρόπους για δίκαιο επιμερισμό της οικονομικής ζημιάς που αυτή συνεπάγεται. Θα ήταν έκπληξη διότι μια τέτοια συμπεριφορά «αλληλεγγύης» είναι απόλυτα ασύμβατη με τη φιλοσοφία και τη δομή της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Η δομή της Ε.Ε. έχει διαμορφωθεί με τρόπο που να αποτυπώνει και να διαιωνίζει την αυστηρή πυραμίδα ιεραρχίας με βάση την ισχύ. Στην κορυφή αυτής της πυραμίδας βρίσκεται η γερμανική δημοσιονομική «φιλοσοφία», η οποία έχει μετατρέψει την Ένωση σε εργαλείο του Βερολίνου. Με τη βοήθεια αυτού του εργαλείου η Γερμανία αναδείχτηκε σε ηγέτιδα ευρωπαϊκή δύναμη διευρύνοντας και αξιοποιώντας την ευρωπαϊκή αγορά. Στην πρώτη φάση της γερμανικής επέκτασης το φθηνό χρήμα της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας εκτόξευσε τις γερμανικές εξαγωγές επιστρέφοντας στα θησαυροφυλάκια του Βερολίνου.
Με αφορμή τη χρηματοπιστωτική κρίση του 2008 η Ελλάδα είχε την ευκαιρία να αντιληφθεί από πρώτο χέρι τι ακριβώς σημαίνει γερμανική δημοσιονομική φιλοσοφία, όταν κλήθηκε να πληρώσει τις ζημίες των τραπεζών (κατά κύριο λόγο γερμανικών και γαλλικών) οι οποίες τη δάνειζαν χωρίς όρια και προϋποθέσεις. Τότε είδαμε και πώς εκφράστηκε η ευρωπαϊκή αλληλεγγύη με την παροχή νέων δανείων στην Ελλάδα – προκειμένου να πληρώσει τις τράπεζες – αφού προηγουμένως συμφώνησε, με το μαχαίρι στον λαιμό, είτε να ξεπουλήσει είτε να υποθηκεύσει κάθε αξιόλογο περιουσιακό δημόσιο στοιχείο.
Με τη βοήθεια του ευρωπαϊκού μηχανισμού (στήριξης) η χρηματοπιστωτική κρίση του 2008 έγινε εφιάλτης για τους φτωχούς, σαν την Ελλάδα, συγγενείς της Ε.Ε. και ευκαιρία για τους δημοσιονομικά «υγιείς», όπως η Γερμανία…
Όπως λοιπόν συνέβη κατά την κρίση του 2008 – 2010, έτσι και σήμερα οι πλούσιοι Ευρωπαίοι αναζητούν την ευκαιρία να κερδοσκοπήσουν εις βάρος των αδύναμων. Παρά το γεγονός ότι η πανδημία δημιουργεί ένα, εν τέλει, κοινό οικονομικό πρόβλημα, αυτό τελικά θα μετατραπεί, μέσα στην υπάρχουσα δομή της Ε.Ε., σε εφιάλτη για τους φτωχότερους και ευκαιρία για περισσότερο κέρδος για τους πλουσιότερους.
Όμως αυτό ήταν και έτσι λειτουργούσε πάντα η Ευρωπαϊκή Ένωση…