Δεν ξέρω… δε μπορώ να το ξεστομίσω, γιατί είναι βαρύς ο χαρακτηρισμός. Δε μπορώ να πω πως οι πολιτικοί που ήρθαν από το Βενιζέλο και μετά, υπήρξαν όλοι τους προδότες. Μπορώ όμως να πω πως, ο τρόπος που αντιμετώπισαν τα μεγάλα εθνικά θέματα, ήταν προδοτικός.
Από πού να ξεκινήσω και πού να σταθώ. Από την αντίδρασή τους, στον ξεριζωμό του ελληνισμού της Κωνσταντινούπολης; Από την αντίδρασή τους στα γεγονότα της Σμύρνης, όταν οι Τούρκοι ταπείνωναν και εξευτέλιζαν τις οικογένειες των ελλήνων αξιωματικών, που υπηρετούσαν στο στρατηγείο του ΝΑΤΟ; Από τις συμπεριφορές τους στην Κύπρο; Από την γαϊδουρίσια ανοχή τους στις παραβιάσεις των Τούρκων στο Αιγαίο; Οι προδοσίες που έχει υποστεί η άμοιρη Ελλάδα από τους άθλιους πολιτικούς της δεν έχουν τελειωμό. Τα νησιά Ίμβρος και Τένεδος, με την συνθήκη που είχαν υπογράψει Ατατούρκ και Βενιζέλος, θα παρέμεναν υπό ελληνική κυριαρχία προσωρινά μέχρι το 1960.
Έκτοτε, για να ενσωματωθούν εκείνα τα νησιά οριστικά με την Ελλάδα, η Ελλάδα έπρεπε να πληρώσει ένα ποσό στην Τουρκία. Δεν το έκανε όμως. Δεν πραγματοποίησαν οι κρατούντες της εποχής αυτή την συμβατική υποχρέωση, με αποτέλεσμα αντί να περιέλθουν τα παραπάνω νησιά στον εθνικό κορμό, χάθηκαν οριστικά υπέρ της Τουρκίας, που καραδοκούσαν για την ολιγωρία των ελληναράδων πολιτικών, που όλη τους την προσοχή την είχαν στραμμένη στο όργιο των εκλογών του 1961, που αποτελούν – κι αυτές – όνειδος και καταισχύνη για τα πολιτικά πράγματα της χώρας. Όλα όμως τα παραπάνω, τα αναφέρω για να αποτελέσουν μια εισαγωγή, για μια καινούργια, μια επίκαιρη προδοσία, που οι πολιτικάντηδες επιμελώς και τεχνηέντως αποσιωπούν. Οι μισοί από δαύτους, δηλώνουν μνημονιακοί, και οι άλλοι μισοί αντιμνημονιακοί, οι μισοί μιλούμε για λάθος μείγμα στην εφαρμογή του μνημονίου και οι άλλοι μισοί το υπερασπίζονται ως έχει. Κανένας τους όμως δε μιλάει, για το μείγμα μυαλού που κουβαλούνε. Όλοι τους μιλούνε για την ποιότητα του μετάλλου της αλυσίδας, που αλυσοδένουν καθημερινά το λαό, μα κανένας δε μιλάει για την ίδια την αλυσίδα. Όλοι τους δεν κάνουν τίποτα άλλο, παρά να εκτίθενται με τις συμπεριφορές τους στο δράμα που φέρανε τη χώρα και το λαό, και αποκαλύπτονται πόσο πουλημένοι και αφερέγγυοι είναι.
Την περασμένη Δευτέρα, Γερμανοί πολίτες που βρίσκονται στη χώρα μας, με συμπατριώτες τους που ήρθαν από τη χώρα τους για τον ίδιο σκοπό, μεταβήκανε στη Γερμανική πρεσβεία και διαμαρτυρήθηκαν γιατί, η χώρα τους δεν επιστρέφει στην Ελλάδα τα κλεμμένα, και τις αποζημιώσεις της κατοχής. Ναι! Ναι! Αυτό έγινε την περασμένη Δευτέρα. Κάποιος σταθμός το ψέλλισε. Οι χρυσοί και πουλημένοι στο σύστημα κονδυλοφόροι και οι καναλάρχες το κάνανε γαργάρα.
Την προδοσία των πολιτικάντηδων – κυβέρνησης και σύσσωσης της αντιπολίτευσης, ήρθαν να αποκαταστήσουν μια ομάδα – έστω – Γερμανών. Αυτό, στο οποίο σύσσωμη η πολιτική ζωή του τόπου, έπρεπε πρώτιστα να στραφεί για τον τερματισμό της κρίσης στη χώρα μας, έρχονται οι ίδιοι οι Γερμανοί να μας υπενθυμίσουν πόσο πουλημένοι μας διαφεντεύουν, οι ίδιοι οι Γερμανοί ήλθαν, για να τραβήξουν από τη χώρα μας το αυτί της αυθαδιάζουσας γεροντοκόρης καγγελαρίου. Κάτι που ο «υπερπατριωτισμός» των πολιτικών μας δεν επιτρέπει να κάνουν. Να γιατί από λεπτότητα ως τα σήμερα ο κόσμος, ενώ τις πράξεις σας τις διακρίνει η προδοσία εσάς δε σας χαρακτήριζε προδότες. Οι χοντροκοπιές σας όμως, δεν έχουν όρια. Να, κύριε Παπανδρέου, γιατί, ο δρόμος που διαλέξατε να μας αλυσοδέσετε – όλοι σας – δεν ήταν μονόδρομος. Εσείς, όλοι εσείς το μεθοδεύσατε να γίνει. Να γιατί στο εξής όλα θα λέγονται με το όνομά τους. Και πως πίσω από κάθε προδοσία, σίγουρα υπάρχουν και προδότες.
Να γιατί δώσατε το δικαίωμα στη σκατοράτσα – απόγονο του Χίτλερ, να μας χαρακτηρίζει τεμπέληδες και γουρούνια. Να γιατί όλοι σας – όσο υπάρχετε – αποτελείται δημόσιο κίνδυνο για τη χώρα και το λαό της.
Να. Γιατί θα προτιμούσα σήμερα να με κυβερνά η ομάδα Γερμανών της περασμένης Δευτέρας στην πρεσβεία της χώρας τους, με αίτημα την αποκατάσταση μίας αδικίας σε βάρος μου. Η μία ομάδα ελλήνων πατριωτών, που θα σκεπτόταν σαν την ομάδα των Γερμανών. Αυτοί, σίγουρα, έχουν τη λύση για το δράμα μου..
Κώστας Π. Μανιάς