Του Αντ. Χαρχαλάκη, Συγραφέως – ερευνητή – ποιητή
Έχετε μήπως την εντύπωση, πως μέχρι τας δυσμάς του βίου μας, είμαστε «ελεύθεροι πολίτες»; Λάθος κύριοι! 
Βέβαια εμείς οι αρρένες, παλιότερα, υπηρετούσαμε την πατρίδα και μετά απολυόμαστε, εκτός αν παρουσιαζότανε εξωτερικοί κίνδυνοι και να κληθούμε υπό τα όπλα. Όμως όσον αφορά τους πολιτικούς (μας), ανδρικό και γυναικείο προσωπικό, αυτοί δεν… βγάζουν το «χακί», μέχρι να προσβληθούν από τη γεροντική ανοία, τη λεγόμενη και Delirium Tremens. Ασχέτως αν το «χακί» καλύπτεται επιμελώς από ακριβές αμφιέσεις (κοστούμια – τουαλέτες) που… εν μέρει υπηρετούν κι αυτά την Πατρίδα των! Αν απορείτε για το «των», πολύ ευχαρίστως να σας λύσω την απορία: Πατρίδα των είναι τα συμφέροντα του Κατεστημένου, που το υπηρετούν γιατί «ζητούν οι ταλαίπωροι να μπαλωθούν», κατά τον Καβάφη. Προς χάριν λοιπόν της Πατρίδος των, είναι μονίμως επίστρατοι! Θα μου πείτε, από ποιον ή ποιους κινδυνεύει η Πατρίδα των; Ε… δεν θέλει και μεγάλη εξυπνάδα για να το καταλάβει κανείς! Οι εχθροί βεβαίως, είναι εσωτερικοί, δηλαδή αυτό που λένε «εχθρός λαός»: Εργάτες, μικροαγρότες, μικροϋπάλληλοι, μικροεπιτηδευματίες και κάπως ακόμη … διμοιρίες μάχης! Ξέρετε πόσα έχουν συμβεί σε βάρος όλων αυτών, κατά την ιστορική μας διαδρομή; Που ενίοτε ονομάζονται όχλος και σε κάποιες περιπτώσεις – κοινωνικής φύσεως – αποκαλούνται ιταλικά: Popolo Vilano. Σε κάποιες περιπτώσεις όμως, όταν πρόκειται να εισπραχθούν ή σε προεκλογικές περιόδους, ονομάζονται «ώριμος και Σοφός λαός»!! Φυσικά, κατά βάθος, δεν θέλουν αυτοί που τον ονομάζουν έτσι, να είναι πράγματι ώριμος και σοφός, γιατί τότε θα τους έστελνε… κατά Καπερναούμ, κοινώς στο Διάολο!
Για να ξαναγυρίσουμε όμως στους επίστρατους με τις ακριβές αμφιέσεις, είναι λίαν πρόσφατη η μάχη που έδωσαν! Μάχη που είχε βεβαίως και την κωμική της πλευρά: Αντί να… οχυρωθούν, όπως παλιότερα σε μπαλκόνια, οχυρώθηκαν σε εσωτερικούς χώρους, όπου προσφέρονται για περισσότερη ασφάλεια από γιαούρτια, σάπιες ντομάτες και βρισιές, από τον «εχθρό λαό»! Που ο φουκαράς αυτά τα αναποτελεσματικά όπλα διαθέτει. Το αποτελεσματικό, δεν ξέρω αν το χρησιμοποιήσει σωστά, μέχρι τώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές, Σάββατο 5 Μάη, του σωτηρίου έτους 2012.
Είναι λοιπόν σκέτη απόλαυση να βλέπει κανείς τα «όπλα» που χρησιμοποιούν οι επίστρατοι με τις ακριβές αμφιέσεις: Λόγια γεμάτα… παπαρδέλες και μπούρδες, για πράγματα που δεν γνωρίζω αν μπορεί ένας νοήμων να τους δώσει βάση.
Υποσχέσεις για πραγματοποίηση μέτρων που εκκρεμούν από παλιότερες εκλογές και δε νομίζω να πείθουν κανένα! Κοντολογίς υποσχέσεις για «Του Αβραάμ και του Ισαάκ τα καλά»!!!
Και βλέπεις κυρίες με τουπέ… πολύφερνης νύφης, να υπόσχονται τα μύρια όσα, ενώ δεν έκαναν σχεδόν τίποτε όταν πήραν προηγουμένως τις εντολές να… προκόψουν το δυστυχές πόπολο! Και… καμαρώνεις δεσποσύνες που μόνο πως… δεν δακρυροούν, στην προσπάθεια να τους επιτρέψουμε να μας αποτελειώσουν, δηλαδή… να μας βεβαιώσουν για τη φιλολαϊκότητα που τις διακρίνει, ένεκεν… «Πατρός τε και Μητρός τε και των άλλων προγόνων απάντων»!! Πολύ συγκινητικό ε;
Όμως μια που μιλάμε με πολεμικούς όρους, φοβάμαι τις μερικές έστω λιποταξίες, προς το στρατόπεδο των επιστράτων με τις ακριβές αμφιέσεις!! Τόχετε παράξενο, να δούμε επίστρατους από πλευράς του «εχθρού λαού» να περάσουν απέναντι; Απ’ όπου έρχονται… «συγνώμες», υποσχέσεις για …ανάπτυξη, χαμόγελα, και λόγια που «σκλαβώνουν»; Όπως π.χ. Εργασία – την οποία δεν έδωσαν τόσον διάστημα! «Τακτοποίηση τέκνου» πτυχιούχου, ο οποίος περιέργως δεν άφησε γεια στη μάννα του και σ’ όλους τους δικούς του».
Και άλλα πολλά βέβαια… Ξέρετε όλα αυτά, λειτουργούν περίπου όπως το τυρί στη φάκα…
Είναι και κάποιοι «μαχητές» που μήτε στον «εχθρό λαό» δεν ανήκουν, μήτε στους άλλους (τουλάχιστον φαινομενικά). Οι οποίοι φιλοδοξούν, κοντά στους τόσους, παράνομους οίκους ανοχής, να ανοίξουν ακόμα ένα, νόμιμο έστω!! Που θα προκαλέσει αναταραχή στο εσωτερικό και στον περίφυρό του, ο διακαής πόθος των να δημιουργήσουν μια Ελλάδα χωρίς μετανάστες και ντόπια μιάσματα. Είναι οι νταβραντισμένοι Ελληναράδες που τους θαυμάζουν κάποιοι, δυστυχώς, και δεν ξέρω πόσοι… Θα δείξει στις έξι Μάη, βραδινές ώρες… Ίδωμεν…