Να δοθεί ένα τέλος από τις Τράπεζες στην περικοπή του δικτύου των καταστημάτων και στη μείωση της απασχόλησης, με την τακτική να εξωθούν συχνά σε έξοδο τους εργαζόμενους στα καταστήματα που κλείνουν, ζητά η ΟΤΟΕ με ανακοίνωσή της, και με αφορμή τα συνεχή λουκέτα καταστημάτων που δρομολογούν όλες οι συστημικές τράπεζες.
Να σημειωθει ότι μόλις πριν λίγες ημέρες, η Εθνική Τράπεζα έκλεισε άλλα 41 καταστήματά της σε όλη την Ελλάδα μια εξέλιξη που σχετίζεται άμεσα με την προώθηση του επικείμενου προγράμματος εθελούσιας αποχώρησης περίπου 1000 υπαλλήλων.
Η ΟΤΟΕ αποκαλύπτει ότι το δίκτυο καταστημάτων είχε ήδη δραματικά συρρικνωθεί πριν την πανδημία, με μείωση πάνω από 50% το 2019 έναντι του 2010, ενώ η απασχόληση μειώθηκε κατά 34,3% στο διάστημα 2011-2019, έναντι 14,6% μείωσης, στο ίδιο διάστημα, στην Ευρωζώνη.
Όπως τονίζει μεταξύ άλλων η ΟΤΟΕ , οι «διοικήσεις των τραπεζών δεν λαμβάνουν υπόψη, τις συνεχείς διαμαρτυρίες των τοπικών κοινωνιών για το κλείσιμο καταστημάτων δικτύου ακόμα και σε γεωγραφικά απομακρυσμένες ή εθνικά ευαίσθητες περιοχές. Δεν αντιλαμβάνονται ότι τουλάχιστον 30% της πελατείας (και όχι μόνο οι ηλικιωμένοι συμπολίτες μας, που έχουν άλλωστε κάθε δικαίωμα σε ισότιμη και απρόσκοπτη εξυπηρέτηση) αδυνατεί να χρησιμοποιήσει τα εναλλακτικά δίκτυα, εξαιτίας προβλημάτων στις υποδομές, κόστους σύνδεσης, κόστους συναλλαγών, ή εξαιτίας έλλειψης ψηφιακών γνώσεων και δεξιοτήτων»
Τα στοιχεία που παραθέτει η ΟΤΟΕ είναι αποκαλυπτικά του νέου τοπίου που διαμορφώθηκε μέσα στην τελευταία δεκαετία στο εγχώριο τραπεζικό δίκτυο κατατημάτων με τα μαζικά κλεισίματα που επιβάλουν οι τράπεζες στο όνομα της «ψηφιοποίησης».
«Παραβλέπουν, ακόμα, ότι Ευρωπαϊκές χώρες πολύ πιο προχωρημένες από την Ελλάδα στις συναλλακτικές συνήθειες και στην ψηφιακή Τραπεζική, διατηρούν πολύ περισσότερα καταστήματα δικτύου και εργαζόμενους στο δυναμικό τους, αναλογικά με τον πληθυσμό», τονίζει χαρακτηριστική η ΟΤΟΕ.
Οι συγκρίσεις με Ευρωζώνη είναι συντριπτικές
– στη χώρα μας αντιστοιχεί σήμερα ένας τραπεζοϋπάλληλος σε 292 κατοίκους, ενω στην Ευρωζώνη ένας σε 185 κατοίκους. Με άλλα λόγια, για να πλησιάσει το τραπεζικό μας σύστημα τον μέσο όρο της Ευρωζώνης, θα έπρεπε να λειτουργεί με 37% παραπάνω εργαζόμενους!
– το 2010 είχαμε 41,3 καταστήματα εμπορικών Τραπεζών ανα 100.000 κατοίκους. Το 2019 μόλις 19,2 καταστήματα ανα 100.000 κατοίκους, έναντι 38,8 καταστημάτων ανα 100.000 κατοίκους στην Ιταλία, 34,3 στην (ανεπτυγμένη ψηφιακά) Γαλλία, 38,2 στην Πορτογαλία και 49,7 στην Ισπανία!
– το 2019 ο μέσος όρος στην Ευρωζώνη ήταν ένα τραπεζικό κατάστημα ανα 2.530 κατοίκους. Στην Ελλάδα (με τις γνωστές γεωγραφικές ιδιομορφίες…) αντιστοιχούσε ένα κατάστημα σε 5.662 κατοίκους!
– αλλά και στα ΑΤΜ, που διευκολύνουν τις συναλλαγές, είχαμε αναλογικά με τον πληθυσμό μείωση, έναντι αύξησης στην Ε.Ε. το ίδιο διάστημα.
Με βάση τα παραπάνω -και επίσημα- δεδομένα, στην Ελλάδα έχουμε υπερβολική συρρίκνωση και υποστελέχωση του κλάδου, σε σχέση με την αναμφισβήτητα πιο αναπτυγμένη, από άποψη ψηφιακής Τραπεζικής και συναλλακτικών συνηθειών, Ευρώπη.
Αυτό δεν οφείλεται τόσο στην τεχνολογική πρόοδο, όσο σε επιλογές αποψίλωσης του εγχώριου Τραπεζικού Συστήματος, καταλήγει η ΟΤΟΕ.
