Του Γιάννη Παναγιωτόπουλου
Ένα από τα συστατικά της κακής συμφωνίας με τους δανειστές, αν και περισσότερο συμβολικού χαρακτήρα, είναι η αποδοχή της διεξαγωγής των διαπραγματεύσεων για το τρίτο πρόγραμμα στην Αθήνα. Έτσι, μετά από 6 μήνες απουσίας, οι επικεφαλής των θεσμών και τα τεχνικά τους κλιμάκια φτάνουν στην πρωτεύουσα.
Η σύνθεση των επικεφαλής των θεσμών έχει αλλάξει σε σχέση με την τελευταία φορά που ήρθαν στην Ελλάδα: Ο Ντέκλαν Κοστέλο (κεντρική φώτο) παραμένει από την Κομισιόν. Το ΔΝΤ θα εκπροσωπεί στο εξής η Ντέλια Βελκουλέσκου (η μελαχρινή κυρία στη φωτογραφία) ενώ από την ΕΚΤ θα καταφτάσει ο Ράσμους Ρέφερ (o βλοσυρός κύριος με τη βαλίτσα). Νέος “θεσμός” στην Αθήνα θα είναι ο ESM, μέσω του οποίου η Ελλάδα ζητά τα χρήματα και τον οποίο θα εκπροσωπήσει ο Νικόλα Γκιαμαριόλι (κάτω φώτο).
Επικεφαλής της ελληνικής πλευράς θα είναι ο πρόεδρος του Συμβουλίου Οικονομικών Εμπειρογνωμόνων Γιώργος Χουλιαράκης και ο επικεφαλής του Οικονομικού Γραφείου του πρωθυπουργού Φραγκίσκος Κουτεντάκης. Το συντονισμό και την επιστασία της ελληνικής διαπραγματευτικής ομάδας θα έχει ο υπουργός Οικονομικών Ευκλείδης Τσακαλώτος επικουρούμενος από τον γενικό γραμματέα της κυβέρνησης Σπύρο Σαγιά.
Νέα τρόικα ή Athens Group;
Από το υπουργείο Οικονομικών επισημαίνουν πως τόσο τα πρόσωπα με τα οποία θα συναντώνται οι εκπρόσωποι των θεσμών όσο κι οι χώροι των εργασιών των τεχνικών κλιμακίων μένει να οριστούν. Λένε μάλιστα πως αύριο Παρασκευή θα γίνουν κάποιες πρώτες επαφές που θα συνεχιστούν με τρόπο πιο εντατικό τη Δευτέρα.
Το ερώτημα που τίθεται είναι αν στη νέα κατάσταση που διαμορφώνεται με την επαχθή συμφωνία της 12ης Ιουλίου, οι εκπρόσωποι των θεσμών θα λειτουργούν ως επιτροπεία ελέγχου του κυβερνητικού έργου όπως συνέβαινε με την κυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου ή θα περιοριστούν στην τεχνική καταγραφή κι επεξεργασία των πολιτικών που έχουν αποφασιστεί από τις πολιτικές ηγεσίες. Με άλλα λόγια, θα έχουμε τη “νέα τρόικα” στην Αθήνα ή μια μεταφορά στην ελληνική πρωτεύουσα του ότι συνέβαινε τους προηγούμενους μήνες στις Βρυξέλλες;
Η διαφορά ανάμεσα στις δύο καταστάσεις δεν είναι “άσπρο – μαύρο” αλλά μπορεί να είναι τόσο διακριτή που να επιτρέψει στην κυβέρνηση να υπερασπισθεί μέρους του πολιτικού κεφαλαίου που ενδεχομένως κέρδισε το προηγούμενο διάστημα στα μάτια μιας μερίδας πολιτών, με την άρνησή της να υποδέχεται τους εκπροσώπους των θεσμών στην Αθήνα. Είναι σχεδόν βέβαιο πως οι “θεσμοί” θα πιέζουν προς την πρώτη κατεύθυνση ώστε να ελέγχουν με τρόπο όσο το δυνατόν απόλυτο το σχεδιασμό και την υλοποίηση του κυβερνητικού έργου αλλά η κυβέρνηση θα προσπαθήσει – μάταια(;) – να βάλει κάποια όρια και κανόνες που να υπενθυμίζουν πως έστω και σε συνθήκες μνημονίου, η Ελλάδα διατηρεί την εθνική της κυριαρχία.
Εξάλλου, το γεγονός πως οι συζητήσεις πρέπει να κλείσουν στο δεύτερο δεκαπενθήμερο του Αυγούστου, όπως επεσήμανε χθες Τετάρτη ο Πιέρ Μοσκοβισί, δίνει το αβαντάζ στην κυβέρνηση να έχει τους “τροϊκανούς” σε μια λίγο – πολύ άδεια Αθήνα εν μέσω καλοκαιρινής ραστώνης. Όσο για τις αξιολογήσεις του προγράμματος… βλέπουμε.
