Μπορεί να πλησιάζουμε στο τέλος του Αυγούστου όμως το καλοκαίρι συνεχίζεται. Ανεξαρτήτως όμως θερμοκρασίας και εποχής, η ασυνειδησία και των πολιτών, παρά τις καιρικές συνθήκες παραμένει αναλλοίωτη – δε λιώνει – και μολύνει στο πέρασμά της ότι ακουμπάει. Κι αφού οι πολίτες – κάποιοι απ’ αυτούς τουλάχιστον – βρίσκονται σε διακοπές, δε μένουν ανέγγιχτες και οι παραλίες. Είναι καλοκαίρι άλλωστε ακόμη.
Και στην Κρήτη, παραδεισένιες περιοχές μολύνονται όχι μόνο από την ασυδοσία επιχειρηματιών και την κουτοπονηριά δημοτικών αρχών, αλλά και από την ανευθυνότητα και την ασυνειδησία των επισκεπτών.
Ο Μπάλος είναι μία περίπτωση. Αλλά υπάρχουν και άλλες περιοχές. Μία απ’ αυτές είναι και τα Σεϊτάν Λιμάνια.
Όταν έμαθαν τα Σεϊτάν Λιμάνια
Τα Σεϊτάν Λιμάνια μέχρι πριν μερικά χρόνια ήταν μία άγνωστη παραλία στο Ακρωτήρι την οποία επισκέπτονταν μόνο γνώστες κάτοικοι της περιοχής ή «ψαγμένοι» Χανιώτες.
Δύσκολα προσβάσιμη μέσω ενός χωματένιου κατηφορικού μονοπατιού ή μέσω θάλασσας και σκάφους, η πλειοψηφία των Χανιωτών αλλά και των υπόλοιπων Ελλήνων και άλλων επισκεπτών φαίνεται να αγνοούσαν την ύπαρξή της.
Όμως, όλα αυτά άλλαξαν όταν κάποιος πόσταρε στο facebookμερικές φωτογραφίες από την ονειρική παραλία.
Ένας κόλπος γεμάτος με μια καταγάλανη θάλασσα εγκλωβισμένος από ψηλά βράχια, και μια μικρή παραλία κοντά στην πόλη των Χανίων ήταν φυσικό να δημιουργήσει εντύπωση.
Ήταν αναπόφευκτο ότι θα συνέβαινε κάποια στιγμή. Δε θα μπορούσε να μείνει για πάντα κρυφό. Όμως ότι συνέβη έγινε απότομα και με μεγάλη ένταση, λόγω και της φύσης των κοινωνικών δικτύων όπως το facebook.
Ο μυστικός παράδεισος που έγινε κοινή γνώση
Το κουτί της πανδώρας είχε ανοίξει. Και το αποτέλεσμα ήταν μία περιοχή που μέχρι τότε δεχόταν μερικές δεκάδες επισκέπτες πλέον να την επισκέπτονται χιλιάδες.
Άρχικά, υπήρχε απλά μία αύξηση των επισκεπτών. Αυτοί οι πρώτοι «τουρίστες» – της εικόνας που προβλήθηκε μέσω των κοινωνικών δικτύων – της παραλίας Σεϊτάν Λιμάνια σεβάστηκαν την περιοχή.
Αλλά επίσης, όπως ήταν φυσικό, ενθουσιάστηκαν. Κι έτσι, πόσταραν και αυτοί με τη σειρά τους φωτογραφίες. Το φαινόμενο μεγάλωσε ακόμα παραπάνω και πλέον ένα μυστικό διαδόθηκε τόσο έντονα – ως ένας μυστικός και κρυφός παράδεισος – κι είχε γίνει κοινή γνώση.
Πολύ γρήγορα έστρωσαν δρόμο για τα Σεϊτάν Λιμάνια και τύπωσαν χάρτες για το πώς θα φθάσεις εκεί.
Η παρθένα παραλία χάθηκε όμως καμμία αρχή δε μερίμνησε ώστε τουλάχιστον αυτή η κατακόρυφη αύξηση της επισκεψιμότητας να μην αφήνει τόσο έντονα τον αντίκτυπό της στην περιοχή.
Η έφοδος των «ελληναράδων»
Και μετά πλάκωσαν οι «ελληναράδες». Άδειασαν τις σκουπιδοσακούλες τους και αδιαφόρησαν για το φυσικό τοπίο και την ομορφιά γύρω τους.
Αδιαφόρησαν ακόμα και για τους άλλους επισκέπτες που θα βρεθούν στην περιοχή.
Οι φωτογραφίες που ανήρτησε στο λογαριασμό της στο facebook o χρήστης Led Marianna από τα Σεϊτάν Λιμάνι έγιναν για άλλη μία φορά viral. Όμως, αυτή τη φορά, όχι για την ομορφιά της περιοχής αλλά για την καταστροφή που προκάλεσε η ανθρώπινη παρουσία και η ασυνειδησία.
Και είναι ειρωνικό ότι αυτοί οι ασυνείδητοι δε θα μάθαιναν ποτέ για την περιοχή αν δεν είχαν δει την ομορφιά της μέσω κάποιων άλλων φωτογραφιών που πριν μερικά χρόνια είχαν γίνει viral. Η ομορφιά της περιοχής έφερε τους καταστροφείς της. Αλλά και η αδυναμία λήψης μέτρων από τις αρχές και η απουσία συνειδητοποιημένων πολιτών.
Μια δράση για τα Σεϊτάν Λιμάνια
Όμως δεν είναι όλοι μαύρα.
Κάποιοι από αυτούς τους πολλούς επισκέπτες της περιοχής ανάρτησαν τις φωτογραφίες με τις σκουπιδοσακκούλες των ασυνείδητων. Και κάποιοι απ’ αυτούς τους ίδιους, αποφάσισαν να δράσουν. Δημιούργησαν δράση μέσω facebook όπου καλούν όσους το έχουν επισκεφθεί να πάνε άλλη μια φορά. Αυτή τη φορά όμως για να μαζέψουν τα σκουπίδια.
Γράφουν στο κείμενο της δράσης: «Οι φίλοι μας τα ζώα άφησαν έτσι το Σεϊτάν. Ας πεταχτούμε μια γρήγορη να μαζέψουμε σκουπίδια και να ρίξουμε μια βουτιά».
Δεν ξέρω τελικά ποια θα είναι η συμμετοχή. Δεν ξέρω αν χρειάζεται να είναι τόσοι πολλοί εκεί. Αλλά είναι ελπιδοφόρο ότι κάποιοι δε μένουν ασυγκίνητοι μπροστά στην καταστροφή. Δεν κατηγορούν τις αρχές και δε βγάζουν έξω την ουρά τους. Αναλαμβάνουν την πρωτοβουλία και την ευθύνη που τους αναλογεί και πράττουν.
Αυτή είναι και η μόνη ελπίδα.
Γ.Α.
