Ο Σύλλογος Μεταπτυχιακών και Υποψήφιων Διδακτόρων του Πανεπιστημίου Κρήτης καταγγέλει την απόφαση της Φοιτητικής Μέριμνας του Πανεπιστημίου Κρήτης να ενσωματώσει στο σύστημα μοριοδότησης το ηλικιακό όριο των φοιτητών που έχει τεθεί ως προϋπόθεση για την παροχή δωρεάν σίτισης και στέγασής τους.
Όπως αναφέρει σε σχετική ανακοίνωση:
Σύμφωνα με το άρθρο 2 της κοινής υπουργικής απόφασης Φ5/68535/Β3/18.6.2012 ΦΕΚ 1965/τ.Β΄ δεν έχουν δικαίωμα υποβολής αίτησης σίτισης/στέγασης:
α. Προπτυχιακοί που έχουν συμπληρώσει το 25ο έτος της ηλικίας τους κατά την αρχική τους αίτηση για παροχή στέγασης.
β. Μεταπτυχιακοί που φοιτούν σε έτος μεγαλύτερο του ν, όπου ν=έτη του προβλεπόμενου προγράμματος σπουδών της Σχολής (ΦΕΚ 114/Α΄/4.8.2017 ν. 4485/2017 άρθρο 2 παρ. ββ) και όσοι έχουν συμπληρώσει το 30ο έτος της ηλικίας τους.
γ. Υποψήφιοι Διδάκτορες οι οποίοι φοιτούν σε έτος μεγαλύτερο του 5ου έτους του προγράμματος Σπουδών της Σχολής (ΦΕΚ 114/Α΄/4.8.2017 ν. 4485/2017 άρθρο 2 παρ. γγ) και έχουν επίσης συμπληρώσει το 30ο έτος της ηλικίας τους κατά την αρχική αίτηση για παροχή στέγασης.
Μόνο κατ’ εξαίρεση η Επιτροπή Φοιτητικής Μέριμνας καλείται να εξετάσει τις αιτήσεις φοιτητών που έχουν συμπληρώσει το 26ο, 30ο έτος αντίστοιχα για κάθε κύκλο σπουδών, εφόσον υπάρχει δυνατότητα (οικονομική ή/και διαθεσιμότητα κλινών).
Η εν λόγω απόφαση δείχνει να μην βρίσκεται σε σύμπνοια με τον νόμο 4485/2017, ο οποίος στο άρθρο 17, παρ. 2 ορίζει ότι οι μεταπτυχιακοί φοιτητές έχουν όλα τα δικαιώματα και τις παροχές που προβλέπονται και για τους φοιτητές του πρώτου κύκλου σπουδών, πλην του δικαιώματος παροχής δωρεάν διδακτικών συγγραμμάτων. Αντίστοιχα, σύμφωνα με το άρθρο 40, παρ. 3: οι υποψήφιοι διδάκτορες έχουν για πέντε (5) πλήρη ακαδημαϊκά έτη από την πρώτη εγγραφή τους, όλα τα δικαιώματα και τις παροχές που προβλέπονται και για τους φοιτητές του δεύτερου κύκλου σπουδών. Ενώ λοιπόν ο νομοθέτης δεν θέτει χρονικά όρια για την ισχύ των πάσο και τις φοιτητικές παροχές που ορίζονται από το κράτος, το Πανεπιστήμιο Κρήτης έρχεται να πρωτοτυπήσει θέτοντας ηλικιακά όρια για την παροχή στέγασης σε όλες τις βαθμίδες των σπουδών. Προφανώς πρόκειται για ένα προηγούμενο που δημιουργεί τις προϋποθέσεις για τη στέρηση και άλλων παροχών με ηλικιακά κριτήρια, όπως η σίτιση.
Ως Σύλλογος στεκόμαστε ενάντια στην απαράδεκτη, βάσει των νέων κανονισμών, αντιμετώπιση της Φοιτητικής Μέριμνας προς τους φοιτητές, οι οποίοι στερούνται το δικαίωμα της δωρεάν στέγασης σύμφωνα με ηλικιακά κριτήρια. Από τη μια, ο άνωθεν νόμος προασπίζεται τα φοιτητικά δικαιώματα χωρίς να γίνεται αναφορά σε ηλικιακούς περιορισμούς. Πόσο μάλλον με την αποστολή μηνυμάτων στα ακαδημαϊκά emails των υποψήφιων διδακτόρων για την επέκταση του πάσο με βάση τον ίδιο νόμο. Η Φοιτητική Μέριμνα από την άλλη, έρχεται να ορίσει έμμεσα ότι ένας υποψήφιος διδάκτορας θα πρέπει να βρίσκεται στο 5ο έτος των σπουδών του και συνεπώς να έχει ήδη ολοκληρώσει τη διδακτορική του διατριβή. Η αναφορά στην προϋπόθεση της συμπλήρωσης του «30ου έτους» κατά την αρχική αίτηση, δεν λαμβάνει υπόψη την ρευστότητα των οικονομικών συνθηκών και την αβεβαιότητα που αντιμετωπίζει ο υποψήφιος διδάκτορας κατά την εξέλιξη των σπουδών του. Το ενδεχόμενο να στερηθεί πόρων κατά την εξέλιξη της διατριβής και συνεπώς να χρειαστεί να καταθέσει «αρχική» αίτηση κατά το 3ο , 4ο ή και 5ο έτος των σπουδών του. Ιδιαίτερα δε σε αυτές τις συνθήκες όπου οι επιπτώσεις της πανδημίας επιδεινώνουν την ανασφάλεια και την οικονομική αδυναμία των φοιτητών να ανταποκριθούν επαρκώς στα ακαδημαϊκά τους καθήκοντα.
Εν τέλει η απόφαση για το πότε ο/η καθένας/μιά θα σπουδάσει αποτελεί προσωπική επιλογή, η οποία δεν θα πρέπει να υπόκειται σε όρια. Αρμοδιότητα της Φοιτητικής Μέριμνας είναι να παράσχει την καλύτερη δυνατή εξυπηρέτηση των φοιτητών χωρίς να κρίνει ποιος/α «αξίζει» να είναι δικαιούχος των φοιτητικών παροχών με γνώμονα την ηλικία. Όλοι/ες έχουμε δικαίωμα στη δημόσια και δωρεάν εκπαίδευση και στην ελεύθερη πρόσβαση όλων των παροχών από τους φοιτητές για την κάλυψη των ακαδημαϊκών τους υποχρεώσεων.
Ως Σύλλογος απαιτούμε την κατάργηση του ηλικιακού ορίου από το σύστημα μοριοδότησης της Φοιτητικής Μέριμνας και τη διατήρηση του δικαιώματος της πρόσβασης σε παροχές σίτισης και στέγασης σε όλους και όλες ως αναφαίρετο δικαίωμα και αγαθό που πρέπει να παραμείνει δωρεάν.