Η πρόταση Τραμπ δεν προσφέρει τίποτε στους Παλαιστινίους πέραν της αόριστης και ψευδεπίγραφης υπόσχεσης ενός Παλαιστινιακού κράτους.
Παράλληλα με τις εκδηλώσεις στο Άουσβιτς, την κατάρριψη του αμερικανικού αεροσκάφους στο Αφγανιστάν και τις πολιτικές ζυμώσεις στο Τελ Αβίβ για την προοπτική σύμπηξης διακομματικής κυβέρνησης, ο Ντόναλντ Τραμπ ανακοίνωσε το σχέδιο των ΗΠΑ για το Παλαιστινιακό επιδιώκοντας να τονώσει το προφίλ του κλυδωνιζόμενου πολιτικά Βενιαμίν Νετανιάχου. Η παρουσία του πολιτικού αντιπάλου του Νετανιάχου στην Ουάσινγκτον αντανακλά την πρόθεση των ΗΠΑ και του Τελ Αβίβ να προχωρήσουν στον εν λόγω σχέδιο ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα των επερχόμενων εκλογών τόσο στην Ουάσινγκτον όσο και το Τελ Αβίβ.
Η εν λόγω ενέργεια είναι ο νέος κρίκος στην αλυσίδα των αμερικανικών φιλοϊσραηλινών ενεργειών στο Παλαιστινιακό. Έχουν προηγηθεί η μεταφορά της αμερικανικής πρεσβείας από το Τελ Αβίβ στα Ιεροσόλυμα, η μονομερής αναγνώριση από τις ΗΠΑ της προσάρτησης των Υψωμάτων του Γκολάν και ο οικονομικός εκβιασμός προς την Παλαιστινιακή Αρχή να δεχθεί θέσφατα μέσω της μείωσης των πόρων προς την Ραμάλα από διάφορα κανάλια του ΟΗΕ κλπ.
Η ανακοίνωση του αμερικανικού σχεδίου για την κατ’ ευφημισμόν «Λύση του Αιώνα» σήμανε την μονομερή από τις ΗΠΑ αναγνώριση των παράνομων ισραηλινών οικισμών στα Κατεχόμενα Παλαιστινιακά Εδάφη,δηλ. την defacto προσάρτηση της μισής σχεδόν Δ. Όχθης, την αποκοπή της από τα ιορδανικά σύνορα και την μετατροπή των Παλαιστινίων της Δ. Όχθης σε απάτριδες.
Παρά το ότι η Παλαιστινιακή Αρχή απορρίπτει το εν λόγω σχέδιο είναι δεδομένο ότι το Τελ Αβίβ θα προβεί μονομερώς στην υλοποίησή του με περισσότερες επεκτατικές κινήσεις για να προσαρτήσει μελλοντικά και τα υπόλοιπα εδάφη της Δ. Όχθης. Σκοπός του Τελ Αβίβ είναι να θέσει ταφόπλακα στη Λύση των Δύο Κρατών και να μετατρέψει τους Παλαιστινίους σε δεύτερης κατηγορίας πολίτες στην ίδια τους την πατρίδα. Αυτό άλλωστε είναι και το ισραηλινό σχέδιο εθνοκάθαρσης, αποικιακής κατοχής και απαρτχάιντ που άρχισε με την Καταστροφή (Νάκμπα, 1947) και συνεχίζεται μέχρι σήμερα.
Η πρόταση Τραμπ δεν προσφέρει τίποτε στους Παλαιστινίους πέραν της αόριστης και ψευδεπίγραφης υπόσχεσης ενός Παλαιστινιακού κράτους χωρίς αποτρεπτική ικανότητα μετά από ακαθόριστες διαπραγματεύσεις με το Τελ Αβίβ. Κενολογίες.
Ενώ το Τελ Αβίβ προωθεί εμφανώς πλέον την μονομερή πολιτική του Ενός Κράτους και η Ευρώπη παραμένει παθητικός θεατής στην παραβίαση του Διεθνούς Δικαίου στην Παλαιστίνη, οι εξελίξεις αναμένονται κατακλυσμιαίες πλέον στην Ραμάλλα. Προφανώς οι Συμφωνίες του Όσλο είναι άκυρες εδώ και καιρό και η ακυρότητά τους επισημοποιήθηκε με το Σχέδιο Τραμπ. Ο Αμπού Μάζεν περιμένει την αντίδραση της Μόσχας για να πάρει τις γενναίες αποφάσεις που απαιτούνται. Είναι εύλογο ότι η Ραμάλα δεν μπορεί να συνεχίσει να είναι πλέον η μοναδική έδρα της Παλαιστινιακής Αρχής. Για να είναι βιώσιμη όμως θα πρέπει η αλλαγή στρατηγικής του Αμπού Μάζεν να γίνει σε πλαίσιο ενότητας με την Χαμάς. Η επιστροφή στο statusquoante του 1993 φαντάζει πλέον ως νομοτέλεια. Με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την περιφερειακή ανασφάλεια…