Κύριε διευθυντά.

Διαβάσαμε έκπληκτοι στο προχθεσινό σας φύλλο την εισήγηση του κυρίου Δαμιανάκη στη βουλή. Στο σχετικό άρθρο αναφέρεται ότι ο κύριος βουλευτής ενδιαφέρεται για την αντιμετώπιση του φαινομένου των εξωφρενικών καθυστερήσεων στην απονομή της δικαιοσύνης. Η χώρα μας έχει καταδικαστεί για την καθυστέρηση αυτή στα ευρωπαϊκά δικαστήρια καθώς επίσης παρατηρούνται φαινόμενα ανομίας και αγανάκτησης των πολιτών.

Αισθανόμαστε την ανάγκη να απαντήσουμε μέσω της εφημερίδας σας στον κύριο Δαμιανάκη, θυμίζοντας του μια υπόθεση που τον αφορά προσωπικά.

Πριν από 8 χρόνια, τον Οκτώβρη του 2004 έξω από το σπίτι μας στην περιοχή Καλαμακίου, η ανήλικη κόρη μας, δέχτηκε απρόκλητη επίθεση από σκύλο-φύλακα ιδιοκτησίας του κυρίου Δαμιανάκη, την φροντίδα του οποίου κατά δήλωση του κ. Δαμιανάκη, είχε αναλάβει ο συνεργάτης του Ευάγγελος Μαρματάκης. Ο τελευταίος παραπέμφθηκε για την πράξη του αυτή και καταδικάστηκε σε ποινή φυλάκισης δέκα μηνών από το τριμελές Πλημ/κείο Χανίων.

Κατά της απόφασης αυτής άσκησε έφεση η οποία μέχρι σήμερα έχει αναβληθεί τρεις φορές. Σε λίγες μέρες έχουμε πάλι δικάσιμο και θα δούμε αν έστω και τώρα θα εκδικαστεί.

Το ίδιο έχουν πράξει για το αστικό μέρος της υπόθεσης, δηλ. έχουν πάρει αναβολή της εκδίκασης της υπόθεσης, στην οποία εναγόμενοι είναι ο κ. Μαρματάκης Ευάγγελος αλλά και ο κ. Δαμιανάκης Ευτύχης.

Η δικάσιμος για αυτή την περίπτωση έχει οριστεί για το 2013. Η κόρη μας κατά το συμβάν ήταν 9 χρονών και του χρόνου αν γίνει το δικαστήριο, θα έχει ενηλικιωθεί. Από την ημέρα του συμβάντος μέχρι και σήμερα και οι δύο αδιαφόρησαν παντελώς για την υγεία του παιδιού μας, αν και εξ αρχής είχαν υποσχεθεί – ιδιαίτερα ο κ. Δαμιανάκης – ότι θα σταθούν δίπλα μας ηθικά και θα συνεισφέρουν οικονομικά στην αποκατάσταση της υγείας της. Έκτοτε όμως αδιαφόρησαν παντελώς και ήδη μετέρχονται τεχνασμάτων προκειμένου να μην ολοκληρωθεί η διαδικασία ενώπιον των δικαστηρίων στα οποία προσφύγαμε εξαιτίας της ανεύθυνης συμπεριφοράς τους.

Το παιδί μας έχει υποστεί βλάβη στο τριχωτό της κεφαλής και χρήζει πλαστικής επέμβασης, την δαπάνη της οποίας αδυνατούμε να καταβάλλουμε, ενώ πάσχει από μόνιμη και διαρκή νευραλγία στο πίσω μέρος της κεφαλής λόγω των τραυμάτων που υπέστη.

Άραγε έχει αναρωτηθεί ο κύριος Δαμιανάκης πόσο πόνο, σωματικό αλλά κυρίως ψυχολογικό έχει υποστεί το παιδί μας; Έχει φανταστεί πόσο δύσκολο είναι για ένα κορίτσι στην εφήβεια να έχει εμφανείς ουλές στο κεφάλι του και να γίνεται αποδέκτης αρνητικών και ειρωνικών σχολίων από συνομηλίκους της όλα αυτά τα χρόνια;

Όλο αυτό το διάστημα, από το συμβάν μέχρι και σήμερα, έχουμε υποβληθεί αναίτια σε απίστευτη ψυχική και υλική δοκιμασία για την οποία ούτε μιας συγγνώμης εκ μέρους τους, δεν γίναμε αποδέκτες.

Για ποια γρήγορη απονομή της δικαιοσύνης μιλά στη βουλή ο κύριος Δαμιανάκης; Ο ίδιος έχει πράξει ότι είναι δυνατόν για το αντίθετο να καθυστερήσει δηλ. την εκδίκαση της υπόθεση με σκοπό ίσως; Να παραγραφεί και να μην δοθεί επιτέλους ένα τέλος στο ηθικό μέρος της περιπέτειάς μας.

Την επόμενη φορά που ο εκλεγμένος μας συμπολίτης θα εισηγηθεί κάποιου νομοσχεδίου στη βουλή, να σκέφτεται τις προσωπικές του επιλογές στάσεις και πράξεις. Διότι μέχρι στιγμής εμπίπτει στο ρητό «δάσκαλε που δίδασκες και λόγο δεν κρατούσες».

Ευχαριστούμε για τη φιλοξενία.

Οι γονείς του θύματος και το θύμα.

Ευάγγελος Τσίγκος, Χριστίνα Καπάτου, Αλεξάνδρα Τσίγκου