Με νωπές ακόμα τις μνήμες από το περιστατικό του απρόκλητου και άγριου ξυλοδαρμού του γιου του στο Ρέθυμνο, από τρεις νεαρούς γάλλους, ο κ. Γιώργος Καπώνης απευθύνει ένα μεγάλο ευχαριστώ στις αστυνομικές αρχές και ειδικά την Υποδιεύθυνση Ασφαλείας Ρεθύμνου για την αποτελεσματικότατά της στην υπόθεση. Ταυτόχρονα θέλει να ζητήσει συγγνώμη από την τοπική κοινωνία για τις δηλώσεις του αμέσως μετά το άκουσμα της είδησης για το παιδί του, οι οποίες ήταν απαξιωτικές για το Ρέθυμνο και τους κρητικούς μιας και τότε, η εντύπωση που είχε δοθεί ήταν ότι ο ξυλοδαρμός είχε γίνει από Κρητικούς για λόγους ομοφοβίας. Τελικώς, οι θύτες του ξυλοδαρμού ήταν Γάλλοι.
Πιο αναλυτικά ο 30χρονος γιος του τον περασμένο Οκτώβριο έπεσε θύμα επίθεσης από τρεις νεαρούς, ξημερώματα στην παλιά πόλη τoυ Ρεθύμνου. Στη διάρκεια βόλτας που έκανε με ένα φίλο του, τρία άτομα τους επιτέθηκαν και του προκάλεσαν πολύ άσχημα τραύματα με κλωτσιές στο κεφάλι και στο πρόσωπο σε μια επίθεση που χαρακτηρίζεται δολοφονική.
Οι αστυνομικές αρχές μετά την προανακριτική έρευνα που έκαναν και αξιοποιώντας υλικό από κάμερες στην παλιά πόλη κατέληξαν ότι οι δράστες είναι τρεις γάλλοι τουρίστες οι οποίοι αποχώρησαν μια μέρα μετά την επίθεση από την Κρήτη. Αυτό που αναμένεται είναι ο εντοπισμός τους στην Γαλλία, ώστε στη συνέχεια να εκθοθεί ένταλμα από τον εισαγγελέα. Η Αστυνομική Διεύθυνση Ρεθύμνου συνεργάζεται με τη Διεύθυνση Διεθνούς Αστυνομικής Συνεργασίας.
Ο πατέρας του 30χρονου στην επιστολή που έστειλε στην Κρητική Επιθεώρηση αναφέρει:
«Θα ήθελα να ευχαριστήσω από καρδιάς και να δώσω τα εύσημά μου στην Αστυνομία του Ρεθύμνου και ειδικότερα στην Υποδιεύθυνση Ασφάλειας για την εργατικότητα, την έξυπνη διαχείριση και την αποτελεσματικότητά της στην υπόθεση του αναίτιου και παρ’ ολίγο δολοφονικού ξυλοδαρμού του παιδιού μου, φοιτητή του πανεπιστημίου του Ρεθύμνου. Να εξάρω την υπευθυνότητα και τα ανθρώπινα αντανακλαστικά των ανθρώπων του γραπτού και ηλεκτρονικού τύπου στην παρουσίαση της υπόθεσης. Τέλος, να ζητήσω συγνώμη από τον κόσμο της Κρήτης εάν εν βρασμώ καταφέρθηκα με απαξιωτικά λόγια και να τον τιμήσω, θαυμάζοντάς τον για την αμέριστη συμπαράσταση και κατανόηση που επέδειξαν στο τραγικό περιστατικό του παιδιού μου».