«Η κυβέρνηση βγήκε ενισχυμένη, πολύ περισσότερο ενισχυμένη. Μπροστά στην πορεία μας. Εκλογές το 2016». Με τη δήλωση αυτή, μετά την ψηφοφορία επί της πρότασης δυσπιστίας του ΣΥΡΙΖΑ προς την κυβέρνηση, ο πρωθυπουργός Α. Σαμαράς προσπάθησε να εκπέμψει μήνυμα πολιτικής αυτοπεποίθησης και σταθερότητας. Αλλά η αριθμητική διαφωνεί με την κυβερνητική προπαγάνδα.
Της Αγγελικής Σπανού
Στο Μέγαρο Μαξίμου και στη Χαριλάου Τρικούπη δεν περίμεναν διαρροές και η υπερψήφιση της πρότασης μομφής από την – ανεξάρτητη πλέον – βουλευτή Πέλλας Θεοδώρα Τζάκρη ήταν ένας δυσάρεστος αιφνιδιασμός. Η κα Τζάκρη διεγράφη αμέσως από την Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΠΑΣΟΚ και εξήγησε την απόφασή της δηλώνοντας ότι αυτή η κυβέρνηση «χαρακτηρίζεται από πλεόνασμα κοινωνικής αναλγησίας ανικανότητας, από έλλειμμα δημοκρατίας και σχεδίου για την έξοδο απ’ την κρίση». Μια απορία είναι γιατί τα ανακάλυψε τώρα όλα αυτά η βουλευτής, αφού δηλαδή έχει ψηφίσει τρία μνημόνια, ωστόσο στην πραγματικότητα όλοι αντιλαμβάνονται ότι η αγωνία για το προσωπικό μέλλον των βουλευτών της συμπολίτευσης, ειδικά του ΠΑΣΟΚ, μπορεί να γίνει καταλύτης εξελίξεων.
Παρά την προσπάθεια της κυβέρνησης να αποδραματοποιήσει την απώλεια μίας έδρας για τη συγκυβέρνηση, γεγονός είναι ότι το αποτέλεσμα της ψηφοφορίας δημιουργεί προβληματισμό και ανησυχία σε όσους πράγματι επιδιώκουν να γίνουν εκλογές στο τέλος της τετραετίας. Η απουσία του βουλευτή της ΝΔ Νικήτα Κακλαμάνη αποδόθηκε από τον ίδιο σε ασθένεια και ενημέρωσε ότι θα καταψήφιζε την πρόταση μομφής, αλλά έχει καταγραφεί πως πρόκειται για ένα στέλεχος που ασκεί δριμύτατη κριτική στην οικονομική πολιτική και προσωπικά στον Γ. Στουρνάρα, ενώ έχει δηλώσει ότι θα κατέβει ως υποψήφιος δήμαρχος Αθηναίων ακόμη και χωρίς χρίσμα. Με αυτά και με εκείνα, τα 153 «όχι» με τα οποία καταψηφίστηκε η πρόταση δυσπιστίας δεν εμπνέουν ασφάλεια στη συμπολίτευση, πολύ περισσότερο όταν ούτε ένας ανεξάρτητος βουλευτής δεν έδωσε ψήφο εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση.
Η ανταρσία της Τζάκρη ήταν έκπληξη για τον πρόσθετο λόγο ότι σε τέτοιου είδους ψηφοφορίες, όπου δεν κρίνεται η λήψη μέτρων, ο κανόνας είναι ότι δεν εκδηλώνονται φαινόμενα ανυπακοής, ακριβώς επειδή δεν υπάρχει διακύβευμα πέρα από τη στήριξη γενικώς της κυβέρνησης. Με δεδομένο αυτό, το ότι σημειώθηκε μια απώλεια προκαλεί δικαιολογημένο άγχος στη συγκυβέρνηση που έχει μπροστά της την ψηφοφορία για τον προϋπολογισμό του 2014 και το νέο Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα που θα φτάνει ως το 2017.
Οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ Κ. Σκανδαλίδης, Θ. Μωραϊτης και Μ. Κασσής στις ομιλίες τους από το βήμα της Βουλής κατέστησαν σαφές ότι δίνουν ψήφο εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση χωρίς να το εννοούν, ότι πρόκειται επί της ουσίας για ψήφο ανοχής μέχρι νεωτέρας. Αυτό σηματοδοτεί τη δήλωση της πρόθεσής τους να μην υπερψηφίσουν νέα μέτρα, όπως και αν αμπαλαριστούν, μπορεί να σημαίνει επίσης ότι ήδη ψάχνονται και αναζητούν κάποια πολιτική διέξοδο.
Το ΠΑΣΟΚ γίνεται ο αδύναμος κρίκος της κυβέρνησης. Άλλωστε, και ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης έδειξε καθαρά ότι επενδύει τόσο στον εκνευρισμό του Ευ. Βενιζέλου όσο και στις δυσκολίες που αντιμετωπίζει το κόμμα του. Μένει σε εκκρεμότητα η κατάθεση της πρότασης για εξεταστική επιτροπή σχετικά με την υπόθεση των υποβρυχίων/ναυπηγείων Σκαραμαγκά αλλά είναι ήδη σαφές ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα παίξει με τις λεπτές ισορροπίες της συγκατοίκησης ΝΔ-ΠΑΣΟΚ, γνωρίζοντας ότι βουλευτές του ενός και του άλλου κόμματος δεν αντέχουν πια την αναγκαστική συμπόρευση.
Με τη συνάντηση σήμερα του υπουργού Διοικητικής Μεταρρύθμισης Κ. Μητσοτάκη με τους επικεφαλής του κλιμακίου της Τρόικας το ενδιαφέρον θα επιστρέψει στις μνημονιακές δεσμεύσεις. Οι κ.κ. Τόμσεν, Μορς και Μαζούχ θα έχουν αύριο νέα συνάντηση με τον ΥΠΟΙΚΟ Γ. Στουρνάρα αφού την Κυριακή δεν κατάφεραν να καταλήξουν κάπου. Την Πέμπτη συνεδριάζει το Γιούρογκρουπ και πιθανώς θα διακοπεί η επίσκεψη των ελεγκτών στην Αθήνα χωρίς να είναι σαφές πότε θα επιστρέψουν πάλι. Ο πρωθυπουργός θα ταξιδέψει τις επόμενες μέρες στο Παρίσι και στο Βερολίνο (23 Νοεμβρίου) και θα έχει συνομιλίες κορυφής για το ελληνικό ζήτημα που αυτή τη στιγμή δεν ανήκει στις προτεραιότητες της ηγεσίας της ευρωζώνης.
Η πόλωση, όπως όλα δείχνουν, μόνο θα κλιμακώνεται. Ο ΣΥΡΙΖΑ πρόκειται να ζητήσει αλλαγή της ημερομηνίας των εκλογών τοπικής αυτοδιοίκησης ώστε να γίνουν 25 Μαΐου (α γύρος) και 1 Ιουνίου (β γύρος), όχι στις 18 και στις 25 όπως προγραμματίζεται, θεωρώντας ότι ο κυβερνητικός σχεδιασμός να συμπέσει με τις ευρωεκλογές ο δεύτερος γύρος έγινε για να ενισχυθεί η αποχή στην ευρωκάλπη (κάποιοι, ειδικά στην περιφέρεια, εάν έχουν εκλέξει δήμαρχο στην περιοχή τους από τον πρώτο γύρο δεν θα πάνε στο εκλογικό τμήμα την επόμενη Κυριακή).
Η Κουμουνδούρου θέλει να μετατρέψει τις ευρωεκλογές σε δημοψήφισμα για την κυβερνητική πολιτική και να πετύχει μια καλή επίδοση ώστε να μπορεί την επόμενη μέρα να πει στον Α. Σαμαρά, δεν έχετε την πολιτική νομιμοποίηση να κυβερνάτε. Αλλά μέχρι το Μάιο ο πολιτικός χρόνος είναι πολύς, με την έννοια ότι κινούνται έντονα υπόγεια ρεύματα τα οποία το πολιτικό σύστημα δυσκολεύεται να ανιχνεύσει – όπως φάνηκε από την εικόνα της συγκέντρωσης διαμαρτυρίας έξω από τη Βουλή την οποία εμπνεύστηκε ο ΣΥΡΙΖΑ
tvxs.gr
