Επιμέλεια – Κείμενα: Στρατής Παπαμανουσάκης
ΘΕΡΒΑΝΤΕΣ – MIGUEL DE CERVANTES SAAVEDRA
(Αλκαλά δε Χενάρες, Μαδρίτη 1547 – Μαδρίτη 1616)
Περίφημος ισπανός συγγραφέας και ποιητής, από άσημη οικογένεια, με σπουδές στα Πανεπιστήμια Αλκαλά και Σαλαμάγκας, με περιπετειώδη ζωή, ως στρατιωτικός ακόλουθος, φοροεισπράκτορας και προμηθευτής της βασιλικής αρμάδας, ακόμη και κατάδικος, έχασε το χέρι του στη ναυμαχία της Ναυπάκτου και συνδέθηκε τελικά με τους αυλικούς κύκλους του Φιλίππου Γ΄. Οι ιστορίες, που αφηγείται με χιουμοριστικούς και σατυρικούς τόνους στα μυθιστορήματα και διηγήματά του, είναι εμπνευσμένες από τη ζωή και την κοινωνία της εποχής του, που μεταβάλλεται πιο γρήγορα από την καθιερωμένη ηθική. Στο δραματικό του έργο, κωμωδίες και τραγωδίες, εισάγει αξιόλογες θεατρικές καινοτομίες. Η παρωδία της ιπποσύνης, η φυσικότητα της εκφράσεως, η τελειότητα της μορφής και το βάθος των ιδεών, οδήγησαν τον Θερβάντες στη δόξα της παγκόσμιας αναγνώρισης και ανέδειξαν τον Δον Κιχώτη του σε πανανθρώπινο σύμβολο ευγενούς, δυστυχούς και συμπαθούς ήρωα.
Έργα: Ποιήματα σε λατινική συλλογή (1568), Γαλάτεια (1585), Η σύγχυση (1585), Η πολιορκία της Νουμάνθια (1582), Δώδεκα υποδειγματικές διηγήσεις (1613), Δον Κιχώτης της Μάντσα (1605, 1615), Ταξίδι στον Παρνασσό (1614), Οκτώ κωμωδίες και οκτώ ιντερμέδια (1615), Η μεγάλη σουλτάνα (1615), Ο λαβύρινθος του έρωτα (1615), Περσίλες και Συγισμούντα (1617), Η ζωή στο Αλγέρι (1784).
Βιβλιογραφία: Έκδ. Άπαντα, Μαδρίτη (1863), Εμίλ Σαρλ, Βιογραφία, L. Rius, Κριτική βιβλιογραφία των έργων του Θερβάντες (1895-1903), A.F. Avellaneda, Ο ευφάνταστος ιππότης Δον Κιχώτης της Μάντσας (1905), Azorin, Επί τα ίχνη του Δον Κιχώτου (1923), B. Frank, Μιγκέλ Θερβάντες (1944), C.B. Qualia, Cervantes, Soldier and hummanist, 1949, R. Massast, Miquel de Cervantes dramaturges (1957), Will. Baron, Cervantes, A biography, 1978, Clara Calvo, Shakespeare and Cervantes in 1916, The politics of Language, 2004, Jean Canavaggio, Miguel de Cervantes (1547-1616), Life and portrait, 2007, Νεώτερον Εγκυκλοπαιδικόν Λεξικόν Ηλίου (Γ.Α.Τ.), Εγκυκλοπαιδεία Πάπυρος – Λαρούς, Βικιπαίδεια.
Εικονογραφία: Η ναυμαχία του Λεπάντο, πίνακας, Άγνωστος, 1571, Εθνικό Ναυτικό Μουσείο Λονδίνου, Προσωπογραφία, Χουάν Χαουρέζουϊ, 1600, Άγαλμα, Λιμάνι Ναυπάκτου, Μνημείο Θερβάντες, Πλατεία Ισπανίας, Μαδρίτη.
Μουσική: Δον Κιχώτης, Συμφωνικό ποίημα, Ρίχαρντ Στράους, 1897, Όπερα, Μασνέ, 1910.
Κινηματογράφος: Δον Κιχώτης, Gr. Kozintsev, 1957, (G. Garayev).
ΙΣΤΟΡΙΚΕΣ ΦΡΑΣΕΙΣ: «Μόλις παρουσιάστηκε ο Δον Κιχώτης απέθανε η ιπποσύνη και έγινε αθάνατος ο Θερβάντες» (Εμίλ Σαρλ).
ΚΕΙΜΕΝΑ: ΘΕΡΒΑΝΤΕΣ, ΔΟΝ ΚΙΧΩΤΗΣ (ΜΕΡ. ΠΡΩΤΟ)
