Πορεία υπεράσπισης των καταλήψεων θα πραγματοποιηθεί το Σάββατο 31 Οκτωβρίου στις 1 το μεσημέρι στην Πλατεία Δημοτικής Αγοράς.
Σε σχετικό κείμενο αναφέρονται τα εξής:
Το κράτος των αφεντικών «έχει συνέχεια», και τον τελευταίο χρόνο, έχει ξεσαλώσει: παράνομες απολύσεις, όξυνση στην απορρύθμιση της εργασίας, μειώσεις μισθών – όσες/οι δουλεύουν βγάζουν δουλειά για 4 και πληρώνονται με χαρτζιλίκια – εξαφάνιση επιδομάτων (ακόμα και για τις πιο ευάλωτες ομάδες), συντάξεις πείνας. Ως προς την διαχείριση της ανθρώπινης μετακίνησης, το μεγάλο έγκλημα συνεχίζεται: θάνατοι, βίαιες επαναπροωθήσεις, άρνηση κοινωνικών και πολιτικών δικαιωμάτων, βασανιστήρια και φυλακίσεις προσφυγικών και μεταναστευτικών οικογενειών μέσα σε απάνθρωπα κάτεργα.
Όλα αυτά εν μέσω μιας υγειονομικής κρίσης, η οποία αντιμετωπίζεται με επίσης απάνθρωπο και κυνικό τρόπο: σύμφωνα με το κράτος των αφεντικών τα σπασμένα της κρίσης θα τα πληρώσουν (ίσως και με τη ζωής τους) οι μειονότητες, οι «ευάλωτοι», η εργατική τάξη, οι άνεργοι, όσες/ οι δεν έχουν ίση πρόσβαση στα κοινωνικά προνόμια.
Παράλληλα, στις διεθνείς διακρατικές σχέσεις προβάλλονται διαρκώς σενάρια θερμών επεισοδίων, τρομοκρατικών απειλών και πολέμων. Όλα αυτά μας θυμίζουν ότι τα αφεντικά και οι ιδεολογικοί τους μηχανισμοί μας το έχουν ράψει το κουστούμι. Ο εθνικισμός και οι επενδύσεις στην ντόπια και τη διεθνή πολεμική βιομηχανία είναι άλλη μια λύση για τους εκμεταλλευτές. Αν τώρα προκύψει κάποιο πολεμικό επεισόδιο ή «ατύχημα», τόσο το καλύτερο για τα εθνικά κράτη και το δίδυμο αδερφάκι τους: τις δαπάνες για την εθνική άμυνα και τις επενδύσεις πάνω σε πτώματα.
Μέσα σε αυτό το πολιτικό περιβάλλον το ακροδεξιό πολιτικό προσωπικό αυτής της κυβέρνησης έχει εξαπολύσει μια επίθεση σε κάθε αντίσταση που εμφανίζεται, είτε αυτό λέγεται εργατική απεργία, είτε μαθητική διαμαρτυρία, είτε διεκδίκηση καλύτερων όρων ζωής ή/ και περίθαλψης μέσα στην υγειονομική κρίση.
Πρωτίστως, το κράτος επιτίθεται στον πιο μαχητικό του αντίπαλο, δηλαδή στις καταλήψεις και τους ελεύθερους κοινωνικούς χώρους. Έτσι το τελευταίο διάστημα εκκενώνεται η Κατάληψη Terra Incognita και καταστέλλονται λειτουργίες στην Κατάληψη Libertatia στη Σαλονίκη. Εκκενώνεται και η Κατάληψη Φιλολάου 99 στην Αθήνα. Οι καταλήψεις αυτές, μέσα από διαφορετικές προσεγγίσεις, αποτελούν κέντρα κοινωνικών αγώνων και αντιστάσεων και ενοχλούσαν ιδιαίτερα το πολιτικό προσωπικό και τους φασίστες. Στο παράδειγμα των Καταλήψεων της Σαλονίκης, είναι φανερό πως η καταστολή της Libertatia και της Terra συσχετίζεται με την ιστορική συνέχεια των δικτύων της τοπικής δεξιάς και των μπάτσων με τους φασίστες: χαρακτηριστικά παραδείγματα ο εμπρησμός της Libertatia στο εθνικιστικό – φασιστικό συλλαλητήριο του Γενάρη του 2018 για τη Μακεδονία, όπως και η βίαιη σύλληψη αντιφασιστών τον φετινό Σεπτέμβριο κοντά στην περιοχή που δρούσε η Terra, με την κατηγορία ότι… έσβηναν σβάστικες και ναζιστικά συνθήματα.
Οι καταλήψεις άλλωστε, ανάμεσα σε άλλα έχουν παίξει τον κρίσιμο ρόλο του κοινωνικού και μαχητικού οδοφράγματος απέναντι στην άνοδο της ρατσιστικής ακροδεξιάς και των νεοφασιστών στην Ελλάδα, ένα παράλληλα αποτελούν κέντρα αυτό- οργανωμένης κριτικής και παραγωγής λόγου ενάντια σε κάθε μορφή εκμετάλλευσης και καταπίεσης. Ως γνωστόν και εδώ στα Χανιά, στις 5 Σεπτέμβρη εκκενώνεται η Κατάληψη Rosa Nera, μια κοινότητα αγώνα αλλά και ένα αντιφασιστικό και ελευθεριακό κέντρο κοινωνικών, περιβαλλοντικών και εργατικών αγώνων τα τελευταία 16 χρόνια. Πολύ περισσότερο η Rosa είναι πάντα ένα σημείο αναφοράς, συνάντησης και δημιουργίας όχι μόνο για το ελευθεριακό κίνημα αλλά για τη νεολαία της πόλης, το πολιτικά και καλλιτεχνικά ανήσυχο πληθυσμό των φοιητριών/ών, την κοινωνική και μαχητική αριστερά, και κάθε αγωνιζόμενο άνθρωπο. Η ανοιχτή αυλή της Rosa και οι ανοιχτές της εκδηλώσεις παρέδωσαν για πρώτη φορά σε μεγάλα κομμάτια της κοινωνίας, και κυρίως στα μη προνομιούχα, έναν ελεύθερο δημόσιο χώρο, ένα παράδειγμα για το πως μπορεί η πολεοδομία και η ψυχογεωγραφία της πόλης να γίνει προσιτή και να διαμορφωθεί από τον καθένα. Εκτός, βέβαια, από τους φασίστες και τους μηχανισμούς καταστολής των κοινωνικών κινημάτων.
To επιχείρημα για την πολιτική καταστολή της Κατάληψης Rosa Nera; Δουλίτσες!… ξενοδοχείο και πισίνα πάνω στην Rosa Nera και στον αρχαιολογικό χώρο στον Λόφο Καστέλλι. Την εκκένωση της Κατάληψης Rosa Nera στα Χανιά ακολουθεί ένας μαζικός αγώνας με πορείες χιλιάδων ανθρώπων και μαζικές συνελεύσεις εκατοντάδων, με μαζικές πολιτικές και πολιτιστικές δράσεις ενάντια στην εκκένωση, ενάντια στην ξενοδοχοποίηση και με πρόταγμα την επανακατάληψη και συνέχιση των κοινωνικών, πολιτικών και πολιτιστικών δράσεων της Κατάληψης με ακόμα πιο μαζικούς όρους.
Παράλληλα, μέσα από έρευνες της συνέλευσης της Κατάληψης και της συνέλευσης αλληλεγγύης στο Πάρκο Ειρήνης και Φιλίας των Λαών αποκαλύπτονται μια σειρά από πολιτικές και οικονομικές διασυνδέσεις που αφορούν την εταιρεία – φάντασμα BELVEDERE, την Σύγκλητο του Πολυτεχνείου, την τοπική αυτοδιοίκηση, στελέχη της κυβέρνησης και άλλες εταιρείες και πρόσωπα που κερδίζουν από την καταστολή της Rosa και το ξεπούλημα του κέντρου αγώνα, όπως και του δημόσιου και αρχαιολογικού χώρου. (Ας μην το ξεχνάμε, όσο είναι εκεί η Κατάληψη – αντίθετα με τους ξενοδόχους και το ερμητικά κλειστό μπαλκόνι – η αρχαιολογική έρευνα και οι εργασίες π.χ. στο τείχος μπορούν να συνεχίζονται ανεμπόδιστη, το κτίριο σώθηκε και δεν καταστράφηκε, έγιναν επισκευές από το κίνημα με απόλυτο σεβασμό στον χαρακτήρα του κτηρίου και του σημείου).
Σήμερα, σε όλη την Ελλάδα οι καταλήψεις αντεπιτίθενται. Και ο αγώνας συνεχίζεται. Στις 31 Οκτώβρη κατεβαίνουμε στον δρόμο. Όλα συνεχίζονται, και θα συνεχίζονται κάθε μέρα. Η καταστολή όχι δεν έφερε την ήττα. Αντίθετα, έφερε την ενότητα, την φαντασία, την μαζική αντίσταση και την απονομιμοποίηση της καταστολής και της ξενοδοχοποίησης. Σε αυτούς τους δύο μήνες δεν σταμάτησε ούτε μέρα η συλλογική δράση, όχι μόνο για τη Rosa αλλά για κάθε κινηματική μάχη: τα Χανιά είναι μια πόλη σε κίνηση. Στα Χανιά, εκτός από τις συντρόφισσσες και τους συντρόφους, της αναρχίας, της αριστεράς και των κοινωνικών κινημάτων, όλο και περισσότερα άτομα αλλά και πλήθος εργατικών σωματείων και πολιτιστικών, περιβαλλοντικών και κλαδικών – επιστημονικών συλλόγων παίρνουν θέση όχι μόνο ενάντια στην ξενοδοχοποίηση και την προστασία του ιστορικού και αρχαιολογικού χώρου, αλλά όλο και πιο συχνά υπέρ της συνέχειας της λειτουργίας της Rosa Nera, των υποδομών της και του παραδείγματος της συνέλευσης που λειτουργούσε εκεί.
Από τη μεριά της Συνέλευσης Αλληλεγγύης του Πάρκου Ειρήνης και Φιλίας, μετά από δύο μήνες σχεδόν γεμάτους συλλογικές διαδικασίες, συντροφικότητα, διαφωνίες (και όμως, ενότητα σε διαδικασίες βάσης!) δεν μπορούμε παρά να υποσχεθούμε πως δεν παραδίνουμε τίποτα στους ρατσιστές και στους εκμεταλλευτές των ανθρώπων. Οι άσχημες μέρες στο λόφο Καστέλλι θα τελειώσουν.
Θα φύγουν τα συρματοπλέγματα και οι σιδεριές που έχουν περιφράξει τον χώρο που άνθισαν τόσοι κοινωνικοί αγώνες, φιλίες, συναντήσεις και επιθυμίες συλλογικές, ατομικές, ελευθεριακές.
Κάτω τα χέρια από τις Καταλήψεις, τους μισθούς, τις συντάξεις, τα επιδόματα, όσα κατακτηθήκαν με αγώνες της εργατικής τάξης και των μειονοτήτων
Να καταλάβουμε το μέλλον να πάρουμε τα σπίτια του αγώνα πίσω, να πάρουμε πίσω τις ζωές μας.
Αντίσταση, Αυτό – οργάνωση, Αλληλεγγύη
– Κάλεσμα σε Πορεία Υπεράσπισης των Καταλήψεων –
Σάββατο 31 Οκτωβρίου, στις 13:00 στην πλατεία Δ. Αγοράς
RosaNera, Κατάληψη για πάντα!
Συνέλευση Αλληλεγγύης στην Κατάληψη ROSANERA,
του Πάρκου Ειρήνης και Φιλίας των Λαών