Του Κώστα Βαξεβάνη
Ας αφήσουμε κατά μέρος τα περί δεοντολογίας, αν μια εφημερίδα ή ένα περιοδικό μπορεί να έχει πρωτοσέλιδο έναν νεκρό άνθρωπο. Άλλες φορές μπορεί και άλλες όχι. Το ερώτημα είναι αν το Πρώτο Θέμα μπορεί να έχει πρωτοσέλιδο τον νεκρό της συμμορίας της Χρυσή Αυγής και από κάτω για ξεκάρφωμα τον τίτλο «Δεν ξεχνώ τον φασισμό». Ο λόγος είναι πως η συγκεκριμένη εφημερίδα στην πραγματικότητα δεν ξέχασε ποτέ τον φασισμό. Τον παρουσίασε πρώτο τραπέζι πίστα, τον απενοχοποίησε και τον πρόβαλε όσο μπορούσε.
Το Πρώτο Θέμα, τράβηξε το χορό στην προσπάθεια που γινόταν να εμφανιστεί η Χρυσή Αυγή, αυτή η εγκληματική ομάδα, ως μια ομάδα μπουχτισμένων με το σύστημα. Το αβγό του φιδιού, σαν αβγό που θα εκκολάψει καναρίνι. Όταν ακόνιζαν τις ξιφολόγχες τους στα πεζοδρόμια, όπως συνηθίζει να λέει ο Μιχαλολιάκος, και ύστερα την έμπηγαν σε κορμιά ανθρώπων, πρώτο θέμα για την εφημερίδα, ήταν το lifestyle της οργάνωσης. Αυτοί οι δολοφόνοι, φασίστες, οι ύαινες, πόζαραν στην εφημερίδα με την ίδια άνεση που δημοσιεύονταν οι διαφημίσεις των Τραπεζών.
Πριν τις εκλογές του 2012, το Πρώτο Θέμα ήταν η εφημερίδα που με ολοσέλιδα παρουσίασε την Χρυσή Αυγή ως τους προσκόπους της νέας πολιτικής πραγματικότητας. Σε ένα από τα πολλά ρεπορτάζ για την Χρυσή Αυγή, είχε παρουσιάσει γιαγιάδες από το κέντρο της Αθήνας που υποστήριζαν πως πάνε στην τράπεζα με την βοήθεια των «παιδιών της Χρυσής Αυγής». Για του λόγου το αληθές, ένα από τα κτήνη που ενδεχομένως το προηγούμενο βράδυ μαχαίρωνε κάποιον άνθρωπο, στη φωτογραφία της εφημερίδας, συνόδευε τη γιαγιά ως το ATM για να μην την κλέψουν οι κακοί αλλοδαποί. Μόνο που όπως αποκαλύψαμε στο HOT DOC, η κακόμοιρη γιαγιά δεν ήταν άλλη από τη μάνα του υποψήφιου της Χρυσής Αυγής Αλέξανδρου Πλωμαρίτη, που στο βίντεο του BBC υποσχόταν να κάνει αρκετούς σαπούνι. Ο Θέμος, απ ό,τι φαίνεται, δεν κινδύνευε. Μόνο ο Παύλος Φύσσας.
Η εφημερίδα, με το επιχείρημα της «αντικειμενικότητας», επέλεξε τη λειτουργία του γραφείου ενημέρωσης της Χρυσής Αυγής. Είναι κάτι που φέρνει σε πολύ δύσκολη θέση όσους συναδέλφους δουλεύουν εκεί. Γιατί το έκανε, το ξέρουν οι εκδότες της. Ίσως να μπορούσε να απαντήσει ένας απ αυτούς, ο Αναστάσιος Πάλλης, που καταζητείται και είχε ιδιαίτερη αδυναμία στα όπλα, στις παρελάσεις και στα στρατιωτικά τάγματα.
Για όποιο λόγο και αν το έκαναν, είτε γιατί συμφωνούσαν με τη Χρυσή Αυγή, είτε γιατί είχαν οικονομικό όφελος, είτε γιατί πίστευαν πως είναι ο ασφαλέστερος τρόπος για να φοβηθεί ο κόσμος και να επιλέξει συντηρητικές λύσεις (με τέτοιες λύσεις συνήθως οι πλούσιοι δεν πάνε φυλακή), ζέσταναν το αυγό του φιδιού. Ήταν επόμενο το φίδι να βγει και να σκοτώσει όπως σκότωσε. Όπως σκότωνε πάντα όταν οι ίδιοι έδειχναν τα τατού και τις γκόμενες του Κασιδιάρη, αντί για τα μαχαίρια τους.
Ακόμα και τώρα που η οργή του κόσμου περισσεύει,παίζουν με το συναίσθημα και ξεσχίζουν σάρκες. Δεν ξέρω πού διαφέρουν από τις ξιφολόγχες του φίλου τους Μιχαλολιάκου.