Στηv περαιτέρω στρατιωτική ενίσχυση της Κρήτης, μέσω της επέκτασης και εκσυγχρονισμού του Ναυστάθμου του Πολεμικού Ναυτικού στη Σούδα, προκειμένου αφενός να μπορεί να φιλοξενεί περισσότερα πολεμικά πλοία, αφετέρου να δημιουργηθούν οι κατάλληλες υποδομές ελλιμενισμού και συντήρησης των φρεγατών Belharra, μόλις αυτές παραληφθούν από την Γαλλία, προχωρά το υπουργείο Εθνικής Άμυνας.
Όπως προκύπτει με βάση σχετικές αναφορές που έκανε κατά την ενημέρωση που πραγματοποίησε την περασμένη Πέμπτη στους στρατιωτικούς συντάκτες, ο υπουργός Εθνικής Άμυνας Νίκος Παναγιωτόπουλος η ενδυνάμωση της στρατιωτικής παρουσίας των Ενόπλων Δυνάμεων στην Κρήτη και η από αέρος και θαλάσσης αμυντική θωράκισή της, αποτελεί στρατηγική επιλογή για το ΥΠΕΘΑ, δεδομένου των εξελίξεων που έχει δρομολογήσει στην περιοχή το παράνομο τουρκολιβυκό μνημόνιο.
Μέσα στους σχεδιασμούς του Πενταγώνου είναι η βελτίωση και επέκταση του Ναυστάθμου της Σούδας, προκειμένου να αποτελέσει μία δεύτερη μόνιμη βάση για το Πολεμικό μας Ναυτικό, περίπου αντίστοιχης δυναμικότητας σε επίπεδο υποδομών και υποστήριξης με το Ναύσταθμο της Σαλαμίνας. Ήδη προς αυτή την κατεύθυνση έχουν δεσμευθεί περισσότερα από 190 εκατ. ευρώ με στόχο τη δημιουργία υποδομών φιλοξενίας πληρωμάτων, εγκαταστάσεων συντήρησης, ανεφοδιασμού και επισκευών των πλοίων, π.χ κατασκευή νέων κρηπιδωμάτων για ελλιμενισμό υποβρυχίων και φρεγατών και νέων δεξαμενών καυσίμων, εγκατάσταση συστημάτων αεράμυνας κτλ.
Σύμφωνα με τον κ. Παναγιωτόπουλο, η δημιουργία μίας δεύτερης μόνιμης βάσης του Πολεμικού Ναυτικού στη Σούδα κρίνεται επιβεβλημένη τόσο λόγω της αναγκαιότητας να επεκταθεί η επιχειρησιακή δράση του στόλου στην περιοχή της νοτιοανατολικής Μεσογείου όσο και των προκλήσεων που καλείται να αντιμετωπίσει η χώρα μας εξαιτίας του παράνομου τουρκολιβυκού μνημονίου.
Την ίδια στιγμή, όπως αναφέρει το Πρώτο Θέμα, το υπουργείο Εθνικής Άμυνας υλοποιεί μία σειρά από δράσεις, με σκοπό την και από αέρος αμυντική θωράκιση του χώρου μεταξύ Κρήτης και Καστελόριζου, ο οποίος συχνά πυκνά χαρακτηρίζεται και ως «μαλακό υπογάστριο» της ελληνικής επικράτειας. Στο πλαίσιο αυτό, μέσα στο επόμενο χρονικό διάστημα πρόκειται να ενταθούν οι εργασίες που πραγματοποιούνται στην 115 Πτέρυγα Μάχης στη Σούδα, με στόχο την άμεση περάτωση των απαραίτητων υποδομών και εγκαταστάσεων για τη φιλοξενία των αναβαθμισμένων μαχητικών F-16 – Block 70 Viper (σ.σ «οχιά») τα οποία σε πρώτη φάση θα στελεχώσουν την 343 Μοίρα «Αστέρι» και την 345 Μοίρα «Αλεπού». Σημειώνεται πως ήδη τα πρώτα 6 Viper έχουν παραδοθεί από την ΕΑΒ στην Πολεμική Αεροπορία. Ταυτόχρονα η 115 Π.Μ, αναμένεται να χρησιμοποιηθεί ως βάση και για μία Μοίρα των υπερσύγχρονων γαλλικών μαχητικών Rafale.
Ο ρόλος της Αιγύπτου
Μέσα στις προθέσεις του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας είναι η μετατροπή της Κρήτης σε ένα «πλωτό αεροπλανοφόρο» ικανό να εξασφαλίσει όχι μόνο την άμυνα της χώρας, αλλά και εφόσον χρειαστεί να καλύψει τις ανάγκες ασφαλείας για τις έρευνες υδρογονανθράκων που θα διεξάγονται τα επόμενα χρόνια νότια της Μεγαλονήσου. Μία ακόμη σημαντική παράμετρος ως προς τη διαμόρφωση των κανόνων ασφαλείας στην περιοχή είναι η στάση της Αιγύπτου και η συμμαχία που έχει συνάψει με την ελληνική πλευρά.
Ως εκ τούτου κομβικής σημασίας θεωρείται το Προεδρικό Διάταγμα που υπέγραψε την περασμένη Τρίτη ο ηγέτης της Αιγύπτου Αμπντέλ Φατάχ αλ Σίσι με το οποίο το Κάιρο καθορίζει μονομερώς τα θαλάσσια σύνορα με τη Λιβύη. Πρόκειται για μία κίνηση που όπως αξιολογείται αποτελεί ένα ακόμη βήμα ακύρωσης του παράνομου Τούρκο- λιβυκού Μνημονίου, αφού η Αίγυπτος οριοθετεί τα θαλάσσια σύνορα προς δυσμάς με τη Λιβύη με βάση τη χάραξη μιας ευθείας γραμμής που κόβει νοητά το συγκεκριμένο μνημόνιο στη μέση.
Σύμφωνα με τον διδάσκοντα Διεθνείς Σχέσεις στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου και εντεταλμένο Λέκτορα στη Σχολή Ευελπίδων κ. Χρήστο Ζιώγα, με την εν λόγω ενέργεια η Αίγυπτος δηλώνει την αντίθεσή της με την τουρκική αυθαιρεσία επιβολής της «Γαλάζιας Πατρίδας», στην νοτιοδυτική της πτυχή, ωθώντας ταυτόχρονα τη Λιβύη να εγκαταλείψει την παράνομη συμφωνία με την Τουρκία και να ξεκινήσει διαπραγματεύσεις με την Αίγυπτο αλλά και την Ελλάδα για την οριοθέτηση των θαλασσίων τους συνόρων.
«Γενικότερα, η συγκεκριμένη απόφαση μας παρέχει μία ξεκάθαρή εικόνα σχετικά με τον τρόπο που η Αίγυπτος αντιλαμβάνεται την οριοθέτηση των περιοχών θαλάσσιας δικαιοδοσίας στην Αν. Μεσόγειο. Η προγενέστερη οριοθέτηση της Αιγύπτου με την Κυπριακή Δημοκρατία, σύμφωνα με την αρχή της μέσης γραμμής, η προ διετίας μερική οριοθέτηση με την Ελλάδα όπως και η τωρινή μονομερής με την Λιβύη καταδεικνύουν την αιγυπτιακή βούληση να καταστεί το Κάιρο ρυθμιστής των εξελίξεων. Αναμφίβολα η αιγυπτιακή κίνηση σκοπό έχει να αποτρέψει τους τουρκικούς σχεδιασμούς δυτικά, όχι όμως στο σύνολό του, γεγονός που διεφάνη με την απροθυμία της για πλήρη οριοθέτηση με την Ελλάδα ή προσφυγή σε αρμόδιο δικαιοδοτικό όργανο, Χάγη ή Αμβούργο» σημειώνει χαρακτηριστικά ο κ. Ζιώγας.
Από την άλλη πλευρά αρκετά επιφυλακτικός ως προς τις σκοπιμότητες που μπορεί να κρύβουν οι κινήσεις της Αιγύπτου για το μέλλον εμφανίζεται ο καθηγητής, ειδικός σε θέματα Ισλάμ και Μέσης Ανατολής Δρ. Ευάγγελος Βενέτης, τονίζοντας πως η μονομερής ανακήρυξη ΑΟΖ από την Αίγυπτο έχει την δική της σημειολογία η οποία εν πολλοίς δεν είναι αυτό που δείχνει. «Αποτελεί άλλο έναν κρίκο στην αλυσίδα του καθορισμού ΑΟΖ σε σχέση με τον καθορισμό ΑΟΖ στην περιοχή. Ο μονομερής χαρακτήρας της αιγυπτιακής κίνησης εγείρει ερωτηματικά σε σχέση με τον ρόλο της Βεγγάζης στο θέμα. Παράλληλα, η αιγυπτιακή κίνηση δεν έχει δεσμευτικό χαρακτήρα κι αναμένεται να έχει κι άλλες εκφάνσεις στο προσεχές μέλλον, καθώς η τουρκική και η αιγυπτιακή πλευρά βρίσκονται σε μυστικές διαπραγματεύσεις μετά την πρόσφατη επίθεση φιλίας της Άγκυρας στο Κάιρο» καταλήγει ο κ. Βενέτης.