Η εξέλιξη αυτή αποτελεί ένα σημαντικό βήμα προς την κατεύθυνση πιο «έξυπνων» μηχανών που θα μπορούν να κατασκευάζουν προηγμένα εργαλεία που θα μπορούσαν να είναι χρήσιμα σε επικίνδυνα περιβάλλοντα.
Ερευνητές του Robot Autonomy and Interactive Learning (RAIL) του Georgia Tech «εκπαίδευσαν» επιτυχώς ένα ρομπότ να δημιουργεί δικά του βασικά εργαλεία συνδυάζοντας αντικείμενα.
Η εξέλιξη αυτή αποτελεί ένα σημαντικό βήμα προς την κατεύθυνση πιο «έξυπνων» μηχανών που θα μπορούν να κατασκευάζουν προηγμένα εργαλεία που θα μπορούσαν να είναι χρήσιμα σε επικίνδυνα περιβάλλοντα.
Η όλη «φιλοσοφία» παραπέμπει στον τηλεοπτικό «Μαγκάιβερ», τον ήρωα της δημοφιλούς τηλεοπτικής σειράς της δεκαετίας του 1980 που έλυνε προβλήματα και αντιμετώπιζε δύσκολες καταστάσεις αυτοσχεδιάζοντας και συνδυάζοντας/ χρησιμοποιώντας απλά αντικείμενα που είχε στη διάθεσή του. Επί σειρά ετών επιστήμονες υπολογιστών και άλλοι ερευνητές προσπαθούσαν να δώσουν αντίστοιχες δυνατότητες σε ρομπότ. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, ερευνητές του RAIL υπό την αναπληρώτρια καθηγήτρια Σόνια Τσέρνοβα χρησιμοποίησαν ως βάση μια τεχνική που είχε αναπτυχθεί από τον Μάικ Στίλμαν, πρώην καθηγητή του Georgia Tech.
Επί της προκειμένης, στο ρομπότ που «εκπαιδεύτηκε» μέσω της μεθόδου που ανέπτυξαν οι ερευνητές δόθηκε ένα σετ αντικειμένων και του ζητήθηκε να φτιάξει ένα συγκεκριμένο εργαλείο. Όπως και οι άνθρωποι, το ρομπότ εξετάζει στην αρχή τα σχήματα των αντικειμένων και το πώς θα μπορούσε το ένα να συνδέεται με το άλλο.
Χρησιμοποιώντας machine learning, το ρομπότ εκπαιδεύεται να αντιστοιχεί σχήμα με λειτουργία- ποια σχήματα οδηγούν σε συγκεκριμένα αποτελέσματα- από μια μεγάλη σειρά παραδειγμάτων καθημερινών αντικειμένων: Για παράδειγμα, «μαθαίνοντας» πως το σχήμα των μπωλ τους επιτρέπει να κρατούν υγρά, χρησιμοποιεί αυτή τη γνώση για τη δημιουργία κουταλιών. Αντίστοιχα, το ρομπότ «εκπαιδεύτηκε» πώς να συνδέει αντικείμενα μέσω παραδειγμάτων με υλικά που μπορούν να διατρηθούν ή να πιαστούν.
Στο πλαίσιο της έρευνας δημιουργήθηκαν επιτυχώς σφυριά, σπάτουλες, κατσαβίδια κά. «Το κατσαβίδι ήταν ιδιαίτερα ενδιαφέρον, επειδή το ρομπότ συνδύασε μια πένσα και ένα νόμισμα» είπε η Λάκσμι Ναΐρ, διδακτορική στο School of Interactive Computing και μία εκ των ερευνητών του προγράμματος. «Σκέφτηκε πως η πένσα ήταν σε θέση να πιάσει κάτι, και ότι το νόμισμα κατά κάποιον τρόπο παρέπεμπε στην κεφαλή ενός κατσαβιδιού. Βάλτε τα μαζί και δημιουργείται ένα αποτελεσματικό εργαλείο».
Επί της παρούσης το ρομπότ περιορίζεται μόνο στο σχήμα και τη σύνδεση- δεν μπορεί να εξάγει συμπεράσματα σχετικά με συγκεκριμένες ιδιότητες των υλικών, κάτι που θα αποτελούσε κρίσιμο βήμα ως προς την αξιοποίηση αυτής της τεχνολογίας στον πραγματικό κόσμο. «Οι άνθρωποι σκέφτονται πως τα σφυριά είναι σκληρά και ανθεκτικά, οπότε δεν θα έφτιαχνες ένα σφυρί από αφρό. Θέλουμε να φτάσουμε αυτό το επίπεδο εξαγωγής συμπερασμάτων, και πάνω σε αυτό δουλεύουμε τώρα» είπε η Ναΐρ.