Το Μουσείο Θαλάσσιου Πλούτου και Αλιευτικής Παράδοσης (Μουσείο Αλιείας) στο Κολυμπάρι ξεκίνησε σαν ιδέα το 2000 και οι εργασίες του ολοκληρώθηκαν το 2001. Ξεκίνησε το ταξίδι του οριστικά τον Αύγουστο του 2005 και μέσα από τα εκθέματα και τις συλλογές του παρουσιαζόταν ένα ξεχωριστό κομμάτι της πολιτιστικής κληρονομιάς μας. Αναφερόμαστε σε αυτό σε παρελθόντα χρόνο γιατί η σημερινή εικόνα του παραπέμπει σε διάλυσή του.
Το Μουσείο στεγάζεται σε ένα σύγχρονο κτίριο στο Κολυμβάρι, το οποίο έχει παράδοση στον τομέα της αλιείας. Όμως, τα τελευταία χρόνια, από το 2010 και έπειτα, το Μουσείο τελεί υπό εγκατάλειψη. Ο “Καλλικράτης” το 2010 έριξε το βάρος της συντήρησής του στην τοπική αυτοδιοίκηση, όμως την ίδια στιγμή και λόγω μνημονίων, έγιναν τεράστιες περικοπές στη χρηματοδότηση των δήμων, περικοπές που οι δήμαρχοι δεν διαμαρτυρήθηκαν ποτέ επαρκώς. Αποτέλεσμα αυτής της κατάστασης ήταν μια σειρά χώροι να εγκαταλειφθούν στη μοίρα τους. Μεταξύ αυτών και το κόσμημα για την περιοχή του Κολυμπαρίου, το “Μουσείο Αλιείας”.
Πλέον τα εκθέματά του σαπίζουν, οι τοίχοι του έχουν γεμίσει με κακά γκράφιτι, σκουπίδια βρίσκονται παντού, τα σίδερα σκουριάσανε, τα τζάμια σπάσανε, και κάποια λουκέτα αφέθηκαν στις κεντρικές εισόδους για να δίνουν την ψευδαίσθηση ότι παρά την εγκατάλειψή του… ο χώρος φυλάσσεται.
Η πραγματικότητα του Μουσείου αντικατοπτρίζει μια γενικότερη πραγματικότητα εγκατάλειψης της υπαίθρου στην Ελλάδα μέσα στα χρόνια της δεξιο-αριστερής μνημονιακής λιτότητας και της βέλτιστης διαχείρισης της φτώχιας.
Σκοπός του Μουσείου, ήταν να διατηρήσει ζωντανή τη μνήμη της αλιευτικής παράδοσης και να αναδείξει τον πλούτο του Ελληνικού βυθού μέσα από τα εκθέματα και τις συλλογές του. Παράλληλα με τη διεξαγωγή ποικίλων εκδηλώσεων και δραστηριοτήτων (όπως εκθέσεις φωτογραφίας, διαλέξεις κ.α.) στην αίθουσα πολλαπλών χρήσεων και στο πέτρινο εξωτερικό αμφιθέατρο θα πρόσφερε μάθηση, ενημέρωση και ψυχαγωγία.
Σήμερα, δεν υπάρχει παρά ένα ερείπιο.
Με ανοικτή επιστολή του ο Αντώνης Καλατζάκης, υποψήφιος Δημοτικός Σύμβουλος με τον συνδυασμό Ανεξάρτητη Κίνηση Δήμου Πλατανιά με υποψήφιο Δήμαρχο Πλατανιά τον Μανώλη Ντουντουλάκη παρουσιάζει εικόνες που μόνο ντροπή προκαλούν από το Μουσείο Αλιείας στο Κολυμπάρι.
Διαβάστε και το κείμενο του Αντώνη Καλατζάκη:
Αξιότιμε κύριε Μαλανδράκη
Μετά το πέρας της τελετής στο μνημείο των Ευελπίδων προχθές στο Κολυμβάρι για την 78η επέτειο της Μάχης της Κρήτης με έφεραν τα βήματα μου στο μουσείο Αλιείας το οποίο είναι ένα μικρό δείγμα , μια περίληψη της 9χρονης παρουσίας σας στο τιμόνι της Δημοτικής Αρχής στο Δήμο Πλατανιά , όπως θα μου έλεγε να πω στο τέλος του μαθήματος ο Αγαπημένος μου Δάσκαλος στο Δημοτικό σχολείο Παντελής Δετοράκης τους δύσκολους χρόνους που με μεγάλωνε ορφανό με αυταπάρνηση και πολύ κόπο μια Μάνα υπόδειγμα που είχα την τιμή να έχω. Τώρα θα μου πείτε εγώ σαν άσχετος και επικίνδυνος όπως με βαφτίσατε πως το συμπέρανα.
Κύριε Δήμαρχε,
Την πρόταση για την εμπλοκή μου στην εκλογική διαδικασία και την ένταξη μου στο ψηφοδέλτιο του Αυριανού Δημάρχου κ. Ντουντουλάκη δέχθηκα από έναν Άριστο , κατά γενική ομολογία , πρώην Δήμαρχο με τον οποίο συνυπηρέτησα στην Πολεμική Αεροπορία και γνώριζα καλά τις αξία και τις Ηγετικές του Ικανότητες τον Κύριο Γιώργο Τσαγκαράκη και αφού “πέρασα από κόσκινο “ έναν άγνωστο μου μέχρι τότε Μανώλη Ντουντουλάκη και βρήκα ένα πρότυπο Ανθρώπου από εκείνα που αξίζει κάποιος να συμπορεύεται σ’ένα ταξίδι ουσίας με σκοπό την προσφορά στον Άνθρωπο χωρίς λανθάνουσες παραμέτρους με καθαρή πορεία Ζωής ,απλό , ενθουσιώδη ,εργατικό και βέβαια πολυεπιτυχημένο σε όλα τα επίπεδα , και αφού ομολογήσω πως με κέρδισε με την πρώτη μπήκα αμέσως στο “όχημα” που είχε ήδη ξεκινήσει το ταξίδι για την Ιθάκη της 26ης Μαΐου 2019 και “έβαλα τον δάχτυλο επί τον τύπον των ήλων “ σε ολόκληρο το Δήμο μας τον οποίο ακούραστα περιοδεύσαμε καταγράφοντας ανελλιπώς τα συναισθήματα των συνδημοτών μας για όλα εκείνα που ήταν όμορφα και χάλασαν και εκείνων που έπρεπε να γίνουν αλλά δεν έγιναν.
Κύριε Δήμαρχε,
Την εποχή που προανέφερα το Κολυμβάρι ήταν για εμάς που μεγαλώσαμε δίπλα του το “κέντρο του κόσμου” και γνωρίζοντας πως θα έχετε μια σημαντική ομιλία εκεί θέλησα προσπαθώντας να μπω πιο βαθιά σ’αυτά τα συναισθήματα να διαπιστώσω αν περιλαμβάνουν την εντύπωση μου πως το Κολυμβάρι περιθωριοποιήθηκε , το περπάτησα όλο σιωπηρά με συναδέλφους και μίλησα στους περισσότερους κατοίκους σε ανύποπτο χρόνο στη διάρκεια δύο ημερών.
Κύριε Δήμαρχε,
όταν ξεκινούσα αυτό το ταξίδι με αγωνία για τις εμπειρίες που θα αποκόμιζα από αυτό , ένα πολύ συγγενικό μου πρόσωπο που σας γνωρίζει καλά σας χαρακτήρισε σαν τον Άνθρωπο “που ξέρει καλά τους αριθμούς” πράγμα που διαπίστωσα την αληθοφάνεια του πριν λίγες μέρες που τους χρησιμοποιήσατε επιτυχώς όταν διαπίστωσα εσφαλμένα ότι τα Χρήματα που προορίζονταν για παιδική χαρά αλλά δαπανήθηκαν για προεκλογικούς σκοπούς δεν υφαρπάχθηκαν από εδώ αλλά από εκεί ομολογώντας εμμέσως πλην σαφώς την κατασπατάληση τους.
Κύριε Δήμαρχε,
στο διήμερο αυτό περπάτημα στους δρόμους του Κολυμβαρίου και τα βήματα μου με φέραν πάλι μπροστά από το μουσείο αλιείας όπου αίσθημα ικανοποίησης με πλημύρισε όταν αντιλήφθηκα πως η μισάνοιχτη σπασμένη πόρτα της εισόδου που πριν λίγες μέρες μου επέτρεψε να αντικρύσω τις εικόνες ντροπής και την ποδοπατημένη πνευματική ανάταση των Δημοτών μας ήταν επιμελώς αλυσοδεμένη και ασφαλισμένη με το λουκέτο της απαγόρευσης σε αδιάκριτα μάτια .
Κύριε Δήμαρχε,
γνωρίζετε όντως πολύ καλά τους αριθμούς και είμαι σίγουρος πως αν σας ρωτήσω με ποια χρήματα έχετε επιδοθεί σε εκτεταμένες τσιμεντοστρώσεις τρεις ημέρες πριν τις εκλογές σε Αστράτηγο , Ροδοπού , Πλακάλωνα που έμαθα και ίσως αλλού που δεν έμαθα , θα έχετε αρκετούς αριθμούς να μας αραδιάσετε για να σας πιστέψουμε.
Κύριε Δήμαρχε,
γνωρίζετε πολύ καλά τους αριθμούς αλλά δεν γνωρίζεται καθόλου πως θα ήταν αν γνωρίζατε από συναισθήματα και αναγνωρίζατε εκείνα που φέρνουν χαρά ή λύπη , επιδοκιμασία ή απογοήτευση οι αριθμοί σας δεν θα χρειάζονταν καθώς επίσης δεν θα χρειάζονταν οι αλυσίδες της ντροπής να κρύψουν την αδιαφορία σας και την ακύρωση της αναβάθμισης της Ζωής των Ανθρώπων μας και δεν θα τους μετρούσατε μόνο σαν ψήφους προσπαθώντας να τους αυξήσετε με τα προεκλογικά σας “έργα “ και να τους γελάσετε μια φορά ακόμα ,ούτε θα χρειάζονταν η δική μου συναισθηματική αντίδραση που συμπλέει και συμπορεύεται με εκείνη που συνάντησα περπατώντας τα δρομάκια του Κολυμβαρίου , τα σοκάκια των Γριμπιλιανών τις βανδαλισμένες αίθουσες του Μουσείου Αλιείας και του Παλιού Δημοτικού Σχολείου το οποίο θα μπορούσατε να αναπλάσετε και να στεγάσετε τις υπηρεσίες του Δήμου για την Δημοτική ενότητα Κολυμβαρίου , αποδίδοντας στην Ιερά μητρόπολη Κισσάμου και Σελίνου στην οποία ανήκει το κτήριο του πρώην οικοτροφείου στο οποίο παράνομα στεγάζεστε.
Κύριε Δήμαρχε,
είναι αλήθεια πως δεν ξέρω καλά τους αριθμούς , ξέρω όμως πολύ καλά να αναγνωρίζω τα συναισθήματα των ανθρώπων , και εκπαιδεύτηκα πολύ καλά σ’αυτό από την ηλικία των πέντε ετών τότε που ο κοινοτάρχης Καληδονίας Πατέρας μου έκανε το τελευταίο του ταξίδι χωρίς επιστροφή .
Για όλα αυτά Κύριε Δήμαρχε και για του λόγου μου το αληθές θα μου επιτρέψετε να σας επισυνάψω σ’αυτήν την επιστολή μερικές εικόνες από το ρημαγμένο , εγκαταλελειμμένο , βανδαλισμένο και ακυρωμένο “κέντρο του κόσμου” Κολυμβάρι στου οποίου τη Δημοτική ενότητα έχω την τιμή να είμαι υποψήφιος Δημοτικός Σύμβουλος καθώς και το Video
με τα 55 δευτερόλεπτα που μπορεί να αντέξει κάποιος που πονά τον τόπο βλέποντας τον τσαλαπατημένο χώρο της πνευματικής του ανάτασης λίγο πριν οι προνοητικές σας αλυσίδες το απαγορεύσουν και το προσωπείο της λανθάνουσας προσωπικότητας σας παρουσιασθεί αγέρωχο και υπερήφανο στους εκλεκτούς οπαδούς σας τους οποίους διδάξατε ότι οι αξίες της Ζωής βρίσκονται στην ύλη του πρόσκαιρου κόσμου μας και όχι στις διαχρονικές αρετές με τις οποίες μας γαλούχησαν οι πρόγονοι μας και με τις οποίες η φυλή μας δοξάστηκε εις τους αιώνες.
Κύριε απερχόμενε Δήμαρχε κλείνοντας αυτήν την επιστολή και παροτρυνόμενος από την συσσώρευση των συναισθημάτων που με κατακλύζουν σας ενημερώνω πως αποτύχατε πλήρως να γίνετε ο Μεσσίας του τόπου , όλες οι
Ελπίδες που είχαμε ήταν φρούδες και εκείνες οι καλύτερες μέρες που περιμέναμε δεν φάνηκαν στον ορίζοντα.
Με ειλικρινή εκμυστηρευτική διάθεση
Υποψήφιος Δημοτικός Σύμβουλος
Δημοτικής ενότητας Κολυμβαρίου
Αλλά πρωτίστως Δημότης Πλατανιά
Αντώνιος Καλατζάκης
Θυμηθείτε και πώς ήταν το Μουσείο Αλιείας πριν εγκαταλειφθεί μέσα από φωτογραφίες του cretanbeaches.com που ακόμα τις παρουσιάζει:
