Τα κόλλυβα προέρχονται από την αρχαιότητα των Ελλήνων και πέρασαν και στη Χριστιανική θρησκεία. Στην αρχαιότητα έκαναν σπονδές με το στάρι στους θεούς για τις ψυχές των νεκρών τους. Η Θεά Δήμητρα, μητέρα της πανέμορφης Περσεφόνης, και θεά των σιτηρών και της γεωργίας έκανε σπονδές με στάρι στον Πλούτωνα, θεό του κάτω κόσμου που είχε ερωτευτεί και έχει πάρει βασίλισσά του στον Άδη την ωραία Περσεφόνη. Οι τελευταίες σπονδές γινόταν τον Φλεβάρη και συμπίπτουν με τα Ψυχοσάββατο. Ο Πλούτωνας λυπήθηκε τη Δήμητρα και τις ικεσίες της Περσεφόνης και έτσι 6 μήνες την άφηνε στον Πάνω Κόσμο. Η Δήμητρα απ’ τη χαρά της λουλούδιαζε τη γη. Όλα έλαμπαν και ευωδίαζαν και γέμιζαν τα χωράφια καρπούς. Κι ήταν η Άνοιξη και το Καλοκαίρι οι εποχές που η Περσεφόνη έφευγε απ’ τον κάτω κόσμο και επέστρεφε στη μητέρα της τη Δήμητρα.
Κόλλυβα
Στάρι (συνήθως μαλακό, κάνει όμως και το σκληρό), φρυγανιά τριμμένη, σταφίδες ξανθές, καρύδι τριμμένο, αμύγδαλο τριμμένο, φουντούκι τριμμένο, σουσάμι καβουρδισμένο, ζάχαρη άχνη, ρόδι, κανέλα σκόνη, λίγο αλάτι, μαϊντανό ψιλοκομμένο.
Αποβραδύς πλένομε το στάρι και το βάζομε στη φωτιά με κρύο νερό και λίγο αλάτι. Το βράζομε δέκα λεπτά και μετά το κατεβάζομε από τη φωτιά. Το σκεπάζομε με μια κουβέρτα καλά και το τοποθετούμε σε θερμό μέρος (δίπλα σε σόμπα ή καλοριφέρ κ.λ.π.) Το πρωί το σουρώνομε και το στεγνώνομε με μια πετσέτα ή σε χαρτί κουζίνας. Ανακατεύομε τη μισή φρυγανιά και τα υπόλοιπα υλικά και ρίχνομε από πάνω την υπόλοιπη φρυγανιά και από πάνω την υπόλοιπη ζάχαρη πατώντας καλά με χαρτοπετσέτα. Στολίζομε όπως θέλομε. Αν μας αρέσει ξύνομε και λίγο κόλλιαντρο ή φλούδα πορτοκάλι
