Του Παύλου Παπαδόπουλου
Στις 6 Οκτωβρίου 2004 σημειώθηκε συμπλοκή στα γραφεία της εταιρείας εμπορίας ναυτιλιακών χρωμάτων και επιχρισμάτων Casco International στον Πειραιά, ανάμεσα στους δύο μετόχους, τον Θεόδωρο Κασσελάκη, πατέρα του Στέφανου, που κατείχε το 50% και του συνεταίρου του, Μ.Β., που κατείχε το υπόλοιπο 50%. Οι δύο επιχειρηματίες πιάστηκαν στα χέρια μπροστά στον δικηγόρο του Κασσελάκη, Μανόλη Καπνισάκη. Ο λόγος ήταν οι αλληλοκατηγορίες για πλαστογραφίες και υπεξαιρέσεις κεφαλαίων που είχαν ξεκινήσει από το 2002. «Δώσε μου τις μετοχές μου», φώναξε οργισμένος ο πατέρας Κασσελάκης, αλλά ο Μ.Β. αρνήθηκε. Μετά τη συμπλοκή ο πατέρας Κασσελάκης έσπευσε στο Β΄ Αστυνομικό Τμήμα Πειραιά και κατέθεσε μήνυση για πλαστογράφηση τίτλων μετοχών.
Θα δούμε παρακάτω τι συνέβη στη συνέχεια, αλλά ας σημειώσουμε προς το παρόν ότι εκείνη η χρονιά ήταν η δεύτερη για τον Βενιαμίν της οικογένειας, τον 16χρονο τότε Στέφανο Κασσελάκη, στο Κολέγιο της αμερικανικής ελίτ, Phillips College, στο Αντόβερ της Μασαχουσέτης, που είναι γνωστό απλώς ως «Αντόβερ» και στο οποίο ήταν υπότροφος λόγω των καλών επιδόσεών του στο Κολλέγιο Αθηνών και σε διαγωνισμό της Μαθηματικής Εταιρείας.
Σύμφωνα με μια εκδοχή, ήταν προνομιούχος, τα χρήματα δεν του έλειψαν και ο ισχυρισμός του ότι η οικογένειά του καταστράφηκε «από το παραδικαστικό» δεν είναι ακριβής. Η οικονομική στάθμη της οικογένειας υποχώρησε λόγω των προβλημάτων της εταιρείας ναυτιλιακών χρωμάτων και της ενδοεταιρικής έριδος που εκδηλώθηκε, αλλά η στοιχειώδης οικονομική άνεση διασώθηκε. Κατά τη δική του εκδοχή, δεν άντεχε άλλο στο Κολλέγιο, στην Εκάλη, στην Ελλάδα. Hθελε να φύγει. Eκανε μόνος του αιτήσεις και τον Σεπτέμβριο του 2003 τα κατάφερε. Πήγε στην Αμερική «από ανάγκη», όχι μόνο γιατί το οικονομικό πλήγμα για την οικογένειά του ήταν μεγάλο, αλλά και γιατί τον έπνιγε το ελληνικό κοινωνικό περιβάλλον.
Ο κατά οκτώ χρόνια μεγαλύτερος αδελφός του σπούδαζε ήδη στο MIT της Βοστώνης. Η μητέρα του, Ευαγγελία Κασσελάκη, ξεκίνησε να εργάζεται ως οδοντίατρος στον «Ευαγγελισμό» (1977-1981). Στη συνέχεια απέκτησε δικό της ιατρείο, πήγε στις ΗΠΑ ταυτόχρονα με τον δεύτερο γιο της, το 2003, στην πόλη Αντόβερ, και συνεργάστηκε με έναν Eλληνα οδοντίατρο κοντά στο Κολλέγιο όπου έκανε ο Στέφανος τις τελευταίες τάξεις του Λυκείου. Από το 2006 η κυρία Κασσελάκη είναι ενταγμένη στο ακαδημαϊκό προσωπικό του πανεπιστημίου της Πενσιλβάνια (σήμερα είναι βοηθός καθηγήτρια στην Επανορθωτική Οδοντιατρική). Ο πατέρας Κασσελάκης ζει επίσης στις ΗΠΑ και πηγαινοέρχεται στην Ελλάδα.
Ο «σύνδεσμος»
Οσο για τον Μανόλη Καπνισάκη, τον δικηγόρο της οικογένειας, τον συναντάµε σχεδόν είκοσι χρόνια µετά τις περιπέτειες της Casco στις νέες περιπέτειες της Οµάδας ∆ιαφάνειας του ΣΥΡΙΖΑ υπό τον τρικυµιώδη φίλο του, Παύλο Πολάκη. Σύµφωνα με την κρητική ραψωδία που εξιστορεί την έλευση του φερομένου ως μεσσία του ΣΥΡΙΖΑ, ο Καπνισάκης είναι αυτός που θα συστήσει στον Πολάκη τον νεότερο Κασσελάκη. Μία από τις πολλές απορίες για τον Κασσελάκη είναι τι είναι αυτό που τον συνδέει με τον Πολάκη. Σίγουρα όχι η έφεση στα ελληνόφωνα «γαλλικά» και στους τρόπους που διακρίνουν τον εξωστρεφή πρώην υπουργό. Οσοι γνωρίζουν και τους δύο, πάντως, λένε ότι τα πάνε θαυμάσια. Ο Πολάκης δεν είναι διόλου ομοφοβικός, έχει πολλή πλάκα όταν μιλάει στην (πάντοτε διακομματική!) παρέα του και στις ζωντανές εμφανίσεις του δεν θυμίζει σε τίποτα τον Ροβεσπιέρο των Χανίων που κόβει κεφάλια δεξιών με κονσερβοκούτια αναρτήσεων στα κοινωνικά δίκτυα. Λέγεται ότι εκεί που πιο πολύ συμφωνούν είναι όταν θρηνούν για τη διαφάνεια και την αξιοκρατία, που κατά τη γνώμη τους έχουν εγκαταλείψει την Ελλάδα. Ο Πολάκης, τέλος, εγκωμιάζει στις παρέες του το θάρρος του Κασσελάκη στα ζητήματα προσωπικής ζωής.
Περιττό να πούμε ότι ο Κασσελάκης είναι ο ήρωας της Ομάδας ΛΟΑΤΚΙ+ του ΣΥΡΙΖΑ, που τον υποστηρίζει φανατικά. Οπως λένε στελέχη της δραστήριας και συμπαθούς αυτής «σέχτας», σε μια χώρα-εξαίρεση όπου όλοι οι πολιτικοί (και οι 99 στους 100 επιχειρηματίες) δηλώνουν «ενθουσιώδεις στρέιτ», ο Κασσελάκης, ο προσιτός 35χρονος εφοπλιστής με το διαπεραστικό βλέμμα και την καταγωγή από τα Πορτοκαλεοχώρια των Χανίων, είναι ο πρώτος διεκδικητής της ηγεσίας κόμματος εξουσίας που όχι μόνο είναι ανοιχτά ομοφυλόφιλος, όχι μόνο έχει παντρευτεί ένα νέο παλικάρι, αλλά μέσα από το βίντεο ανακοίνωσης της υποψηφιότητάς του, σύστησε αμέσως στην κοινή γνώμη τον Αμερικανό σύζυγό του Τάιλερ, που είναι νοσοκόμος. Αναμφίβολα είναι ο Ελλην Πιτ Μπούτετζετζ (παντρεμένος με άντρα διεκδικητής του χρίσματος των Δημοκρατικών το 2020 και νυν υπουργός Μεταφορών των ΗΠΑ).
Η οικονομική στάθμη της οικογένειας υποχώρησε λόγω της σύγκρουσης των μετόχων στην εταιρεία ναυτιλιακών χρωμάτων, αλλά η στοιχειώδης οικονομική άνεση διασώθηκε.
Το «παραδικαστικό»
Ωστόσο, αν η ειλικρίνεια λάµπει σε ό,τι αφορά την προσωπική του ζωή, γνώστες των νοµικών δεν λένε το ίδιο σε ό,τι αφορά τις δικαστικές περιπέτειες της οικογένειάς του. Μήπως τα παραλέει; Για παράδειγμα, στη σύνθεση του τμήματος του Αρείου Πάγου που συνήλθε στις 15 Οκτωβρίου 2010 (και εξέδωσε την απορριπτική απόφαση το 2011) για το αίτημα του πατέρα Κασσελάκη να απορριφθεί παλαιότερο καταδικαστικό βούλευμα (μία από τις πολλές παράλληλες δικαστικές περιπέτειες που ταλάνισαν την οικογένεια τη δεκαετία 2000-2010) συμμετείχε η Ευτέρπη Κουτζαμάνη, τότε αντεισαγγελέας, μετέπειτα εισαγγελέας του Αρείου Πάγου και γνωστή από τις δίκες της «17 Νοέμβρη», αλλά και της Χρυσής Αυγής. Η κυρία Κουτζαμάνη δεν έχει κατηγορηθεί ποτέ ότι έχει συμμετάσχει σε κάποιο… «παραδικαστικό». Οι φίλοι του Κασσελάκη από την άλλη πλευρά απαντούν ότι η μομφή περί «παραδικαστικού» δεν αφορούσε την κ. Κουτζαμάνη, αλλά άλλους προηγούμενους κρίκους στην αλυσίδα των πολυετών δικαστικών περιπετειών της οικογένειας.
Εχει η υποψηφιότητα Κασσελάκη την άρρητη στήριξη του Αλέξη Τσίπρα; Ορισμένοι συνεργάτες του πρώην πρωθυπουργού, που στηρίζουν τον νεοφώτιστο, στις κατ’ ιδίαν επαφές τους με δημοσιογράφους συνδέουν την προτίμησή τους με τις προτιμήσεις του πρώην προέδρου. Ο Κασσελάκης μπορεί να μοιάζει σε πολλούς πιο επηρμένος ακόμα και από τον Γιάνη Βαρουφάκη (ο οποίος στο κάτω κάτω είχε πολυετή δημόσια παρουσία και το 2015 εξελέγη πρώτος βουλευτής στην Β΄ Αθηνών προτού χάσει το μέτρο…), αλλά μάλλον δεν είναι απερίσκεπτος. Στάθμισε τη στάση του Τσίπρα προτού αποφασίσει.
Ο Κασσελάκης όταν αποφοίτησε από το σχολείο Αντόβερ έκανε αίτηση, κατέθεσε τα απαιτούμενα έγγραφα και κέρδισε το 2006 την «υποτροφία Ανδρέα Δρακόπουλου». Πρόκειται για ένα από τα προγράμματα με τα οποία ο επιχειρηματίας και πρόεδρος του ιδρύματος «Σταύρος Νιάρχος» τιμά και υποστηρίζει το πανεπιστήμιο της Πενσιλβάνια του οποίου είναι πτυχιούχος. Με την υποτροφία αυτή ο Κασσελάκης σπούδασε Χρηματοοικονομικά στο Wharton School of Business και Διεθνείς Επιστήμες στο College of Arts and Sciences του γνωστού πανεπιστημίου. Οπως διαβεβαιώνουν συνομιλητές του Κασσελάκη, γνώρισε τον Δρακόπουλο αφού κέρδισε την υποτροφία (και όχι πριν).
Οι γνωρίζοντες λένε ότι την άνοιξη σκεφτόταν να κατεβάσει δικό του κόμμα για τις ευρωεκλογές. Μετά τις ευρωεκλογές ήθελε να είναι ο υποψήφιος του ΣΥΡΙΖΑ για τον Δήμο Αθηναίων και όταν αυτό δεν έγινε έβαλε πλώρη για τη μεγάλη θέση.
Οι κακές αριστερές γλώσσες, πάντως, προβλέπουν σύρραξη στον ΣΥΡΙΖΑ (ήδη ο Νίκος Φίλης είπε ότι «δεν θέλουμε πολιτικούς του Instagram»). Κάποιοι, επιστρατεύοντας την πολιτική τους φαντασία, διαδίδουν ότι ο Τσίπρας μάλλον υποστηρίζει τον Κασσελάκη έτσι ώστε να πραγματοποιηθεί ευκολότερα η διάλυση του κόμματος. Η διάλυση είναι η απαραίτητη προϋπόθεση για να επιστρέψει ο Τσίπρας και να ενώσει τα κομμάτια, δημιουργώντας επιτέλους την Κεντροαριστερά του μέλλοντός μας που τόσο έχουμε στερηθεί. Στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ θηλυκού γένους, προσπαθώντας να ερμηνεύει όσα γίνονται εσχάτως, υπενθύμισε σε συνομιλητή της αυτό που είχε απαντήσει προεκλογικά ο Τσίπρας στους «Αταίριαστους» (ΣΚΑΪ) στην ερώτηση αν θα φύγει σε περίπτωση που χάσει. «Αν έλθει η ώρα, θα δούμε πώς είναι η σκορδαλιά χωρίς σκόρδο». Ισως, λοιπόν, εικάζει η συντρόφισσα, ο Τσίπρας να (νομίζει ότι) μαγειρεύει τώρα μια τέτοια «σκορδαλιά» για να επιστρέψει σε λίγο καιρό ως το αναντικατάστατο «σκόρδο».
Τα ερωτήματα
Πώς μπορεί ένας εφοπλιστής της Νέας Υόρκης (και του Μαϊάμι) να ηγηθεί του κόμματος των οπαδών του Αρη Βελουχιώτη; Πώς μπορεί ένας 35χρονος που προβάλλει στην Ελλάδα την αμερικανική πολιτική γλώσσα (όπως έκανε ο Γιώργος Παπανδρέου όταν πρωτοβγήκε αρχηγός του ΠΑΣΟΚ) να μη χαθεί στη μετάφραση; Πρόσφατα ο Κασσελάκης είπε ότι το πρώτο που θα κάνει όταν γίνει πρωθυπουργός είναι να στηρίξει τους… φαντάρους. Αυτό θα έλεγε ο Μπάιντεν ή ο Τραμπ στην Αμερική των ατελείωτων πολέμων, αλλά γιατί αυτό είναι το πρώτο μέλημα ενός Ελληνα ηγέτη; Μπορεί κάποιος να κοπιάρει το Δημοκρατικό Κόμμα των ΗΠΑ για να διεκδικήσει την ηγεσία της Αριστεράς; Και είναι πράγματι ο υποψήφιος ένας αυτοδημιούργητος εφοπλιστής ή μήπως είναι μία «φούσκα»; Ο Κασσελάκης εργάστηκε για λίγο ως εθελοντής στην καμπάνια του Τζο Μπάιντεν το 2008, αλλά ήταν ένας από τους πολλούς χιλιάδες εθελοντές, δεν ήταν δηλαδή ο επόμενος Τζωρτζ Στεφανόπουλος που θα έμπαινε φουριόζος στον Λευκό Οίκο, όπως διαδίδουν κάποιοι. Στη συνέχεια βρήκε δουλειά ως αναλυτής στο τμήμα πωλήσεων μετάλλων και άλλων πρώτων υλών της Goldman Sachs. Κάποιοι λένε ότι είχε χαμηλή απόδοση και απολύθηκε το 2014. Ο ίδιος λέει ότι αποχώρησε, πήρε δάνειο με «προσωπική εγγύηση» και εισήλθε στη ναυτιλία.
Το δάνειο με προσωπική εγγύηση, που πολλοί έχουν αντιμετωπίσει με σαρκασμό, όντως δίδεται στις ΗΠΑ και ο Κασσελάκης το έλαβε για να κάνει τα πρώτα του βήματα στον χώρο, με την υποστήριξη του νονού του, του εφοπλιστή Μάρκου Νομικού. Ο Κασσελάκης ήταν διευθύνων δύμβουλος της Swiftbulk, η οποία συνδεόταν με την Triptree που και οι δύο συνδέονταν με την A.M. Nomikos. Σύμφωνα με κάποιες πηγές ο Κασσελάκης, που αποχώρησε από τη ναυτιλία καταθέτοντας αγωγή 7,5 εκατ. δολαρίων κατά της Tiptree τον περασμένο Απρίλιο, υπήρξε ένας αρκετά ωφελημένος υπάλληλος του νονού του. Σύμφωνα με άλλες πηγές, ο Κασσελάκης επέδειξε ικανότητα όχι στην οικοδόμηση εμπορικών σχέσεων στη μεταφορά φορτίων, αλλά κυρίως στις χρηματιστηριακές πράξεις και στις αγοραπωλησίες πλοίων που προσδιορίζουν την επιτυχία στη σύγχρονη ναυτιλία και έτσι σχημάτισε μια περιουσία μερικών εκατομμυρίων ευρώ.
Οι εχθροί του στον ΣΥΡΙΖΑ λένε ότι δεν είναι αριστερός, δεν είναι μέλος του κόμματος, δεν έχει κυβερνήσει ποτέ και δεν έχει σαφές «πόθεν έσχες». Οι φίλοι του απαντούν ότι είναι μέλος του ΣΥΡΙΖΑ και ότι «Αριστερά σημαίνει δικαιοσύνη και προκοπή και όχι παρελθόν και διχασμός». Υπενθυμίζουν ακόμα ότι κανένας αριστερός δεν είχε κυβερνήσει ώς το 2015, αλλά ο Κασσελάκης έχει εργαστεί και μέσα από τις επιχειρήσεις που διοίκησε απέκτησε περισσότερες γνώσεις από όσες διαθέτει ένα μέλος του υπουργικού συμβουλίου. Ο ίδιος φέρεται να έχει πει ότι «το πιο σημαντικό από όλα για μια αποτελεσματική διακυβέρνηση είναι η ενσυναίσθηση, δηλαδή να μπαίνεις στη θέση του άλλου». Θα κατορθώσουν οι ενέσεις ενσυναίσθησης να συνεφέρουν την αξιωματική αντιπολίτευση; Η συνέχεια επί σκηνής.