Οι έντονες φυγόκεντρες τάσεις που ταλανίζουν το Κίνημα Δημοκρατίας τον τελευταίο καιρό, με αποκορύφωμα την αποχώρηση της βουλευτού Κυριακής Μάλαμα, δοκιμάζουν τις αντοχές του Στέφανου Κασσελάκη.

Η βουλευτής Χαλκιδικής με μία επιστολή της στον κ. Κασσελάκη, έκανε λόγο – μεταξύ άλλων- για προβληματισμό από την πρόσφατη δήλωσή του στην οποία δεν έκλεισε τη πόρτα στο σενάριο συνεργασίας με άλλη παράταξη ή και διάλυσης (αν και μια μέρα μετά το διέψευσε) του κόμματος. Δήλωση η οποία, όπως εκτιμά η κυρία Μάλαμα, προβλημάτισε τη βάση του κόσμου. Και  κατηγόρησε τον κ. Κασσελάκη ότι εκφράζει σκέψεις που δεν συμβαδίζουν με τις αξίες του κόμματος.

Κατά την κυρία Μάλαμα «παραβιάζονται οι ιδρυτικές αρχές του Κινήματος Δημοκρατίας, αγνοούνται τα αποφασιστικά όργανα του κόμματος και εκφέρονται από εσένα θέσεις που δεν είναι επεξεργασμένες κι εγκεκριμένες από την βάση». Και απευθυνόμενη στον κ. Κασσελάκη του αναφέρει με αυστηρό ύφος:

«Εξαγγέλλεται ένα συνέδριο χωρίς να το γνωρίζει κανείς, παρά μόνο εσύ, με στόχους που τους γνωρίζεις μόνο εσύ, την ώρα που έχει παγώσει η επεξεργασία των προγραμματικών θέσεων του κόμματος εδώ και πολύ καιρό, με τις οποίες θα έπρεπε να κατέλθουμε στις εκλογές.

Χωρίς καμία συζήτηση με τους βουλευτές και τα στελέχη του κόμματος ανακοινώνεις προθέσεις για συνεργασίες με κόμματα εκτός του προοδευτικού κι Αριστερού χώρου.

Δηλώνεις στα μέσα ενημέρωσης, μεταξύ άλλων, ότι είσαι υπέρ των εξορύξεων, δεν καταδικάζεις τα ιδιωτικά πανεπιστήμια, δηλώνεις ότι είσαι υπέρ της δημόσιας διαφάνειας αλλά η κομματική λειτουργία παραμένει θολή.

Η στάση σου υποβαθμίζει τις προσπάθειές όλων μας, όλων εκείνων που σε ακολουθήσαμε για να εκφράσεις μια άλλη Αριστερά, σύγχρονη, πληθυντική. Σήμερα βρισκόμαστε σε μια κατάσταση που δεν γνωρίζουμε αν το κόμμα που υπηρετούμε θα γίνει πόλος αλλαγής ή συστημικός εταίρος».

Ο κ. Κασσελάκης απάντησε στα όσα τον κατηγόρησε η βουλευτής Χαλκιδικής, σημειώνοντας ωστόσο πως οι κινήσεις του δεν έχουν «παραβεί καμία ιδρυτική αρχή» του κόμματος.

«Οι προβληματισμοί που ανοίγουμε δεν είναι προσωπικές εμμονές. Είναι αγωνία για να μη χαθεί αυτό που χτίσαμε πριν καλά-καλά σταθεί όρθιο.

Θέλω να είμαι ξεκάθαρος: δεν πιστεύω στις πιέσεις, στα τελεσίγραφα και στις αποχωρήσεις ως τρόπο επίλυσης των διαφορών μας. Η ενότητα δεν χτίζεται με σιωπή ούτε με φόβο. Χτίζεται με διάλογο, ειλικρίνεια και δημοκρατικές αποφάσεις. Όσοι επιλέγουν να αποχωρήσουν, κάνουν μια προσωπική επιλογή που τη σέβομαι» αναφέρει ο κ. Κασσελάκης.

Κι άλλες αποχωρήσεις;

Η αποχώρηση της Κυριακής Μάλαμα είναι μάλλον το αποκορύφωμα, μέχρι τώρα, μία σοβαρής κρίσης. Για πολλούς, η κίνησή της επιβεβαιώνει ότι το Κίνημα Δημοκρατίας δυσκολεύεται να λειτουργήσει ως συλλογικός πολιτικός φορέας. Ότι δεν έχει ακόμη καταφέρει να πείσει πως διαθέτει μηχανισμούς εσωτερικής δημοκρατίας, σαφή κατανομή ρόλων και μια σταθερή πολιτική κατεύθυνση που να υπερβαίνει την προσωπικότητα του αρχηγού.

Το Κίνημα Δημοκρατίας διανύει έτσι κι αλλιώς την πιο κρίσιμη φάση της σύντομης –αλλά πυκνής– πολιτικής του διαδρομής. Το εγχείρημα που γεννήθηκε μέσα από τη ρήξη, τη σύγκρουση και την έντονη προβολή του προσώπου του Στέφανου Κασσελάκη, καλείται πλέον να αποδείξει αν μπορεί να περάσει από τη φάση της πολιτικής στιγμής στη φάση της πολιτικής διάρκειας. Και όλα δείχνουν ότι ο πραγματικός κόμπος θα λυθεί στο συνέδριο του Φεβρουαρίου, το οποίο έχει ήδη προαναγγείλει ο ίδιος ο Κασσελάκης.

Το ερώτημα είναι εάν θα ακολουθήσουν κι άλλοι την Κυριακή Μάλαμα, είτε πριν, είτε κατά τη διάρκεια του συνεδρίου ή ακόμα και αμέσως μετά.

Ο Αυλωνίτης, ο Κασσελάκης και το όχι του συνεδρίου στη ΝΔ

Δεν είναι προς την έξοδο του Κινήματος Δημοκρατίας ο Αλέξανδρος Αυλωνίτης, εκτιμούν – σχεδόν διαβεβαιώνουν – συνεργάτες του Στέφανου Κασσελάκη.

Το λένε με αφορμή τη δημόσια έκκληση – σύσταση που έκανε ο Κερκυραίος βουλευτής προς την ηγεσία του κόμματος, από την οποία ζήτησε να μαζέψει όσα μέλη και στελέχη επιτέθηκαν υβριστικά στην Κυριακή Μάλαμα, που αποχώρησε προ ημερών από το ΚΙΔΗ.

Για να το λένε κάτι θα ξέρουν και πάντως θα φανεί στην πορεία.

Εκείνο όμως που έχει μεγαλύτερη σημασία για τον Κασσελάκη είναι πώς θα πάει στο συνέδριο.

Αν επιμείνει να βάλει σε ψηφοφορία πρόταση, που να αφήνει ανοιχτό το ενδεχόμενο για συνεργασία με τη ΝΔ, τότε μπορεί να βρεθεί προ εκπλήξεων. Η βούληση της βάσης είναι άλλη, λένε πηγές που μπορεί και να ξέρουν καλύτερα από εσωκομματικούς συσχετισμούς – και ο Κασσελάκης έχει αποδείξει ότι δεν το κατέχει ιδιαιτέρως το συγκεκριμένο άθλημα.

Μπορεί δηλαδή το συνέδριο να του πουν… στο καλό αν θες να συνεργαστείς με τη ΝΔ, εμείς θα κοιτάξουμε άλλες συνεργασίες…

Ένα κόμμα σε διαρκή μετάβαση

Από την πρώτη ημέρα της συγκρότησής του, το Κίνημα Δημοκρατίας κινήθηκε με υψηλές ταχύτητες, αλλά χωρίς αντίστοιχα σταθερά θεμέλια. Η πολιτική του παρουσία βασίστηκε περισσότερο στην προσωπική απήχηση και τη συμβολική ρήξη με το παρελθόν, παρά σε μια ολοκληρωμένη προγραμματική και οργανωτική συγκρότηση. Αυτό το μοντέλο λειτούργησε αρχικά ως πλεονέκτημα, επιτρέποντας στο νέο σχήμα να προσελκύσει προσοχή και να διαμορφώσει μια εικόνα δυναμισμού. Στην πορεία, όμως, άρχισε να αναδεικνύει τα όριά του.

Στελέχη και παρατηρητές επισημαίνουν ότι το κόμμα παραμένει ιδεολογικά ασαφές, με θολή τοποθέτηση ανάμεσα στην ανανεωτική Αριστερά, τον προοδευτικό κεντρώο χώρο και μια περισσότερο προσωποκεντρική πολιτική αφήγηση. Η απουσία σαφούς πολιτικού σκελετού δυσκολεύει τόσο τη στρατολόγηση όσο και τη διατήρηση στελεχών με κοινοβουλευτική ή θεσμική εμπειρία.

Ο διττός ρόλος του αρχηγού

Ο Στέφανος Κασσελάκης παραμένει αναμφίβολα το ισχυρότερο πλεονέκτημα του Κινήματος Δημοκρατίας. Η αναγνωρισιμότητά του, η άνεση στον δημόσιο λόγο και η ικανότητά του να απευθύνεται σε κοινά εκτός παραδοσιακών κομματικών ορίων τού προσδίδουν πολιτικό κεφάλαιο. Ταυτόχρονα, όμως, η σχεδόν απόλυτη ταύτιση του κόμματος με το πρόσωπό του συνιστά και τη βασική του αδυναμία.

Χωρίς ισχυρή δεύτερη γραμμή στελεχών και χωρίς θεσμικά αντίβαρα, το κόμμα κινδυνεύει να παραμείνει ένα προσωποπαγές σχήμα. Και η ελληνική πολιτική εμπειρία δείχνει ότι τέτοια εγχειρήματα είτε μετασχηματίζονται γρήγορα είτε φθείρονται εξίσου γρήγορα.

Το συνέδριο του Φεβρουαρίου ως σημείο καμπής

Σε αυτό το περιβάλλον, το συνέδριο του Φεβρουαρίου αποκτά χαρακτήρα ορόσημου. Όπως αναγνωρίζουν και στενοί συνεργάτες του Κασσελάκη, εκεί «όλα θα κριθούν». Το συνέδριο καλείται να απαντήσει σε τρία θεμελιώδη ερωτήματα: ποιο είναι το πολιτικό στίγμα του Κινήματος Δημοκρατίας, πώς λειτουργεί οργανωτικά και ποιος είναι ο ρόλος της ηγεσίας μέσα σε αυτό.

Αν το συνέδριο περιοριστεί σε μια επικοινωνιακή επιβεβαίωση της ηγεσίας, χωρίς ουσιαστικές αποφάσεις για δομές, καταστατικό και συλλογικές διαδικασίες, τότε ο κύκλος της αμφισβήτησης θα διευρυνθεί. Αν, αντίθετα, αποτελέσει αφετηρία πραγματικής συγκρότησης, μπορεί να λειτουργήσει ως σημείο επανεκκίνησης.

Η αποχώρηση Μάλαμα και η μέχρι τώρα πορεία του κόμματος δείχνουν ότι ο χρόνος πιέζει. Το ερώτημα πλέον δεν είναι αν το Κίνημα Δημοκρατίας έχει απήχηση, αλλά αν μπορεί να αποκτήσει αντοχή. Και μαζί με αυτό, αν ο Στέφανος Κασσελάκης θα καταφέρει να μεταβεί από τον ρόλο του πολιτικού πρωταγωνιστή στον ρόλο του θεσμικού ηγέτη. Το συνέδριο του Φεβρουαρίου θα δώσει την απάντηση.

topontiki.gr