Του Γιώργου Βενέτη
Στη Γεωργία σοβεί σοβαρή πολιτική κρίση με αφορμή το νομοσχέδιο για τους ξένους πράκτορες. Οι τελευταίες εξελίξεις προκαλούν φόβους για νέες εστίες πολέμου κοντά στα ρωσικά σύνορα. Το κοινοβούλιο της Γεωργίας, καταψήφισε την Παρασκευή 10/3, το νομοσχέδιο για τους ξένους πράκτορες (1 υπέρ, 35 κατά και 112 αποχές), καθώς το κυβερνών κόμμα «Γεωργιανό Όνειρο» απέσυρε τη στήριξη του, ύστερα από τις μαζικές διαδηλώσεις κατά του νομοσχεδίου που θεωρήθηκε πως «επιβλήθηκε» από τη Μόσχα και πως απειλούσε να εκτροχιάσει την πορεία της Γεωργίας από την ευρωπαϊκή της πορεία.
Το νομοσχέδιο προέβλεπε ότι όσες οργανώσεις λαμβάνουν πάνω από το 20% της χρηματοδότησης τους από το εξωτερικό, θα έπρεπε να καταχωρίζονται ως «ξένοι πράκτορες», διαφορετικά θα ήταν αντιμέτωπες με υψηλά χρηματικά πρόστιμα.
Οι επικριτές του νομοσχεδίου υποστήριξαν πως αυτό παρέπεμπε σε ένα ρωσικό νόμο του 2012, o οποίοw χρησιμοποιήθηκε για να πατάξει κάθε διαφορετική φωνή, αν και το κυβερνών κόμμα ανέφερε πως το νομοσχέδιο βασιζόταν σε αντίστοιχο νόμο των ΗΠΑ. Σε κάθε περίπτωση αυτή η νομοθεσία θα αντιμετώπιζε εξίσου όλες τις ξένες παρεμβάσεις, μεταξύ αυτών και τις ρωσικές.
Απόσυρση του νομοσχεδίου
Το νομοθετικό σώμα αναγκάσθηκε να αποσύρει τη νομοθεσία σε μια προσπάθεια να ηρεμήσει την κατάσταση, αν και αυτό δεν έκανε τους διαδηλωτές να εγκαταλείψουν τους δρόμους. Οι διαμαρτυρίες συνεχίστηκαν, παρά το γεγονός ότι όλοι οι προηγουμένως συλληφθέντες αφέθηκαν ελεύθεροι. Τώρα αυτός ο όχλος απαιτεί από την κυβέρνηση να παραιτηθεί και να γίνουν πρόωρες εκλογές. Φυσικά, όπως και στην Ουκρανία, όλα αυτά θεωρούνται «δημοκρατικά», παρά το γεγονός ότι επιδιώκεται η ανατροπή της συνταγματικά εκλεγμένης κυβέρνησης. Από το 2013, το κοινοβούλιο της Γεωργίας ελέγχεται από το Κόμμα του Γεωργιανού Ονείρου. Το κόμμα προσπάθησε να υιοθετήσει μια ρεαλιστική προσέγγιση για τη Ρωσία, τον πόλεμο Ρωσίας-Ουκρανίας και την προοπτική της χώρας για ένταξη στην ΕΕ. Αν και η Γεωργία έχει συμβιβαστεί σε γενικές γραμμές με τις κυρώσεις της Ρωσίας και ψήφισε κατά της Ρωσίας στον ΟΗΕ, επειδή η εξωτερική πολιτική της χώρας προσπαθεί να κρατήσει αποστάσεις από τη δυτική αντιρωσική ρητορική, χαρακτηρίζεται ως φιλορωσική κυβέρνηση από τους υποστηρικτές της Ουκρανίας. Ο ρεαλισμός δεν έχει θέση στην Ουκρανική κρίση, η ουδετερότητα λογίζεται ως υποστήριξη προς τη Ρωσία.
Σε αντίθεση με τη συνετή κυβερνητική στάση η Πρόεδρος της Γεωργίας Σαλομέ Ζουραμπισβίλι, έχει υιοθετήσει την επιθετική γραμμή της Δύσης όσον αφορά τη γειτονική Ρωσία. Η Ζουραμπισβίλι, Πρόεδρος της Γεωργίας από το 2018, ήταν μια ανεξάρτητη πολιτικός που έλαβε την έγκριση του Γεωργιανού Ονείρου που επιθυμούσε να έχει στις τάξεις του μία έμπειρη διπλωμάτη. Έκτοτε η σχέση της με το κόμμα έχει επιδεινωθεί. Όπως και ο Σαακασβίλι πριν από αυτήν, είναι φιλοδυτική πολιτικός. Γεννημένη στη Γαλλία το 1952, με την οικογένειά της να ζει εκεί από το 1921. διορίστηκε πρέσβυς, στη Γεωργία το 2004. Στη συνέχεια με την έγκριση και των δύο κυβερνήσεων άλλαξε υπηκοότητα και έγινε κατευθείαν από Γαλλίδα Πρέσβυς στη Τυφλίδα, Υπουργός Εξωτερικών της Γεωργίας υπό τον Σαακασβίλι. Σπούδασε γεωπολιτική υπό την άμεση επίβλεψη του Ζμπίγκνιου Μπρζεζίνσκι. Μητρική της γλώσσα είναι η Γαλλική, έχοντας ατελή γνώση της γεωργιανής γλώσσας,.
Οι επικριτές του νομοσχεδίου
Τα νομοσχέδιο είχε αντικειμενικό σκοπό τον περιορισμό της ξένης επιρροής, μέσω ορισμένων ΜΚΟ, που επιδίωκαν αλλότρια συμφέροντα. Όταν ο Πούτιν υιοθέτησε έναν παρόμοιο νόμο στη Ρωσία, πολλές οργανώσεις επέλεξαν να διαλυθούν αντί να συμμορφωθούν με τις απαιτήσεις του. Οι μη κερδοσκοπικές οργανώσεις γενικά πρέπει να κάνουν πολλές οικονομικές γνωστοποιήσεις ούτως ή άλλως. Καμία πτυχή αυτού δεν περιορίζει πραγματικά τη δραστηριότητά τους, απαιτείται απλώς να αναγνωρίσουν το γεγονός ότι λαμβάνουν διεθνή χρηματοδότηση.
Ορισμένες ΜΚΟ, υποστηρίζουν ότι αυτό το νομοσχέδιο στόχευε να αφήσει ανυπεράσπιστα κακοποιημένα παιδιά και γυναίκες. άτομα με αναπηρίες, μειονότητες, επιστήμονες, εργαζόμενους και τη νεολαία, να εμποδίσει την παροχή βοήθειας σε κοινωνικά ευάλωτες οικογένειες, αγρότες, ανθρακωρύχους, εσωτερικά εκτοπισμένους, άστεγους, απολυμένους, κρατούμενους και άλλους ανθρώπους που αγωνίζονται για τα δικαιώματά τους, να σιγήσει η φωνή των ανθρώπων που ζουν στις περιφέρειες της χώρας. Είναι αδιανόητο, ότι θα εγκατέλειπαν όλη αυτήν την αρωγή, επειδή τους εζητείτο να έχουν διαφάνεια στη χρηματοδότηση τους. Σύμφωνα με τις αναφορές τους, θα επέλεγαν τη διακοπή όλου αυτού του προαναφερόμενου έργου παρά να αναγνωρίσουν από πού προέρχεται η χρηματοδότησή τους. Το ερώτημα που γεννάται, είναι μήπως υπάρχουν κρύφιοι σκοποί στις δραστηριότητές τους και προς τούτο επιδιώκουν να αποκρύψουν την πηγή της χρηματοδότησής τους;
Πιθανές προκλήσεις σε Νότια Οσετία, Αμπχαζία
Για την κατανόηση της τρέχουσας κατάστασης, είναι σημαντική η γνώση των ιστορικών γεγονότων. Ο Στάλιν, Γεωργιανός στην καταγωγή, αυθαίρετα και μονομερώς μετέφερε διοικητικά τις ρωσόφωνες περιοχές της Αμπχαζίας και της Νότιας Οσετίας στη Σοβιετική Δημοκρατία της Γεωργίας. Μία ενέργεια που προσιδιάζει με την παραχώρηση από τον Νικίτα Χρουστσόφ της Κριμαίας, στην Ουκρανία. Μετά την πτώση της Σοβιετικής Ένωσης, οι ρωσόφωνες περιοχές της Αμπχαζίας και της Νότιας Οσετίας αποσχίστηκαν από τη Γεωργία. Το 2003 στη Γεωργία συνέβη αυτό που έγινε γνωστό ως « Επανάσταση των Ρόδων», που έφερε στην εξουσία τον φιλοαμερικανό Μιχαήλ Σαακασβίλι. Όταν το 2008, ο πρώην Πρόεδρος Σαακασβίλι, προσπάθησε καταλάβει τη Νότια Οσετία και την Αμπχαζία, η Ρωσία αντέδρασε στρατιωτικά και σε πέντε ημέρες τα γεωργιανά στρατεύματα αναγκάσθηκαν να αποσυρθούν.
Το Κρεμλίνο υποστήριξε πως παρακολουθεί πολύ στενά τα γεγονότα στη Γεωργία. μη αποκλείοντας προκλήσεις τόσο στη Νότια Οσετία όσο και στην Αμπχαζία, τις δύο αποσχισθείσες επαρχίες της Γεωργίας, τις οποίες στηρίζει η Ρωσία. Αναφερόμενος στα γεγονότα στη Γεωργία, ο υπουργός Εξωτερικών της Ρωσίας, Σεργκέι Λαβρόφ είπε ότι αυτά θυμίζουν πολύ τα γεγονότα που έγιναν στην πλατεία Maidan, στο Κίεβο το 2014 που κατέληξαν στην ανατροπή της κυβέρνησης της Ουκρανίας. «Μοιάζει πολύ με το Maidan, στο Κίεβο. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο νόμος για την εγγραφή των ΜΚΟ που λαμβάνουν ξένη χρηματοδότηση πάνω από το 20% του προϋπολογισμού τους ήταν απλώς μια δικαιολογία για να αρχίσει μια προσπάθεια αλλαγής της εξουσίας με τη βία. Φαίνεται ότι πρόκειται για μία ακόμη «Έγχρωμη Επανάσταση», όπου η ήπια εξουσία των ΗΠΑ χρηματοδοτεί φιλοδυτικούς διαδηλωτές για να ανατρέψουν την κυβέρνηση ενός πρώην σοβιετικού κράτους», είπε ο Λαβρόφ. Η Μόσχα παρουσίασε σαν απόπειρα πραξικοπήματος, ενορχηστρωμένη από τη Δύση, τις μαζικές κινητοποιήσεις στη Γεωργία, οι οποίες ανάγκασαν την κυβέρνηση της χώρας να αποσύρει σχέδιο νόμου που συγκρινόταν από τους επικριτές του με την καταπιεστική νομοθεσία που εφαρμόζεται στη Ρωσία. Από την πλευρά του, ο πρώην αξιωματικός πληροφοριών των αμερικανικών πεζοναυτών Σκοτ Ρίτερ δήλωσε σε συνέντευξή του στο αμερικανικό κανάλι Tour of Duty στο YouTube, «οι Αμερικανοί εργάζονται για να ανοίξουν ένα «δεύτερο μέτωπο» στη Γεωργία κατά της Ρωσίας».
