«1.150 άνθρωποι στοιβαγμένοι χωρίς ήλιο, χωρίς υγειονομική φροντίδα, χωρίς κρατική ευθύνη – Μας έχουν αφήσει μόνους»

Μια ζοφερή εικόνα, που απέχει παρασάγγας από την έννοια της «φιλοξενίας», περιέγραψε χθες ο Βασίλης Κατσικανδαράκης, πρόεδρος των εργαζομένων του Λιμενικού Σώματος Δυτικής Κρήτης, αναφορικά με τις τραγικές συνθήκες που επικρατούν στη δομή της Αγιάς, όπου κρατούνται προσωρινά πρόσφυγες και μετανάστες που φθάνουν από τη Λιβύη.

«Σήμερα έχουμε 1.150 άτομα σε αυτή την αποθήκη που την χαρακτηρίζουνε “κέντρο φιλοξενίας”. Δεν ξέρω πώς», δηλώνει. «Κανονικά αυτοί οι άνθρωποι έπρεπε να μεταφερθούν σε 2-24ωρα το πολύ σε κλειστή δομή, όπως προβλέπει ο νόμος Πλεύρη.»

Η μαρτυρία του προκαλεί σοκ: άνθρωποι στοιβαγμένοι για πάνω από έναν μήνα χωρίς να βλέπουν το φως του ήλιου, με την κατάσταση να ξεφεύγει από κάθε όριο διαχείρισης. Ο Ερυθρός Σταυρός και το υγειονομικό προσωπικό έχουν αποχωρήσει, δηλώνοντας αδυναμία να επιχειρήσουν σε τόσο επικίνδυνες συνθήκες. Όμως οι άνδες του Λιμενικού παραμένουν εκεί αναλαμβάνοντας ευθύνες που δεν τους αντιστοιχούν.

«Μας ζητούν να κάνουμε τους τραπεζοκόμους, τους φαρμακοποιούς, τους τραυματιοφορείς»

Η κατάσταση για το προσωπικό του Λιμενικού Σώματος έχει πλέον καταστεί εφιαλτική. Ο κ. Κατσικανδαράκης, σε δηλώσεις του στα τοπικά ΜΜΕ, κατήγγειλε πλήρη εγκατάλειψη από την Πολιτεία, αποκαλύπτοντας πως έχει αποσταλεί επίσημη επιστολή προς το Υπουργείο Ναυτιλίας και την ηγεσία του Λιμενικού, ζητώντας σαφείς απαντήσεις:

«Ρωτάμε: Είναι το Λιμενικό Σώμα αρμόδιο για την καθημερινή διαχείριση αυτής της δομής; Είμαστε εμείς υπεύθυνοι να κάνουμε τους τραπεζοκόμους; Τους φαρμακοποιούς; Τους τραυματιοφορείς; Τη φύλαξη; Πέντε άτομα είχαμε για 580 άτομα. Τώρα έχουμε 1.250. Ποια είναι η ενίσχυση που πρέπει να έχουμε;»

Αντί για απαντήσεις, όπως λέει, η σιωπή της Πολιτείας είναι εκκωφαντική.

Σύμφωνα με τον ίδιο, καθημερινά παρατηρούνται εντάσεις, διαπληκτισμοί, ενώ η κόπωση και η απόγνωση καταγράφονται σε όλα τα επίπεδα για τους μετανάστες αλλά και στους λιμενικούς.

«Οι συνάδελφοι δεν ξέρουν αν θα γυρίσουν σπίτι τους»

Ιδιαίτερη έμφαση δίνεται και στην αγωνία των ίδιων των λιμενικών, που έχουν μετατραπεί σε πολύ-εργαλεία μιας δομής χωρίς κανόνες και χωρίς εποπτεία.

«Οι συνάδελφοί μου δεν ξέρουν αν θα γυρίσουν σπίτι τους. Αν προκύψει κάποιο θέμα, θα έχουν νομικές και ποινικές διώξεις; Εκτός από τις ασθένειες, εκτός από όλα τα άλλα, δεν γνωρίζουμε ποιος θα πάρει την πολιτική ευθύνη.»

«Κάθε φορά πάμε στο χειρότερο. Και στο Ηράκλειο και στο Ρέθυμνο έχουμε τα ίδια προβλήματα. Θέτουμε τους εαυτούς μας και τους συναδέλφους μας σε κίνδυνο.»

Η αίσθηση πως κανείς δεν προστατεύει ούτε τους ίδιους τους κρατικούς λειτουργούς είναι διάχυτη και πλέον δηλώνεται δημόσια.

«Αν είναι να μας κάνετε κλειστή δομή, πείτε το καθαρά»

Η διολίσθηση της δομής από προσωρινός χώρος πρώτης υποδοχής σε de facto κλειστό κέντρο κράτησης, χωρίς καν τη θεσμική κάλυψη του νόμου, προκαλεί εύλογα ερωτήματα:

«Αν θέλουν να μας κάνουν κλειστή δομή, να μας το πουν ευθέως», λέει ο κ. Κατσικανδαράκης. «Εμείς κάνουμε έκκληση. Αν δεν δοθεί λύση, δεν ξέρουμε ποια μέσα θα χρησιμοποιήσουμε για να διαμαρτυρηθούμε.»

Η έλλειψη διαφάνειας και πολιτικής λογοδοσίας προκαλεί θυμό και αγανάκτηση, την οποία πλέον οι λιμενικοί εκφράζουν χωρίς περιστροφές.

«Αν έχουν τα κότσια, ας σας δώσουν άδεια να μπείτε μία βραδιά»

Σε μια αποστροφή που τα λέει όλα για την έκταση του προβλήματος, ο κ. Κατσικανδαράκης καλεί τα μέσα ενημέρωσης να απαιτήσουν πρόσβαση για να φανεί η πραγματικότητα:

«Αν έχουν τα κότσια, ας δώσουν σε εσάς άδεια να μπείτε μέσα μία βραδιά να πάρετε πλάνα. Αυτή είναι η απάντηση.»

Υπενθυμίζουμε ότι με απόφαση του Υπουργείου Μετανάστευσης έχει επιβληθεί ένα ιδιότυπο “μαύρο” στην πρόσβαση των ΜΜΕ στον χώρο.