Σημαντική διεθνής αναγνώριση για τον Κρητικό επιστήμονα από τη λίστα του Stanford University
Για έκτη συνεχή χρονιά, ο γεωπόνος–ερευνητής Κωνσταντίνος Χαρτζουλάκης κατατάσσεται στο ανώτερο 2% των κορυφαίων επιστημόνων παγκοσμίως, σύμφωνα με τη διεθνώς αναγνωρισμένη κατάταξη του Stanford University. Η λίστα, που βασίζεται σε αυστηρά πρότυπα βιβλιομετρικών δεικτών, δημοσιεύεται από την πλατφόρμα Elsevier και φέρει τον τίτλο “Updated science-wide author databases of standardized citation indicators”.
Πρόκειται για μια διάκριση κύρους, η οποία αντανακλά όχι μόνο την επιστημονική εγκυρότητα και διεθνή απήχηση του έργου του, αλλά και την αντοχή του στο χρόνο, τη συνέπεια στην έρευνα και την ανεξαρτησία από πολιτικοκοινωνικά δεσμά και εξαρτήσεις.
Διεθνής αναγνώριση με επίκεντρο την Κρήτη
Ο Κωνσταντίνος Χαρτζουλάκης, με πολυετή πορεία στον χώρο της γεωπονικής έρευνας και της εφαρμοσμένης επιστήμης, έχει συνδέσει το όνομά του με καινοτόμες μελέτες στον αγροδιατροφικό τομέα, την προσαρμογή της γεωργίας στην κλιματική αλλαγή, και τις βέλτιστες πρακτικές για την αειφόρο διαχείριση των υδάτινων πόρων. Το έργο του, που έχει τύχει χιλιάδων ετεροαναφορών στη διεθνή βιβλιογραφία, ενισχύει την ερευνητική φήμη της Κρήτης και της Ελλάδας ευρύτερα, σε μια περίοδο κατά την οποία η επιστημονική αξιοπιστία επανεκτιμάται σε παγκόσμια κλίμακα.
Η ετήσια λίστα του Stanford αξιολογεί περισσότερους από 200.000 επιστήμονες από όλα τα πεδία, με βάση την επιρροή των δημοσιεύσεών τους (citations), τις δημοσιεύσεις υψηλού αντίκτυπου, τους δείκτες H και Hm, και άλλα σταθμισμένα ερευνητικά κριτήρια, ανεξάρτητα από θεσμικές ή πολιτικές συνδέσεις.
«Όταν το μόνο κριτήριο είναι το έργο σου»
Σε δήλωσή του με αφορμή την ανακοίνωση της νέας κατάταξης, ο Κωνσταντίνος Χαρτζουλάκης αναδεικνύει την ηθική και κοινωνική διάσταση της διάκρισης, σχολιάζοντας με νόημα:
«Η σημασία αυτής της διάκρισης είναι μεγαλύτερη σε μια κοινωνία που διατηρεί και αναπαράγει, σε κάποιο βαθμό, τις εγγενείς αντιφάσεις της. Ότι μπορούμε να καταφέρουμε αυτό που θέλουμε, αρκεί να πιστέψουμε στον εαυτό μας, να έχουμε στόχους, να προσπαθούμε γι’ αυτούς με συνέπεια και συνέχεια και να μη βρίσκουμε δικαιολογίες για να αλλάξουμε πορεία σε κάθε δυσκολία».
Ο ερευνητής δεν διστάζει να τονίσει τον αξιοκρατικό χαρακτήρα της διαδικασίας, σημειώνοντας:
«Σ’ αυτή τη διάκριση δεν υπάρχουν ‘κολλητοί’, εύνοιες, ‘οικογενειοκρατίες’ και κάθε είδους συμφέροντα. Κριτήριο είναι το επιστημονικό έργο και η παγκόσμια απήχησή του».




