Στα δικαστήρια Χανίων, αύριο, Τρίτη 18 Μαρτίου στις 9:00 το πρωί, εκδικάζεται σε δεύτερο βαθμό η υπόθεση του Μανώλη Αφράτη, του 53χρονου οδηγού φορτηγού που έχασε τη ζωή του τον Μάιο του 2020, εργαζόμενος για την εταιρεία “Γαλακτοκομική Αμαρίου Α.Ε.”.

Ο Μανώλης Αφράτης, σύμφωνα με την ανακοίνωση της κατάληψης Rosa Nera, υποχρεώθηκε να οδηγήσει ένα φορτηγό που δεν πληρούσε στοιχειώδεις προδιαγραφές ασφαλείας. Το όχημα, σύμφωνα με μελέτη εμπειρογνωμόνων, είχε θανατηφόρες τροποποιήσεις, που οδήγησαν στην ανατροπή του και στον θάνατο του οδηγού.

Στην πρωτόδικη απόφαση, ο ιδιοκτήτης της εταιρείας κρίθηκε ένοχος για ανθρωποκτονία από αμέλεια. Η καταδίκη αυτή ήρθε ύστερα από τον πολύμηνο αγώνα της οικογένειας του θύματος, με τη στήριξη σωματείων, εργατικών συλλογικοτήτων και φορέων.

Συγκέντρωση σλληλεγγύης στα Δικαστήρια Χανίων

Η Κατάληψη Rosa Nera και εργατικές συλλογικότητες καλούν τον κόσμο να παραστεί στη συγκέντρωση αλληλεγγύης, έξω από τα δικαστήρια Χανίων, αύριο στις 9:00 το πρωί, για να απαιτήσουν δικαιοσύνη και να καταγγείλουν τα ελλιπή μέτρα προστασίας των εργαζομένων.

Όπως επισημαίνουν οι διοργανωτές της συγκέντρωσης, η υπόθεση του Μανώλη Αφράτη δεν είναι μεμονωμένη. Στην Κρήτη και πανελλαδικά, οι εργατικές δολοφονίες βαφτίζονται “ατυχήματα”, ενώ οι συνθήκες εργασίας παραμένουν επισφαλείς, χωρίς ελέγχους και προστασία.

Σχετική ανακοίνωση εξέδωσε και η Πρωτοβουλία Αντίστασης στην οποία αναφέρονται τα εξής:

Για άλλη μια φορά αποδεικνύεται το πόσο μετράει η ζωή των εργαζομένων για τους εργοδότες. Η προσφυγή του στο εφετείο επιδιώκει να του λυθούν τα χέρια, όπως τόσων άλλων, να χρησιμοποιεί τους εργαζόμενους σαν αναλώσιμους. Είναι η πολιτική της κυβέρνησης και συνολικά του συστήματος της εκμετάλλευσης και της καταπίεσης που δίνει το ελεύθερο στο κεφάλαιο, στην εργοδοσία να ξεζουμίζει τους εργαζόμενους, να δουλεύουν χωρίς μέτρα ασφάλειας, να τους πληρώνει με μισθούς πείνας, και στο τέλος να τους απολύει χωρίς αποζημίωση.

Δεν είναι τυχαίο ότι το 2024 είχαμε πάνω από 114 εργοδοτικές δολοφονίες και δεκάδες σακατεμένους εργαζόμενους, το 2025 φτάνουμε τους 40 νεκρούς εργαζόμενους στο χώρο εργασίας .

Οι εργαζόμενοι απέναντι σ’ αυτή την κατάσταση που διαμορφώνεται στους χώρους εργασίας και η πολιτική της φτώχειας και της εξαθλίωσης χρειάζεται να οργανώσουν τις αντιστάσεις τους και να παλέψουν για μέτρα προστασίας, για ανθρώπινες συνθήκες δουλειάς, για συλλογικές συμβάσεις με αυξήσεις στους μισθούς στο κόστος της ζωής.