Η Πρωτοβουλία Αντίστασης διοργανώνει εκδήλωση με προβολή ντοκιμαντέρ και συζήτηση, με θέμα τον αγώνα των οικοδόμων τη δεκαετία του 1960. Στόχος της εκδήλωσης είναι να αναδείξει την ιστορία του εργατικού κινήματος και να εμπνεύσει τους σημερινούς εργαζόμενους να συνεχίσουν τον αγώνα για τα δικαιώματά τους.
Οι διοργανωτές υπογραμμίζουν τις ομοιότητες μεταξύ των αγώνων του παρελθόντος και των σημερινών προκλήσεων που αντιμετωπίζουν οι εργαζόμενοι. Τονίζουν την ανάγκη για συλλογική δράση και αντίσταση απέναντι στις επιθέσεις που δέχεται η εργατική τάξη. Το ντοκιμαντέρ για τους οικοδόμους παρουσιάζει έναν αγώνα που σημάδεψε την εποχή του και αποτελεί πηγή έμπνευσης για τις νέες γενιές των εργαζομένων.
Πιο αναλυτικά, σε σχετικό δελτίο τύπου αναφέρονται τα εξής:
“Συναδελφοι Ηρωικοί Οικοδόμοι»
Η συγκρότηση ενός συλλογικού αγώνα την περίοδο 1960-1967.
Πέμπτη 12/12, 7μιση, Εργατικό Κέντρο
Δουλεύουμε με ωράριο όσο και όποτε θέλει η εργοδοσία, με μισθό όσο “αντέχει η οικονομία (τους)”. Η πρόσβαση στη περίθαλψη, στις σπουδές, στο σπίτι, στη θέρμανση, στο ρεύμα δεν είναι αυτονόητα για τη μεγάλη πλειοψηφία αλλά ανάλογα με το πόσο και εάν αντέχει το πορτοφόλι μας.
Ζούμε σε μια περίοδο που το ξεθεμέλιωμα των κατακτήσεων που η εργατική τάξη απέσπασε από το κεφάλαιο με τον αγώνα και το αίμα της, έχει οδηγήσει χιλιάδες ανθρώπους και στην πόλη μας να εργάζονται σε συνθήκες εργασιακού μεσαίωνα.
Είναι η περίοδος που οι ιμπεριαλιστές, στο φόντο της κρίσης τους, επιχειρούν να ξαναμοιράσουν τον κόσμο φέρνοντας τον πόλεμο στην καρδιά της Ευρώπης και δημιουργούν όρους για ακόμα μεγαλύτερα σφαγεία. Γι’ αυτό άλλωστε βγαίνουν από τα σκοτάδια όλο και πιο αντιδραστικές δυνάμεις, ενισχύονται αποφασιστικά η καταστολή και οι διώξεις σε όποιον σηκώνει κεφάλι. Νέα κύματα επίθεσης απειλούν τον κόσμο της δουλειάς που πρέπει να μάθει να ζει σε παρατεταμένη βαρβαρότητα-κανονικότητα την ονομάζουν.
Είναι ανάγκη των καιρών, η υπαρκτή αμφισβήτηση της βαρβαρότητας να γίνει πάλη ενάντια στην αντιλαϊκή πολιτική. Να δυναμώσουν οι μικροί και μεγάλοι αγώνες αντίστασης και διεκδίκησης. Να γίνουν βήματα οργάνωσης.
Αυτό είναι το σχολείο στο οποίο οι εργαζόμενοι θα ξαναμάθουμε ποιος στέκεται δίπλα μας και ποιος απέναντι, θα υπερασπίσουμε αυτά που έχουμε και θα διεκδικήσουμε περισσότερα. Μα πιο σημαντικά, αυτό είναι το πεδίο που θα διαπιστώσουμε ότι ο κόσμος της εκμετάλλευσης είναι σάπιος ως το μεδούλι, δεν είναι ανίκητος, και ότι είναι ανάγκη ζωής να αναπτύξουμε την πάλη μας για να γεννηθεί ξανά η ελπίδα για ένα καλύτερο κόσμο.
Ο συγκλονιστικός αγώνας των οικοδόμων στη χώρα μας τη δεκαετία του 1960 για ωράρια, ασφάλιση, μισθούς υπήρξε ένα τέτοιο σχολείο για χιλιάδες αγωνιστές που συμμετείχαν ενεργά αλλά και συνολικά για το εργατικό κίνημα. Συνδέθηκε και τροφοδότησε την πάλη του λαού μας ενάντια στην αμερικανοκρατία και τις ξένες βάσεις. Σήμερα που το κίνημα καλείται να αναμετρηθεί με τις συνέπειες της ήττας, μπορεί να αποτελέσει έμπνευση για παλιούς και νέους αγωνιστές, για τους επόμενους κύκλους αγώνων που θα ανοίξουν.
