κ. Αγγελάκη,
Ακούσαμε, και διαβάσαμε χθες και σήμερα στον τύπο, ότι αποφεύχθη η στάση πληρωμών, και η χρεωκοπία της χώρας μας.
Αυτά τα ακούσαμε από ντόπιους και ξένους γύπες και κοράκια, που περιμένουν από το πτώμα μας να φάνε τα απομεινάρια.
Από τον υπάλληλο της διεθνής χρηματαγοράς Παπαδήμο, που χαρακτήρισε τη συμφωνία αυτή ως ιστορικής σημασίας για την Ελλάδα.
Από τον Υπουργό Οικονομικών τον Βενιζέλο, που ανέφερε ότι το 2013 θα έχουμε πρωτογενές πλεόνασμα [Δεν ξέρουμε για ποια χώρα μιλάει].
Από τον Παπανδρέου, που μας είπε ότι τώρα δικαιώνονται οι προσπάθειές του. Τον Σαμαρά να μας ενημερώνει ότι είναι σημαντική και θετική η απόφαση του ευρωγκρούπ.
Και τον Καρατζαφέρη να δηλώνει ότι γίναμε ξεφτίλες διεθνώς. [Τώρα το θυμήθηκε]. Όταν ζήταγε υπουργική καρέκλα και κακό θάνατο, δεν το έβλεπε έτσι. Έβλεπε τη σωτηρία της πατρίδας και αυτός.
Την Μπακογιάννη να αναφωνεί από την αφάνεια που βρίσκεται, ότι είναι δικαιωμένη, και ότι η απόφαση αυτή είναι προς τη σωστή κατεύθυνση.
Και όλες τις αριστερίζοντες και αριστερές δυνάμεις, να φωνάζουν για εκλογές και για κυρίαρχο λαό, αλλά να μη συσπειρώνονται όμως όλοι μαζί, μια γροθιά, να χτυπήσουν το κατεστημένο, λες και παίζουν το παιχνίδι του και αυτοί.
Και το ερώτημά μου είναι…
Ως πότε θα ανεχόμαστε τα ανδρείκελα αυτά;
Η στάση πληρωμών αποφεύχθη, και είναι περήφανοι όλοι τους.
Η στάση πείνας πότε θα αποφευχθή, για να ζήσει ο λαός;
Η συρρίκνωση του μισθού, της σύνταξης, της Νοσοκομειακής περίθαλψης, των φαρμάκων, του κόστους ζωής, πότε θα αποφευχθούν;
Από το Εθνικό ξεφτίλισμα, της διαρκής επιτήρησής μας από τις δυνάμεις κατοχής, και από το αγγλικό δίκαιο, πότε και πώς θα γλιτώσουμε;
Μέχρι και αλλαγή άρθρων του Συντάγματος μας ζητάνε. [Όχι βέβαια ότι μέχρι τώρα το τηρούσαμε].
Και δεν φτάνουν όλα αυτά, αλλά έχουμε και τις Δημόσιες εισπρακτικές εταιρίες, από Δήμο και Αστυνομία, και από Εφορία μέχρι Δασική υπηρεσία, από Τροχαία έως τις ΔΕΚΟ (Δεή παράδειγμα, γιατί περί εισπρακτικών εταιριών πρόκειται], να έχουν εξαπολύσει ένα ανελέητο κυνηγητό όπου μυρίζονται λίγα ευρώ, για να τα αρπάξουν στην κυριολεξία, και να τα φέρουν στα ταμεία της Ευρώπης. [γιατί στα πολλά δεν τολμούν να πλησιάσουν. Εκεί ισχύει το τραπεζικό απόρρητο, όπως τον – την βουλευτή με το εκατομμύριο].
Συν και τις ιδιωτικές εισπρακτικές εταιρίες των τραπεζιτών, που με την ανοχή της πολιτείας, δε σου αφήνουν χρόνο ούτε για ύπνο χωρίς να σε ενοχλήσουν.
Μα καλά, οι ανεγκέφαλοι δεν καταλαβαίνουν, δε βλέπουν την κακομοιριά του κόσμου; Την εξαθλίωση, την πείνα, τη φτώχεια, την ανεργία;
Ότι δεν μπορούνε πλέον, τουλάχιστον οι ηλικιωμένοι που το δικαιούνται περισσότερο από όλους μας λόγω της προσφοράς τους τόσα χρόνια στο κράτος, να πάνε σε ένα γιατρό, ούτε να αγοράσουνε τα φάρμακά τους;
Ότι αρχίζουν ένας ένας και παραμιλά σαν το τρελό στο δρόμο;
Ότι τα συσσίτια πληθαίνουν όπως την κατοχή;
Οι κάδοι απορριμμάτων αδειάζουν από οτιδήποτε μπορεί να χρησιμοποιηθεί.
Δεν νογούνε οι ανισόρροποι με τις γραβάτες και τις μεγάλες κοιλιές, ότι μόλις πληθύνουν λίγο ακόμα οι λιποθυμίες των παιδιών από την πείνα, θα βγούμε οι γονείς υποχρεωτικά προς αναζήτηση των απαραίτητων για τη ζωή;
Και αυτό σημαίνει όχι μόνο την παράνομη υλοτομία που κυνηγά η Διεύθυνση δασών, όχι μόνο τη λαθροθηρία που κυνηγά η θυροφυλακή, όχι μόνο παράνομο τζόγο και πορνεία και ναρκωτικά που κυνηγά η Αστυνομία, αλλά θα μας βγάλει στο τέλος στην τρέλο, και στις μανιοκαταθλιπτικές εκδηλώσεις του όχλου [πανικός και φόβος], όπως παράδειγμα Αίγυπτος, Λιβύη, Συρία.
Θα μας βγάλουν κυριολεκτικά στο δρόμο.
Και αν γίνει κάτι τέτοιο, δε θα μπορούν ούτε οι κουκουλοφόροι, ούτε οι ροπαλοφόροι μισθοφόροι τους να τους γλιτώσουν, ούτε ελικόπτερα θα βρεθούν να τους φυγαδεύσουν, γιατί θα την πληρώσουν αυτοί πρώτοι όπως και στην Αίγυπτο.
Τελικά θα μας κάνουν να πιστέψουμε ότι, η σωτηρία της Πατρίδος μας, είναι πολλή σοβαρή και υπεύθυνη υπόθεση για να την αφήσουμε στα χέρια των πολιτικών.
Εγώ από τη μεριά μου, δεν έχω τις γνώσεις ούτε και τη δυνατότητα, αλλά και ούτε επιδιώκω να διαμορφώσω καμία γραμμή κομματική ή πολιτική, και ούτε είμαι φερέφωνο κανενός.
Έχω όμως το δικαίωμα που μου δίνει η Ιθαγένειά μου, του Έλληνα, να έχω γνώμη και άποψη για την πατρίδα μου και το μέλλον της, για τα παιδιά μου και τις επόμενες γενιές.
Επειδή δε θέλω να σκέπτομαι ούτε σαν φαντασία το σενάριο αυτό και τα επακόλουθά του, προσπαθώ να βοηθήσω μέσω των συσσιτίων που διενεργούμε στην Ενορία μας, [140 μερίδες καθημερινά φαγητού] και στη φαρμακευτική και οικονομική ενίσχυση όσων το έχουν ανάγκη, και για όσους μπορούμε στην περιοχή μας, ακόμα ένδυση και υπόδηση.
Πρέπει να συμμετέχουμε στο δράμα των συμπατριωτών μας, και να συμπάσχουμε μαζί τους.
Είμαστε υποχρεωμένοι από την ιστορία μας σαν Έλληνες, και από τα λόγια του Ιερού Ευαγγελίου μας σαν Χριστιανοί Ορθόδοξοι.
Ας απαλύνουμε τον πόνο των συνανθρώπων μας, και ας καθυστερήσουμε, αν δεν εξαλείψουμε την περίπτωση εξέλιξη όποιου άθλιου σεναρίου.
Σας ευχαριστώ για την φιλοξενία.
Π. Δημήτρης
Κατσιφαριανά