Η άσκηση, ακόμη και το βάδισμα, είναι γνωστό ότι είναι ευεργετική για τη σωματική υγεία. Τώρα, νέα μελέτη του Πανεπιστημίου ΜΙΤ, απέδειξε επιστημονικά ότι η άσκηση μπορεί να είναι ευεργετική και για τους νευρώνες του εγκεφάλου, αναστρέφοντας το λατινικό γνωμικό που αποδίδεται ελεύθερα ως «νους υγιής εν σώματι υγιεί», και μετατρέποντάς το σε «σώμα υγιές εν νόω υγιεί».
Οι επιστήμονες παρατήρησαν ότι η σύσπαση των μυών κατά τη διάρκεια της άσκησης απελευθερώνει βιοχημικά σήματα (γνωστά ως μυοκίνες) που προκαλούν ανάπτυξη νευρώνων τέσσερις φορές περισσότερες σε σύγκριση με νευρώνες που δεν εκτέθηκαν σε αυτές τις μυοκίνες.
Κάτι που σημαίνει ότι σε κυτταρικό επίπεδο, η άσκηση έχει σαφώς βιοχημικό αντίκτυπο στην ανάπτυξη των νεύρων, γεγονός που μπορεί να έχει θετικές επιπτώσεις σε πολλές διαταραχές του νευρικού συστήματος, ακόμα και αυτές που προκαλούν αναπηρίες.
Τα ευρήματα της μελέτης προσφέρουν πολλά υποσχόμενες ιδέες για την αντιμετώπιση τραυματισμών του νευρικού συστήματος και ανοίγουν το δρόμο για τη διερεύνηση θεραπειών με βάση την άσκηση, όπως αναφέρει το MIT News.
Οι μυοκίνες, που συνήθως εκκρίνονται από τους μύες και οι ποσότητές τους αυξάνονται αρκετά κατά τη διάρκεια της άσκησης, φαίνεται να είναι ένα πραγματικό ελιξίριο για τους νευρώνες.
Έτσι, με τις μυϊκές συσπάσεις και την επακόλουθη απελευθέρωση αυτών των σημάτων, δημιουργείται ένα περιβάλλον που ευνοεί την ταχεία και εκτεταμένη ανάπτυξη των νευρώνων.
Αυτό υποδηλώνει μια ισχυρή σύνδεση μεταξύ της μυϊκής λειτουργίας και της νευρικής αναγέννησης, η οποία, μέχρι τώρα, δεν είχε γίνει επαρκώς κατανοητή στους επιστήμονες.
Σε πειράματα που διεξήγαγε η ομάδα του Ritu Raman, επίκουρου καθηγητή Μηχανολογικής Μηχανολογία στο ΜΙΤ, φάνηκε ότι η συστολή του μυϊκού ιστού όχι μόνο προκάλεσε ανάπτυξη με χημική βάση, αλλά επίσης, καθρέφτισε τα οφέλη απλώς μέσω της μηχανικής διέγερσης.
Η έρευνα χρησιμοποίησε μυϊκές συστολές που προκαλούνται από φως σε εργαστηριακά αναπτυγμένους μυϊκούς ιστούς για να διεγείρει αυτή τη διαδικασία.
«Τώρα που ξέρουμε ότι υπάρχει αυτή η διασταύρωση μυών-νεύρων, μπορεί να είναι χρήσιμη για τη θεραπείες σε καταστάσεις όπως ο τραυματισμός των νεύρων, όπου η επικοινωνία μεταξύ νεύρων και μυών διακόπτεται», δήλωσε ο Raman.
Η ανακάλυψη αυτή ενδέχεται να βοηθήσει στην ανάπτυξη νέων θεραπειών που αποσκοπούν στην αποκατάσταση της κινητικότητας σε άτομα που έχουν πληγεί από τραυματικές κακώσεις ή εκφυλιστικές νευρολογικές παθήσεις, σημειώνουν οι ειδικοί.
Η ερευνητική ομάδα διαπίστωσε επίσης ότι οι νευρώνες δεν ανταποκρίνονται μόνο σε χημικά σήματα, αλλά η ανάπτυξή τους επηρεάζεται εξίσου από τη σωματική δραστηριότητα, όπως έδειξε η διάταση των νευρώνων που μιμείται την κίνηση των μυών κατά τη διάρκεια της άσκησης.
Ένα ενδιαφέρον αποτέλεσμα αυτής της μελέτης, ήταν η ανακάλυψη ότι οι νευρώνες μπορούσαν να επεκτείνουν το μήκος τους εξίσου αποτελεσματικά ως απάντηση σε μηχανικές δυνάμεις όσο και σε χημικά σήματα.
Αυτός ο παραλληλισμός μεταξύ των βιοχημικών, και των φυσικών επιπτώσεων της άσκησης, ενισχύει την άποψη ότι τα οφέλη της άσκησης περιλαμβάνουν μια ολιστική επίδραση σε ολόκληρο το σώμα και τον εγκέφαλο.
Τα ευρήματα της έρευνας της ομάδας του Raman επεκτείνονται πέρα από το εργαστήριο καθώς υπάρχει το ενδεχόμενο ενημερώσουν νέα σχήματα φυσικοθεραπείας με στόχο την ενίσχυση της αναγέννησης των νευρώνων.
Επί του παρόντος, η στοχευμένη μυϊκή διέγερση αξιολογείται ως στρατηγική για τη βοήθεια ατόμων που πάσχουν από νευροεκφυλιστικές ασθένειες όπως η ALS, υποδεικνύοντας ένα μέλλον όπου η «άσκηση ως φάρμακο» θα μπορούσε να ληφθεί κυριολεκτικά στο πεδίο της αποκατάστασης των νεύρων, όπως αναφέρει το MIT News.
Η μελέτη πρόκειται σύντομα να δημοσιευτεί στην επιστημονική επιθεώρηση Advanced Healthcare Materials.
