Για θαύμα του Αγίου Νεκταρίου τις δύσκολες ώρες που πέρασε με την υγεία του ο μητροπολίτης Κυδωνίας και Αποκορώνου κ. Δαμασκηνός κάνουν λόγο στην Ιερά Μητρόπολη δίνοντας μια συγκλονιστική περιγραφή των όσων προηγήθησαν μέχρι ο σεβασμιότατος βγει νικητής από την περιπέτεια του.
Υπενθυμίζεται ότι ο μητροπολίτης εισήχθη την Πρωτοχρονιά στη Μονάδα Εντατικής Θεραπείας σε νοσοκομείο της Αθήνας, για προληπτικούς λόγους, μετά από επέμβαση για αφαίρεση χολιδόχων λίθων.
Δείτε σε κείμενό του Πανοσιολογιωτάτου Πρωτοσυγκέλλου της Μητροπόλεως Κυδωνίας και Αποκορώνου Αρχιμ. Δαμασκηνού Λιονάκη πώς περιγράφεται το θαύμα όπως αναφέρει του Αγίου Νεκταρίου στον Μητροπολίτη
“Στίς 28 Δεκεμβρίου, ἀπό νωρίς φθάσαμε μαζί μέ συνεργάτες τῆς Μητροπόλεως στό Ναυτικό Νοσοκομεῖο Ἀθηνῶν, ὅπου ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας κ.κ. Δαμασκηνός νοσηλευόταν σέ κρίσιμη κατάσταση. Ἀρκεῖ νά ἀναφέρουμε ὅτι παρουσίαζε ἀνεπάρκεια ζωτικῶν ὀργάνων, σηψαιμία, ἴκτερο, παγκρεατίτιδα καί πολλές ἄλλες ὀργανικές ἐπιπλοκές! Ἡ ζωτικῆς σημασίας τοποθέτηση τοῦ στέντ (stent), ἡ ὁποία ἀποφασίσθηκε τελικῶς ἀπό τόν κορυφαῖο ἰατρό κ. Γεράσιμο Στεφανίδη, δέν ὑπῆρξε καθόλου εὔκολη ὑπόθεση. Ἡ παρατεταμένη ταλαιπωρία τοῦ Ποιμενάρχου μας καθιστοῦσε τήν ὑγεία του ἀκόμη πιό εὔθραυστη.
Στό Νοσοκομεῖο «Ο ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΣ» οἱ θεράποντες ἰατροί κ. Εὐάγγελος Κοκκινάκης καί κ. Σωτήριος Πρίγκουρης μιλοῦσαν γιά τήν τελευταία εὐκαιρία τοῦ Σεβασμιωτάτου. Τά ἀνθρώπινα-ἰατρικά δεδομένα δυσμενέστατα· γύρω μας καί μέσα μας ὅλα βουβά… Στιγμές μεγάλης ἀγωνίας καί «συνοχῆς καρδίας»… Μέ πίστη καταφύγαμε στήν βοήθεια τοῦ μεγάλου Θεοῦ καί στίς πρεσβεῖες τοῦ θαυματουργοῦ Ἁγίου Νεκταρίου, λείψανο τοῦ ὁποίου εἴχαμε πάρει μαζί μας ἀπό τό Μοναστήρι τῆς Ἁγίας Τριάδος. Πλησιάσαμε τόν ἀσθενῆ Ἐπίσκοπο καί τοποθετήσαμε τό χαριτόβρυτο λείψανο πάνω του, ἐνῶ διαβάζαμε εὐχές καί προσευχόμασταν «ὅση ἡμῖν δύναμις». Ὁ ἴδιος δέν ἔδειχνε νά ἐπικοινωνεῖ μέ τό περιβάλλον· μόνο εἶχε πιάσει τήν λειψανοθήκη, καθώς ἔπαιρνε βαθειές εἰσπνοές λόγῳ εἰσρόφησης. Σέ λίγο τόν πῆραν γιά τό χειρουργεῖο. Οἱ «ἔγγιστα αὐτοῦ», εἴκοσι καί πλέον ἄνθρωποι, περιμέναμε ἔξω ἀπό τό χειρουργεῖο «ἐν ἀγωνίᾳ».
Δύο ὧρες ἀργότερα, καί ἐνῶ εἴχαμε σχεδόν καταβληθεῖ ἀπό τήν ἀγωνιώδη ἀναμονή, ἡ πόρτα τοῦ χειρουργείου ἄνοιξε. Μᾶς φώναξε ὁ ἰατρός καί μᾶς εἶπε ἐπί λέξει: «Ἀκοῦστε. Δυσκολεύτηκα πολύ. Ἕνα θεϊκό χέρι μέ ὁδηγοῦσε, γιατί ἐγώ χάθηκα. Δέν ἔχω συναντήσει ξανά τόσο περίπλοκη κατάσταση»… Ἀμέσως «ἐγενήθημεν εὐφραινόμενοι»! Τήν ἀγωνία διαδέχθηκε ἡ ἀνακούφιση. Οἱ καρδιές μας βεβαιώθηκαν ὅτι ἦταν ὁ Ἅγιος Νεκτάριος ἐκεῖνος πού βοήθησε τόν ἰατρό στήν ἐπέμβαση καί συνέβαλε στήν θαυμαστή ἐπιτυχία της! Ἦταν ὁ Ἅγιος Νεκτάριος! Ἐκεῖνος πού τόσα χρόνια στήριζε τόν Σεβασμιώτατο, τόν βοηθοῦσε στήν ζωή του καί στό ἔργο του, τόν εὐλογοῦσε «ἐξ ὕψους» καί τόν χειραγωγοῦσε ἐν μέσῳ δυσκολιῶν, πειρασμῶν καί θλίψεων· ὁ «ταχὺς εἰς βοήθειαν» καί «ἄμισθος ἰατρός», ὁ ὁποῖος «ἀναβλύζει ἰάσεις παντοδαπάς», τό νέο καύχημα τῶν κατοίκων τῶν Χανίων, οἱ ὁποῖοι εἶχαν πεποίθηση στήν ἁγιότητά του πρίν τήν ἁγιοκατάταξή του!
«Τὰ ἀδύνατα παρὰ ἀνθρώποις δυνατὰ παρὰ τῷ Θεῷ ἐστιν» (Λουκ. 18, 27), ὅπως μαρτυρεῖ τό ἀψευδές στόμα τοῦ Κυρίου, καί «Οὐδὲν Ἀνίατον διὰ τὸν Ἅγιον Νεκτάριον», ὅπως κηρύττει ὁ μακαριστός Δημήτριος Παναγόπουλος, ὁ χαρισματοῦχος λαϊκός ἱεροκήρυκας καί ἄνθρωπος τοῦ Θεοῦ. Στίς τόσες σελίδες τῶν θαυμάτων τοῦ Ἁγίου Νεκταρίου προστέθηκε ἄλλη μία. Ἄς εἶναι δοξασμένο τό Ὄνομα τοῦ Θεοῦ, ὁ Ὁποῖος διά πρεσβειῶν τοῦ Ἁγίου Νεκταρίου «ἐθαυμάστωσε τὸ ἔλεος αὐτοῦ ἐν πόλει περιοχῆς» (Ψαλμ. 30, 22).
Ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας ἐπέστρεψε «χάριτι Θεοῦ» στόν τόπο τῆς ποιμαντορικῆς του διακονίας, στήν εὐλογημένη πόλη τῶν Χανίων. Κρίνουμε ἐδῶ ἀναγκαῖο νά εὐχαριστήσουμε ὅσους πόνεσαν στό ἄγγελμα τῆς ἀσθενείας του καί χάρηκαν στό ἄγγελμα τῆς θεραπείας του, ὅσους θεράποντες τῆς Ἰατρικῆς καί Νοσηλευτικῆς Ἐπιστήμης τόν ὑπηρέτησαν μέ συνέπεια καί ἀνθρωπιά, ὅσους μέ ἐλπίδα ἀγρύπνησαν στό προσκέφαλό του, ὅσους «οὐκ ἐν χείλεσι δολίοις» προσευχήθηκαν γιά τήν ἀποκατάσταση τῆς ὑγείας του, ὅσους τόν στήριξαν καί ἐνίσχυσαν στήν δοκιμασία του· ὅσους ποικιλοτρόπως ὑπούργησαν τό θαῦμα τῆς θεραπείας του! «Τὸ ἔλεος τοῦ Κυρίου εἴη μετὰ πάντων αὐτῶν». Ἀμήν.