Ως μία από τις πιο κρίσιμες στιγμές για την Ευρωπαϊκή ιστορία μετά τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο χαρακτήρισε την περίοδο αυτή που ζούμε ο συγγραφέας και αγωνιστής της Αριστεράς Ταρίκ Αλί, τονίζοντας παράλληλα ότι το αποτέλεσμα των εκλογών της 17 Ιούνη στην Ελλάδα θα επηρεάσει σε σημαντικό βαθμό την «συνέχεια της ιστορίας». 
Ο Ταρίκ Αλί μιλώντας χθες σε ένα κατάμεστο αμφιθέατρο στα πλαίσια της προφεστιβαλικής εκδήλωσης του ΝΑΡ «Αναιρέσεις», δήλωσε ότι οι πολίτες αυτής της χώρας βρίσκονται αντιμέτωποι με μία πολύ κρίσιμη απόφαση, καθώς όπως είπε, «αυτό που θα συμβεί στην Ελλάδα δεν έχει συμβεί ακόμα σε καμία Ευρωπαϊκή χώρα».
«Από την κατάρρευση του κομμουνισμού την δεκαετία του 1990 έχουμε δει να να αναπτύσσεται ένα περίεργο υβρίδιο καπιταλισμού και δημοκρατίας στον αναπτυγμένο κόσμο. Ίσως μπορούμε να το συνοψίσουμε στην φράση “ένας ολοκληρωτικός καπιταλισμός που τρέφει μια ολοκληρωτική δημοκρατία”» είπε ακόμη ο Ταρίκ Αλί επισημαίνοντας ότι ενώ διάφοροι μιλούν για άκρα δεξιά και άκρα δεξιά ξεχνούν ότι υπάρχει και το «ακραίο κέντρο». Το «ακραίο κέντρο» αποτελείται, σύμφωνα με τον ίδιο, από την κεντροδεξιά και την κεντροαριστερά οι οποίες εναλλάσσονταν τα τελευταία 20 χρόνια στην εξουσία, και ήταν αυτό που προώθησε την «δικτατορία του κεφαλαίου» εγκαταλείποντας και τα τελευταία απομεινάρια της σοσιαλδημοκρατίας. Ήταν αυτό που, κατά την γνώμη του, επέβαλε τις ιδιωτικοποιήσεις δημοσίων αγαθών όπως το νερό, η υγεία η παιδεία κτλ. «Όποιος αντιδρούσε στον υποτιθέμενο αυτό «εκσυχρονισμό» χαρακτηρίζονταν ως «δεινόσαυρος» που ανήκε σε άλλη εποχή» πρόσθεσε.
Κάνοντας μια αναδρομή στις αντιστάσεις και τα κοινωνικά κινήματα που αναπτύχθηκαν στην Λατινική Αμερική ενάντια στις ιδιωτικοποιήσεις και το ΔΝΤ, ο Ταρίκ Αλί αναφέρθηκε εκτενώς στο παράδειγμα της Βενεζουέλας και του προέδρου της του Ούγκο Τσάβες. Αφού περιέγραψε τον τρόπο που ο Ούγκο Τσάβες ήρθε στην εξουσία, ο Ταρίκ Αλί μίλησε για τις προσπάθειες των ΗΠΑ να ανατρέψουν τον δημοκρατικά εκλεγμένο πρόεδρο της Βενεζουέλας. Η πρώτη ήταν μέσω ενός εσωτερικού πραξικοπήματος εναντίον του που δεν κράτησε περισσότερο από 48 ώρες παρά την υποστήριξη των μίντια στους πραξικοπηματίες. Οι φτωχοί από τις γειτονιές του Καράκας μόλις άκουσαν ότι ο εκλεγμένος πρόεδρος τους είχε εκδιωθεί, πλημμύρισαν τους δρόμους όλων των γειτονιών και περικύκλωσαν το προεδρικό Μέγαρο. Η δεύτερη ήταν μέσω μιας, οργανωμένης από τους αντιπάλους του Τσάβες, απεργίας των μεσαίων στρωμάτων και ειδικά των ελεύθερων επαγγελμάτων, γιατρών καθηγητών κτλ. μέσω της οποίας επιδιώχθηκε να παραλύσει όλη η χώρα. Όπως δήλωσε ο Ταρίκ Αλί «αυτή η απεργία ήταν και η πιο κρίσιμη στιγμή για τον Τσάβες» ,σύμφωνα με δική του δήλωση, καθώς τότε όλα έπαψαν να λειτουργούν. Όταν ο Ταρίκ Αλί ρώτησε τον Τσάβες τι έκανε για να ανταπεξέλθει στο πρόβλημα αυτό, ο Τσάβες του είπε ότι πήρε τηλέφωνο τον Φιντέλ Κάστρο ο οποίος τον συμβούλεψε να μην πανικοβληθεί. Στη συνέχεια έστειλε στην Βενεζουέλα μέσα σε 15μερες 25.000 γιατρούς με πλήρη εξοπλισμό, σκηνές και φάρμακα οι οποίοι εγκαταστάθηκαν στις φτωχές γειτονιέςτης Βενεζουέλας, εκεί που μέχρι τότε δεν είχε δει κανείς γιατρό. Παράλληλα οι άνεργοι καθηγητές από το Περού, την Αργεντινή και από άλλα μέρη της Λατινικής Αμερικής κατέφθασαν στην Βενεζουέλα προκειμένου να διδάξουν τα παιδιά στα σχολεία. «Όταν κάποιος θέλει, μπορεί» σχολίασε ο Ταρίκ Αλί συνοψίζοντας το νόημα της εξέλιξης αυτής.
Ο τρομπετίστας του προέδρου
Ο Ταρίκ Αλί κατά τη διάρκεια της αναφοράς του στην Βενεζουέλα αποφάσισε να διηγηθεί μια συμβολική ιστορία γύρω από το πραξικόπημα εναντίον του Τσάβες.
«Όταν εμφανίστηκε ο στρατηγός για να παρουσιάσει τον νέο πρόεδρο και να τον συστήσει στα δυτικά μέσα ενημέρωσης, έξω από το παλάτι υπήρχε μια στρατιωτική μπάντα που έπαιζε τον εθνικό ύμνο με τελετουργικό τρόπο. Ο στρατηγός απευθυνόμενος στην μπάντα που τα μέλη της ήταν όλοι τους στρατιώτες είπε: «μόλις θα βγάλω έξω τον νέο πρόεδρο θα παίξετε τον εθνικό ύμνο». Και επικεφαλής της μπάντας ρώτησε «για ποιον πρόεδρο μιλάς στρατηγές, εμείς τον Ούγκο Τσάβες εκλέξαμε και αυτόν θεωρούμε πρόεδρο». Ο στρατηγός τους διέταξε τρεις φορές και αυτοί του ρώτησαν τρεις φορές το ίδιο πράγμα. Παραδίπλα εμφανίστηκε ένας 17χρονος στρατιώτης από μια φτωχή οικογένεια χωρικών ο οποίος έπαιζε την τρομπέτα. Ο στρατηγός του απευθύνθηκε λέγοντας: «Μικρέ όταν θα βγάλω έξω τον νέο πρόεδρο εσύ θα παίξεις την τρομπέτα». Ο 17χρονος φτωχός στρατιώτης τότε τον ρώτησε «στρατηγέ για ποιον πρόεδρο μιλάς εμείς μόνο τον Ούγκο Τσάβες εκλέξαμε». Και ο στρατηγός του απάντησε «Κοίταξε είναι διαταγή εγώ είμαι ο στρατηγός». Ο μικρός στρατιώτης τότε αποκρίθηκε: «Βλέπω στρατηγέ ότι θέλεις πολύ να παίξω την τρομπέτα, πολύ ωραία σου την δίνω, παίξε την εσύ».
«Αυτό δείχνει ότι όταν το επίπεδο πολιτικής συνειδητοποίησης του λαού είναι πολύ υψηλό τότε είναι πολύ δύσκολο να ξεφορτωθεί κανείς έναν εκλεγμένο πολιτικό. Και αυτό έγινε επειδή ο λαός ένοιωσε ότι συμμετείχε σε αυτό το καθεστώς, ότι είναι δικό του» εξήγησε ο Ταρικ Αλί κλείνοντας την συμβολική αυτή ιστορία.
«Αυτοί που έλεγαν ότι δεν υπάρχει άλλη εναλλακτική, αυτοί τώρα δεν έχουν καμία»
Ο Ταρίκ Αλί αναφέρθηκε και στην άνοδο της ακροδεξιάς στην Ελλάδα δηλώνοντας ότι δεν πρέπει να παραβλέπουμε το γεγονός πως με την είσοδό της στη Βουλή εντάθηκαν οι επιθέσεις εναντίον των μεταναστών από την Ν.Ασία την Αφρική κ.α. Πρόσθεσε επιπλέον ότι σε όλη την Ευρώπη υπάρχει μια διάθεση ισλαμοφοβίας που οξύνθηκε από την πολιτική του Σαρκοζί και της Μέρκελ οι οποίοι στοχοποιήσαν τους μετανάστες συνδέοντας την εθνική ταυτότητα με το αίμα και το χρώμα τους δέρματος, ενώ παράλληλα παρομοίασε την «εκστρατεία» ενάντια στους μουσουλμάνους με αυτή ενάντια στους Εβραίους στον μεσοπόλεμο. «Οι Εβραίοι τότε χαρακτηρίστηκαν μπολσεβίκοι οι Μουσουλμάνοι σήμερα χαρακτηρίζονται τρομοκράτες» δήλωσε και κάλεσε τους πολίτες να δείξουν την αλληλεγγύη τους, να ενωθούν με αυτούς που στοχοποιούνται σήμερα.
Αναφερόμενος στις επερχόμενες εκλογές επεσήμανε την προσπάθεια των μίντια να τρομοκρατήσουν τον κόσμο και τόνισε ότι στόχος τους είναι να μην εκλεγεί μια κυβέρνηση που θα αμφισβητήσει το κατεστημένο. Αναφορικά με τα μέτρα που θα έπρεπε να πάρει μια «ριζοσπαστική, αντικαπιταλιστική», όπως την περιέγραψε, κυβέρνηση στην Ελλάδα, δήλωσε ότι το πρώτο είναι η εθνικοποίηση των τραπεζών, προκειμένου το κράτος να μπορεί να ελέγχει το τραπεζικό σύστημα για να στήσει στα πόδια της ξανά την πραγματική οικονομία ενώ το δεύτερο, κατά τη γνώμη του, είναι η αθέτηση πληρωμής του χρέους, όπως έγινε στην Αργεντινή.
«Οι πολιτικοί και οι τραπεζίτες που μας είπαν ότι δεν υπάρχει άλλη λύση, σήμερα αυτοί δεν έχουν άλλη λύση. Η Ελλάδα και η Ισπανία έχουν τσακιστεί, σε πολλά μέρη της Ισπανίας η ανεργία φτάνει το 50%, στην Πορτογαλία η ίδια ιστορία. Πόσο μακριά μπορούμε να πάμε έτσι» αναρωτήθηκε, τέλος, ο Ταρίκ Αλί για να απαντήσει ότι «Εναλλακτικές μπορούν πάντα να βρεθούν αν υπάρχει η θέληση να τις βρει κανείς και αν είναι έτοιμος να αμφισβητήσει το σύστημα. Γι` αυτό ελπίζω ότι στις εκλογές στις 17 Ιούνη η Αριστερά θα κερδίσει γιατί αν χάσει η κατάσταση θα χειροτερεύει συνεχώς».