Μπορεί να προκαλεί απορία αυτός ο τίτλος, όμως στην ουσία οι τζιχαντιστές είναι όργανα των διεθνών τρομοκρατών, δηλαδή του Αμερικανό – ευρωπαϊκού ιμπεριαλισμού! Που χρησιμοποιούν τον εφιάλτη της Τζιχάντ, για να πετύχουν την τρομοκράτηση των χωρών και των λαών αυτής της μείζονος περιοχής! Για τον ενεργειακό πλούτο της, για γεωστρατηγικούς λόγους, για την ύπαρξη του Ισραήλ στην περιοχή, για το γκρέμισμα ηγεσιών ανεπιθύμητων όπως π.χ. του Σύρου Ασάντ. Κι ένα παραπάνω που έχει την δεδηλωμένη στήριξη της Ρωσίας.
Για τους βλέποντες της τζιχαντικές επιτυχίες, υπάρχει το ερώτημα: ο άφθονος, βαρύς, αποτελεσματικός οπλισμός τους, πόθεν προέρχεται; Προφανώς όχι από τις Αραβικές χώρες, αποκλειόμενης ακόμα και της Σαουδικής Αραβίας… Σίγουρα τον προμηθεύουν οι έξω της περιοχής προστάτες τους, με πρώτες και καλύτερες τις ΗΠΑ!! Οπλισμός φυσικά δυνατότερος των οπλισμών που διαθέτουν οι χώρες της περιοχής! Άρα λοιπόν, σαν να λέμε «τι κάνει νιάου – νιάου στα κεραμίδια»! Όσο για τους βομβαρδισμούς των πραγματικών τρομοκρατών, ενάντια στο ISIS (τζιχαντιστές) δηλαδή , είναι το πιο πρόστυχο παιγνίδι των τελευταίων αιώνων!!
Πάει το μυαλό κανενός μας σ’ αυτό το ελεεινό θέατρο; Αλλού θα μου πείτε ιμπεριαλισμός είναι αυτός! Με το… κέρδος να έχει τη συμπάθεια των χωρών αυτών, αλλά και του Κουρδικού στοιχείου της ευρείας αυτής περιοχής! Σατανικό, δεν συμφωνείτε; Ένα αγωνιώδες επιπλέον ερώτημα είναι: Θα περιοριστεί αυτό το τερατώδες μόρφωμα (τζιχαντιστές) ή θα επεκταθούν σαν καρκίνωμα, σε χώρες εκτός περιοχής, ούτε της χώρας μας εξαιρουμένης; Σαφώς δια μέσου της οικονομικής μετανάστευσης πληθυσμών από αυτές τις χώρες. Αν αυτό δεν έχει γίνει ήδη. Δηλαδή όταν πια θα ‘ναι αργά να ανακαλυφθεί αυτή η «εισβολή». Μια που οι τζιχαντιστές έχουν πάρει το κολάι.
Πάντως πίστη μου είναι πως μπήκαμε πια σε μια πιο τραγική, από την παρούσα, περίοδο. Θα μου πείτε, υπάρχει πιο τραγική από τους όλο και περισσότερους αποκεφαλισμούς, ανθρωπίνων πλασμάτων, με τις χατζάρες των εγκληματιών της τζιχάντ; Τέτοιας έκτασης εν έτη 2014; Η Γραφή λέει «εις σκοτεινούς ως νεκρούς αιώνας». Μπορεί ο άνθρωπος των καιρών μας, με την αγωνιστικότητά του να φωτίσει αυτούς τους νεκρούς αιώνας; Αυτό είναι ερώτημα μα υπαρξιακής φύσεως.
Αντώνης Χαρχαλάκης
