Ακούγεται όλο και πιο συχνά και μοιάζει προοδευτικό όμως είναι βαθιά συντηρητικό. Είναι ένα βολικό αφήγημα στο οποίο μένει άθικτος ο καταπιεστής και ο καταπιεζόμενος μένει χωρίς συμμάχους.
Αν αυτό που εξελίσσεται στη Γάζα δεν είναι παρά η σύγκρουση δύο βάναυσων εθνικισμών, τότε δεν υπάρχει λόγος στήριξης καμίας πλευράς αφού άλλωστε η υπερίσχυση του ενός ή του άλλου δεν αλλάζει τίποτα ουσιαστικά για τους “υποτελείς”.
Κι έτσι, υπό αυτό το πρίσμα, μπορεί να αναγνωρίζεται η βαναυσότητα αλλά από μία απόσταση, με μία ουδετερότητα. Λες και δεν μας αφορούν όλα αυτά… Σχεδόν ελιτιστικά.
Ναι, από το φεγγάρι η γη δεν έχει σύνορα και μοιάζει τόσο γαλήνια…
Όμως στη γη υπάρχουν σύνορα. Υπάρχουν συμφέροντα, υπάρχουν ισχυροί, καταπιεστές και καταπιεζόμενοι. Υπάρχει η κόλαση της Γάζας. Μία στενή λωρίδας γης που μέσα της έχουν εγκλωβιστεί εκατομμύρια άνθρωποι. Υπάρχουν οι χιλιάδες αγωνιστές της Παλαιστιανικής αντίστασης στις φυλακές του Ισραήλ. Άνθρωποι όχι απαραίτητα ακραίοι. Δημοκράτες. Κάποιοι από αυτούς μιλούσαν για την συνύπαρξη. Για τη λύση του ενός κράτους όπου Ισραηλινοί και Παλαιστίνιοι θα συνυπάρχουν. Βρίσκονται στη φυλακή…
4.450 φυλακισμένοι που δεν τους βλέπεις από το φεγγάρι όπου βρίσκεσαι, μεταξύ αυτών 160 παιδιά. Πάνω από 1.000 βρίσκονται φυλακισμένοι δίχως να τους έχει αποδοθεί καμία κατηγορία.
Κι αν κι ακούγεται “ορθό” ότι ένας κόσμος θα ήταν καλύτερος αν δεν υπήρχαν σύνορα, το να μην παίρνεις πλευρά σε μία άνιση μάχη μεταξύ ενός πανίσχυρου κράτους και ενός λαού που δεν έχει τα μέσα να προστατευθεί με την πρόφαση ότι όλοι αγωνίζονται για τη διατήρηση των συνόρων, κάπου, κάτι δεν έχεις καταλάβει καθόλου καλά.
Δεν έχεις καταλάβει καν την ιστορική διαδικασία που δημιουργεί τις συνθήκες για την επικράτηση ακραίων μορφών εθνικισμών. Τους λόγους που επικράτησε η Χαμάς, τους τρόπους που ο Νετανιάχου είναι κυρίαρχος επί δεκαετίες στο Ισραήλ.
Η Γάζα είναι μία φυλακή εκατομμυρίων ανθρώπων. Υπάρχει μία κοινωνία που βράζει μετά από δεκαετίες στέρησης βασικών δικαιωμάτων και που αναζητεί τρόπους να αντισταθεί.
Τη στιγμή που χιλιάδες βόμβες πέφτουν πάνω σε άμαχο πληθυσμό (6.000 βόμβες σε 6 μέρες), που η Γάζα ισοπεδώνεται, το να κοιτάς τη γη από το φεγγάρι, μοιάζει τόσο απάνθρωπο…