Για την ιδιωτικοποίηση του Αεροδρομίου Ιωάννης Δασκαλογιάννης στα Χανιά πολλά έχουν ειπωθεί.
Οι φορείς του νομού Χανίων αντιδρούν και προβάλλουν μία σειρά επιχειρημάτων ενάντια σε αυτή την εξέλιξη, αποστέλλουν διαβήματα και προχωρούν σε κινητοποιήσεις. Όμως, όλοι φαίνεται να ξεχνούν ένα πολύ σημαντικό στοιχείο, που διαφοροποιεί το Αεροδρόμιο Χανίων απ’ αυτά άλλων περιοχών, και στην Κρήτη από το Αεροδρόμιο Ηρακλείου.
Αυτός ο παράγοντας είναι οι αμερικανονατοϊκές και ελληνικές βάσεις .
Το συγκεκριμένο αεροδρόμιο λειτουργούσε αποκλειστικά ως στρατιωτικό έως το 1959 όταν και δόθηκε σχετική άδεια για να χρησιμοποιείται και για μεταφορα επιβατών. Στο πέρασμα των χρόνων επεκτάθηκε με νέες πτέρυγες και εμπλουτίστηκε η επιβατική και εμπορική λειτουργία του όμως πάντα με το στρατιωτικό τμήμα του να παραμένει αυτό που έθετε τα όρια.
Αυτό φαίνεται να έχει αλλάξει τα τελευταία χρόνια, αφού η κατακόρυφη αύξηση της επιβατικής κίνησης του αεροδρομίου με την είσοδο φτηνών αεροπορικών εταιρειών όπως η Ryan Air έχει αλλάξει τα δεδομένα κι αυτό είναι λογικό να έχει προβληματίσει τις στρατιωτικές αρχές.
Γιατί, εκεί που η κίνηση ως πρόσφατα ήταν περιορισμένη και ελεγχόμενη, βρίσκονται πλέον μπροστά σε μία νέα πραγματικότητα όπου εκατοντάδες χιλιάδες επισκεπτών μπαινοβγαίνουν από το πολιτικό και στρατιωτικό αεροδρόμιο των Χανίων. Κι αυτό δημιουργεί αν μη τι άλλο και ζητήματα ασφαλείας.
Το πολιτικό αεροδρόμιο έχει αναβαθμιστεί, αποτελεί ουσιαστικό πυλώνα ανάπτυξης του νομού και αυτό δημιουργεί επίσης ζήτημα λειτουργίας για την στρατιωτική πτέρυγα του αεροδρομίου.
Θέτει εν αμφιβόλω την ίδια την ύπαρξη στρατιωτικής πτέρυγας εφόσον γίνεται κατανοητό στην κοινωνία οι δυνατότητες που δίνει η ουσιαστική χρήση του αεροδρομίου για ειρηνικούς σκοπούς.
Αν πρέπει να θέσουμε το ερώτημα λοιπόν, ποιος έχει συμφέρον από την ιδιωτικοποίηση του αεροδρομίου, η ξεκάθαρη απάντηση είναι οι των ελληνικών και αμερικανονατοϊκών στρατιωτικών εγκαταστάσεων. Αυτός είναι ο παράγοντας που αποσιωπείται απ’ όλους τους βουλευτές και τους πολιτευτές στους λόγους και στα κείμενά τους που εκφράζουν την αντίδρασή τους για την ιδιωτικοποίηση του αεροδρομίου.
Είναι αυτός και ο λόγος που παρά τις αντιδράσεις σύσσωμου του νομού και των φορέων του η ιδιωτικοποίηση του αεροδρομίου προχωράει;
Με ένα αεροδρόμιο ιδιωτικοποιημένο, με ακριβότερα ναύλα, οι φθηνές αεροπορικές εταιρείες θα αποχωρήσουν και η τουριστική κίνηση θα μειωθεί. Όλα θα γυρίσουν σε μία προτύτερη κατάσταση όπου τα πράγματα θα είναι πιο εύκολα ελεγχόμενα, πλέον με έναν ιδιώτη της επιλογής τους, με το στρατιωτικό τμήμα του αεροδρομίου να διασφαλίζει το καθεστώς του και μειώνοντας τα όποια προβλήματα ασφάλειας που δημιουργεί η αυξημένη τουριστική κίνηση.
Άλλωστε, τι θα συμβεί αν κι εφόσον γίνει στο μέλλον κάποια πολεμική σύγκρουση και το στρατιωτικό αεροδρόμιο Χανίων κληθεί να παίξει κάποιο σημαντικό ρόλο; Πώς μπορεί να συνυπάρξει μια τέτοια λειτουργία με μία τόσο αυξημένη επιβατική κίνηση; Είναι μήπως η ιδιωτικοποίηση μία λύση στο πρόβλημα που τίθεται;
Το ερώτημα λοιπόν που κανείς δεν έχει το θάρρος να θέσει είναι: το συμφέρον του νομού στους καιρούς της βαθιάς οικονομικής κρίσης που βιώνουμε, υποβαθμίζεται για να εξυπηρετηθούν τα συμφέροντα και εις το όνομα της ασφάλειας και της ανεμπόδιστης λειτουργίας των στρατιωτικών εγκαταστάσεων;
Σ.Α.
