Της Όλγας Γραφάκου
Διευθύντρια Παιδιατρικής Κ.Υ.Σπηλίου
Εφημερεύουσα στο Νοσοκομείο Ρεθύμνου ανάλογα με τις ανάγκες
Ας πάμε πίσω δύο χρόνια πριν. Τον Ιανουάριο του 2019 στην Παθολογική Κλινική του Νοσοκομείου Ρεθύμνου είναι καλυμμένες οι πέντε από τις έξι οργανικές θέσεις ειδικευμένων παθολόγων ενώ υπηρετεί και μία αποσπασμένη ειδικευμένη παθολόγος. Θεωρητικά η κλινική δεν έχει κανένα λόγο να δυσλειτουργεί. Όμως υπάρχει σοβαρό θέμα με το μειωμένο αριθμό των γιατρών που κάνουν ειδικότητα στην κλινική, κάτι που δυσχεραίνει κατά πολύ τη λειτουργία της. Η κλινική κάνει αιτήματα στη διοίκηση, διαμαρτύρεται, προσφεύγει στην διοίκηση της ΥΠΕ. Επιπλέον απαιτεί την άμεση κάλυψη της κενής οργανικής θέσης, μια που ήδη υπάρχει στο τραπέζι μια άδεια κύησης. Η θέση μπαίνει όντως στο πακέτο μιας μεγάλης προκήρυξης θέσεων για το νοσοκομείο Ρεθύμνου, η προκήρυξη όμως εκλογών λίγο αργότερα αναστέλλει τη διαδικασία. Το καλοκαίρι του 2019 παραιτείται μία ειδικευμένη γιατρός, μέσα στο επόμενο εξάμηνο άλλος ένας. Οι γιατροί, βλέπετε, αποφασίζουν κι αυτοί να κάνουν παιδιά και να αλλάξουν τη ζωή τους ανεξάρτητα από εκλογές και αλλαγές ηγεσίας. Έτσι οι έξι ειδικευμένοι γιατροί, μετά και την αποχώρηση της αποσπασμένης παθολόγου που τελείωσε το αγροτικό της γίνονται τέσσερις, τρείς, δύο. Δύο ειδικευμένοι παθολόγοι για να τρέξουν την καθημερινότητα μιας κλινικής που απαιτεί έξι οργανικές θέσεις.
Μα γιατί παραιτήθηκαν οι γιατροί, αναρωτούνται κάποιοι. Φταίει μάλλον το κλίμα της κλινικής. Ναι, αυτό θα φταίει. Όχι, δεν έχει καμία σχέση το γεγονός ότι πηγαινοέρχονται επί χρόνια από το Ηράκλειο και τώρα που το προσωπικό λιγοστεύει και οι υποχρεώσεις αυξήθηκαν ενώ παράλληλα ανοίχτηκαν επαγγελματικές προοπτικές και στην πόλη κατοικίας τους αποφάσισαν να κάνουν αυτό το επαγγελματικό βήμα. Φταίει καταφανώς ο απολυταρχισμός της διευθύντριας
Και οι έξι έγιναν δύο. Τι κάνει η διευθύντρια; Παίρνει τηλέφωνο όποιον ξέρει και δεν ξέρει για να έρθει στο Ρέθυμνο. Επικουρικός στη λίστα κανείς. Προσπαθεί να κινητοποιήσει το Δήμο, την κοινωνία, τίποτα. Με δικές της προσωπικές επαφές έρχεται με απόσπαση για εννιά μήνες μια γιατρός από το Ηράκλειο, δυστυχώς στην πράξη μόνο για εφημερίες. Με δική της προσπάθεια προστίθεται στην ιατρική ομάδα ακόμα ένα πολύτιμο μέλος, αρχικά ως αγροτικός στη συνέχεια ως επικουρικός ώστε να μπορέσει η παθολογική να λειτουργήσει. Και προσπαθεί, πιέζει, ψάχνει κάθε νόμιμο μέσο ώστε να σταματήσει αυτή η συρρίκνωση που οδηγεί στη μείωση των υπηρεσιών στους αρρώστους και στην εξαθλίωση της προσωπικής και επαγγελματικής ζωής των γιατρών. Ερωτήματα στο νομικό σύμβουλο του νοσοκομείου, αμέτρητα έγγραφα στη διοίκηση του νοσοκομείου, στο συνήγορο του πολίτη, στην Ανεξάρτητη Αρχή Διαφάνειας μένουν αναπάντητα. Η διευθύντρια ζητά βοήθεια από το Δημοτικό Συμβούλιο, συναντιέται και με τους δύο βουλευτές του νομού, εγχειρίζει όλα αυτά τα θέματα γραπτώς προσωπικά στη διοικήτρια της ΥΠΕ και τον Υπουργό Υγείας όταν επισκέπτονται το νοσοκομείο.
Τι άλλο συμβαίνει εν τω μεταξύ; Μια πανδημία. Μια πανδημία που απαιτεί αναδιοργάνωση του νοσοκομείου, δημιουργία κλινικής προγραμματισμό, μέτρα, επιμόρφωση, ανταπόκριση στις απαιτήσεις από την κεντρική διοίκηση σε χρόνο dt. Ποιος το αναλαμβάνει όλο αυτό βάζοντας πλάτη όταν με το ζόρι τα βγάζει πέρα με τις τρέχουσες ευθύνες; Η Παθολογική Κλινική.
Τι κάνει η διοίκηση; Αντιλαμβάνεται την κατάσταση. Συνειδητοποιεί ότι γιατροί στη λίστα των επικουρικών δεν υπάρχουν. Ζητάει χρόνο. Ζητάει κατανόηση. Διαβεβαιώνει ότι θα βρει λύση. Προκηρύσσει θέσεις, βγαίνουν άγονες. Πώς αλλιώς, όταν πολλαπλάσιες θέσεις προκηρύσσονται σε όλη την Κρήτη και κανείς δεν χρειάζεται να προτιμήσει το Ρέθυμνο, να μετακομίσει και να αντιμετωπίσει τα αυξημένα κόστη και τις αυξημένες ευθύνες.
Στη συνέχεια προκηρύσσει τρεις θέσεις διευθυντών μόνο στο Ρέθυμνο ώστε οι ψηλότερες αποδοχές να λειτουργήσουν ως κίνητρο. Τελικά καλύπτεται η μία με μόνο θέση με έναρξη όμως υπηρεσίας εννιά μήνες μετά από το διορισμό. Η διοίκηση παραδέχεται ότι υπάρχει πρόβλημα. Τι προσφέρει τελικά; Δανεικές εφημερίες από ιδιώτες και γιατρούς από το νοσοκομείο Χανίων, εφημερίες της τελευταίας στιγμής που μόνο προσωρινά μπορούν να λειτουργήσουν για να συμπληρώνεται το πρόγραμμα εφημεριών κατά κανόνα με οκτώ εφημερίες στον καθένα. Υπενθυμίζεται ότι στο Ρέθυμνο, το νόμιμο όριο εφημεριών είναι έξι εφημερίες για τους επιμελητές και πέντε για τους διευθυντές. Για την πρωινή καθημερινή εργασία, την έλλειψη ρεπό, την αδυναμία λήψης κανονικής άδειας πέραν της μιας κουτσουρεμένης εβδομάδας το καλοκαίρι, τη μη δυνατότητα εκπαίδευσης για ειδικούς και (αλίμονο!) ειδικευόμενους δεν γίνεται λόγος.
Κι όταν η υπομονή εξαντληθεί, στέλνει «εντέλλεσθε» ώστε κάθε άρνηση για παράνομη υπερωριακή “απασχόληση” να μην είναι θεμιτή. Αρνείται παρανόμως την άδεια άνευ αποδοχών μητέρας ιατρού. Κομπάζει για την ανάληψη υπηρεσίας διευθυντή που δεν έχει ακόμα γίνει και που θα έρθει το Σεπτέμβριο. Και τελικά προβαίνει στη μόνη ενέργεια που μπορεί: Απειλεί με πειθαρχική δίωξη τη διευθύντρια γιατί διαταράσσει το αίσθημα ασφάλειας των Ρεθυμνιωτών.
Αφιερωμένο σε όσους πιστεύουν ότι η κατάσταση στην Παθολογική Κλινική έχει κομματικά κίνητρα.
