Aντίστροφη μέτρηση για την 21η Μαΐου έχει σημάνει πλέον και επίσημα στην Κουμουνδούρου, με τη στρατηγική της αξιωματικής αντιπολίτευσης να επικεντρώνει στο δίλημμα σταθερότητα ή περιπέτειες με φόντο την κάλπη της απλής αναλογικής.
Με τον Κυριάκο Μητσοτάκη ελλείψει συμμαχιών, εγκλωβισμένο στο μονόδρομο της αυτοδυναμίας, ο Αλέξης Τσίπρας για δεύτερη συνεχή ημέρα υπογραμμίζει την ανάγκη προοδευτικών συνεργασιών μέσα από προγραμματικές συγκλίσεις.
«Οι κυβερνήσεις συνεργασίας είναι πολύ πιο σταθερές από τις αλαζονικές αυτοδύναμες κυβερνήσεις» σημείωσε χαρακτηριστικά ο κ. Τσίπρας στο πλαίσιο της συνέντευξής του στο StarForum, διερωτώμενος σκωπτικά με αφορμή το σκάνδαλο των υποκλοπών «τι άλλο θα μπορούσε να κάνει ο κ. Μητσοτάκης εάν έβγαινε αυτοδύναμος».
Στον αντίποδα της στρατηγικής «αυτοδυναμία ή χάος» που παρατάσσει στο δρόμο για τις κάλπες το Μέγαρο Μαξίμου, ο Αλ. Τσίπρας προκρίνει όλο και με μεγαλύτερη ένταση την ανάγκη συνεργασιών για το σχηματισμό μίας προοδευτικής κυβέρνησης συνεργασίας, στα ευρωπαϊκά πρότυπα, προκειμένου να αποτραπούν αλλεπάλληλες εκλογικές αναμετρήσεις, αστάθεια και περιπέτειες.
«Πρωτιά του ΣΥΡΙΖΑ διασφαλίζει κυβέρνηση από την πρώτη Κυριακή» σημειώνουν σε κάθε ευκαιρία από την Κουμουνδούρου, ενώ ρίχνουν πλέον το βάρος στην προγραμματική αντεπίθεση και την προώθηση εναλλακτικών ρεαλιστικών πολιτικών που θα βελτιώσουν τη ζωή και την καθημερινότητα των πολιτών τόσο στο πέσει ο της οικονομίας, όσο όμως και σε αυτό του κράτους, του κοινωνικού κράτους και του ιδιωτικού χρέους.
Ως προς τα διάφορα σκάνδαλα, αν και από την Κουμουνδούρου κρατούν κλειστά χαρτιά, όλα δείχνουν πως το επόμενο διάστημα θα υπάρξουν και νέες αποκαλύψεις, δεδομένου ότι όπως είναι λογικό στο μικροσκόπιο έχουν μπει μια σειρά από αντίστοιχες υποθέσεις με αυτές που είδαν τελευταία το φως της δημοσιότητας.
Παράλληλα, στο δρόμο για τις εκλογές αναμένεται να παρουσιαστεί σε ειδική εκδήλωση και το τελικό πρόγραμμα του κόμματος, όπως έχει διαμορφωθεί μέσα από βαθιά προγραμματική επεξεργασία τριών ετών και το οποίο θα αποτελέσει και την βάση προγραμματικών συγκλίσεων, πάνω στην οποία όλοι θα αναγκαστούν να τοποθετηθούν.