ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ
120 δημοσιογράφοι της ΕΡΤδιακινούν ένα κείμενο προς συλλογή υπογραφών για να σταματήσει η απεργία της ΕΡΤ αφού ικανοποιήθηκε “το μεγαλύτερο μέρος των αιτημάτων μας” και καταγορεί του συνδικαλιστές για “συνδικαλιστική γυμναστική”  Ακολουθεί η επιστολή
ΦΤΑΝΕΙ ΠΙΑ
Το ποτήρι ξεχείλισε.
Μετά από βδομάδες κινητοποιήσεων, οι οποίες, -ανεξαρτήτως των διαφορετικών απόψεων για την τακτική- οδήγησαν στην ικανοποίηση του μεγαλύτερου μέρους των αιτημάτων μας, περάσαμε, πλέον σε κινητοποιήσεις, έτσι, χωρίς πρόγραμμα και στόχο.
Κι αυτές οι κινητοποιήσεις “συνδικαλιστικής γυμναστικής” πραγματοποιούνται σε μια περίοδο πελώριας κρίσης και δοκιμασίας της ελληνικής κοινωνίας, σε μια εποχή μεγάλης όξυνσης της κρίσης και στο χώρο των media. Σ’ αυτή τη συγκυρία, λοιπόν, κάποιοι/ες έχουν επιλέξει να διατηρούν, για μεγάλο διάστημα, κλειστή την ΕΡΤ, παρότι προτάθηκαν εναλλακτικές μορφές διεκδίκησης των αιτημάτων.
Δημιουργείται έτσι η εντύπωση ότι είμαστε ένα “περιούσιο” τμήμα εργαζομένων κι ότι αδιαφορούμε για την περιρρέουσα κοινωνική ατμόσφαιρα. Ταυτόχρονα, αυτοχειριαζόμαστε, καθώς από τη μια αποξενώνουμε ακροατές και τηλεθεατές, δηλαδή, δωρίζουμε τους “φυσικούς μας συμμάχους” στους “ανταγωνιστές” κι από την άλλη χάνουμε την ευκαιρία να λειτουργήσουμε σαν όαση μέσα σε ένα άνυδρο και σε κρίση ραδιοτηλεοπτικό τοπίο.
Ακόμα χειρότερα ο “φετιχισμός των κινητοποιήσεων” συνοδεύεται από την πλήρη διακωμώδηση των δημοκρατικών διαδικασιών. Γιατί τι άλλο είναι ν’ αποφασίζουν οι ψήφοι 50, περίπου, ανθρώπων για τους πάνω από 600 δημοσιογράφους της ΕΡΤ στην Αθήνα και τους πάνω από 700, αν συνυπολογισθούν οι δημοσιογράφοι των περιφερειακών ραδιοφωνικών σταθμών; Και, μάλιστα, ν’ αποφασίζουν μέσα από διαδικασίες που δεν προβλέπονται από το καταστατικό της ΕΣΗΕΑ ούτε είναι θεσμισμένες. Διαδικασίες, δηλαδή, συχνών, πολύωρων και βασανιστικών συνελεύσεων στις οποίες, ακόμα κι όσοι/ες κατόρθωναν να παρευρεθούν, συχνά δεν άντεχαν να παραμένουν ως το τέλος.
Για όλους αυτούς τους λόγους, όσοι και όσες υπογράφουμε αυτό το κείμενο λέμε φτάνει πια. Το ποτήρι ξεχείλισε. Η κατάσταση δεν πάει άλλο. Ιδιοκτήτες της ΕΡΤ είναι οι φορολογούμενοι πολίτες. Ο τόπος δεν έχει ανάγκη μια ΕΡΤ κρατικό κομματικό μαγαζί των εκάστοτε κυβερνώντων αλλά ούτε και μια ΕΡΤ “ιδιωτική επιχείρηση” των εργαζομένων σε αυτήν.
Ο τόπος χρειάζεται μια σύγχρονη, δυναμική και υγιή δημόσια ραδιοτηλεόραση. Πάνω και πριν απ’ όλα, όμως, αυτές τις κρίσιμες στιγμές που βιώνουμε όλοι/ες, χρειάζεται μια ανοιχτή και λειτουργούσα δημόσια ραδιοτηλεόραση