Οι επιβάτες που έχασαν τη ζωή τους στο υποβρύχιο Titan, που επρόκειτο να εξερευνήσει το ναυάγιο του Τιτανικού, φαίνεται πως είχαν επίγνωση της επικείμενης καταστροφής για ένα λεπτό πριν από την έκρηξη, δήλωσε ένας εμπειρογνώμονας.
Ο Ισπανός εμπειρογνώμονας υποβρυχίων José Luis Martín υποστήριξε ότι το υποβρύχιο έχασε τη σταθερότητά του λόγω ηλεκτρικής βλάβης που το άφησε χωρίς πρόωση, με αποτέλεσμα να πέσει προς τον πυθμένα «σαν βέλος κάθετα» με το φινιστρίνι του στραμμένο προς τα κάτω.
Εκτίμησε ότι το υποβρύχιο άρχισε να πέφτει ελεύθερα σε βάθος περίπου 5.600 ποδών και έπεσε «σαν να ήταν πέτρα και χωρίς κανένα έλεγχο» για περίπου 3.000 πόδια μέχρι που στα 8.600 πόδια περίπου «έσκασε σαν μπαλόνι» λόγω της ταχύτατα μεταβαλλόμενης πίεσης.
Ο José Luis Martín υποστήριξε ότι η τρομακτική εμπειρία θα άφηνε τους επιβάτες στο απόλυτο σκοτάδι και στοιβαγμένους ο ένας πάνω στον άλλο καθ’ όλη τη διάρκεια της πτώσης, η οποία θα διαρκούσε περίπου 48 έως 71 δευτερόλεπτα.
Το υποβρύχιο Titan έχασε την επικοινωνία με το σκάφος υποστήριξής του την Κυριακή 18 Ιουνίου κατά τη διάρκεια της κατάβασης στο ναυάγιο του Τιτανικού – ημέρες αργότερα ανασύρθηκαν τα συντρίμμια του.
Σκοτώθηκαν ο Hamish Harding, ο Shahzada Dawood και ο έφηβος γιος του Suleman, καθώς και ο Γάλλος εξερευνητής Paul-Henri Nargeole αλλά και ο Stockton Rush, ο διευθύνων σύμβουλος της OceanGate.
Σύμφωνα με τη Daily Mail ο Martin έδωσε τη θεωρία του για το τι έγινε το υποβρύχιο κατά τη διάρκεια συνέντευξης στην ισπανική εφημερίδα Nius.
«Το σημείο εκκίνησης είναι ότι το υποβρύχιο κατεβαίνει χωρίς κανένα περιστατικό και σε οριζόντιο επίπεδο μέχρι να φτάσει σε περίπου 1.700 μέτρα (5.500 πόδια). Σε εκείνο το σημείο, υπήρξε μια ηλεκτρική βλάβη. Έμεινε χωρίς κινητήρα και χωρίς πρόωση. Τότε ήταν που έχασε την επικοινωνία με το Polar Prince», δήλωσε στην εφημερίδα.
Στη συνέχεια υπέθεσε ότι η έλλειψη πρόωσης θα είχε ως αποτέλεσμα να χάσει τη σταθερότητά του και να αρχίσει να κατεβαίνει γρήγορα.
«Το Titan άλλαξε θέση και έπεσε σαν βέλος κάθετα, επειδή τα 400 κιλά επιβατών που βρίσκονταν στο φινιστρίνι έθεσαν σε κίνδυνο το υποβρύχιο. Όλοι έσπευσαν και στριμώχτηκαν ο ένας πάνω στον άλλο», πρόσθεσε ο Martin.
«Φανταστείτε τη φρίκη, τον φόβο και την αγωνία. Πρέπει να ήταν σαν ταινία τρόμου», ανέφερε.
Λόγω του βάθους και της έλλειψης τόσο φυσικού φωτός όσο και ηλεκτρικού ρεύματος, η ομάδα θα βρισκόταν σε απόλυτο σκοτάδι καθώς βυθιζόταν προς τον πυθμένα του Ατλαντικού, είπε.
Μέσα σε 48 δευτερόλεπτα ο θάνατος του πληρώματος
«Σε αυτό το χρονικό διάστημα συνειδητοποιούν τα πάντα. Και επιπλέον, στο απόλυτο σκοτάδι. Είναι δύσκολο να πάρει κανείς μια ιδέα για το τι βίωσαν εκείνες τις στιγμές. Μετά από αυτά τα 48 δευτερόλεπτα ή ένα λεπτό, επέρχεται η κατάρρευση και ο ακαριαίος αιφνίδιος θάνατος», είπε.
Ο Martin παρομοίασε την κατάρρευση με το «τρύπημα ενός μπαλονιού» και είπε ότι δεν προκλήθηκε μόνο από το βάθος αλλά από την ξαφνική αύξηση της πίεσης καθώς το υποβρύχιο κατέβαινε σαν βέλος.
Το υποβρύχιο έχασε την επαφή με το μητρικό σκάφος περίπου 105 λεπτά μετά την κατάδυση και περίπου 400 μίλια από τις ακτές του Newfoundland στον Καναδά.
Η αμερικανική ακτοφυλακή επιβεβαίωσε το θάνατο των θυμάτων τέσσερις ημέρες αργότερα και η έρευνα για την τραγωδία παραμένει σε εξέλιξη.