Το Μεικτό Ορκωτό Εφετείο Κρήτης εξετάζει σε δεύτερο βαθμό την υπόθεση που συγκλόνισε το πανελλήνιο – Αρνούνται τις κατηγορίες οι δύο 70χρονοι κατηγορούμενοι – Συγκλονιστική η κατάθεση της κοινωνικής λειτουργού

Σε ατμόσφαιρα υψηλής έντασης και έντονων αντιπαραθέσεων ξεκίνησε χθες στο Μεικτό Ορκωτό Εφετείο Κρήτης η εκδίκαση, σε δεύτερο βαθμό, της πολύκροτης υπόθεσης των κατά συρροή βιασμών του 19χρονου Γιάννη, ενός νεαρού με αναπηρία, σε χωριό του δήμου Πλατανιά στα Χανιά.

Στο εδώλιο κάθονται δύο άνδρες ηλικίας 70 ετών: ο πατέρας του θύματος, ο οποίος κατηγορείται για κακοποίηση και παραμέληση ανηλίκου, και ένας φίλος του, γείτονας και συχωριανός, που αντιμετωπίζει κατηγορίες για κατ’ εξακολούθηση σεξουαλική κακοποίηση.

Κατά την έναρξη της δίκης, ο πατέρας του Γιάννη περιορίστηκε να δηλώσει: «Λυπάμαι πραγματικά». Ο συγκατηγορούμενός του από την πλευρά του αρνήθηκε κατηγορηματικά τις πράξεις: «Όλα είναι μυθεύματα. 52 μήνες είμαι φυλακή και δεν έχω καταλάβει γιατί. Είχα το μαγαζί μου τόσα χρόνια, μαζευόταν νεολαία και ξαφνικά στα 67 μου είμαι βιαστής», δήλωσε ενώπιον του δικαστηρίου.

Ο Γιάννης δεν θα καταθέσει ξανά – «Φτάνει πια αυτό το παιδί»

Το δικαστήριο, κατόπιν εξέτασης πορίσματος ειδικού πραγματογνώμονα και σχετικής εισαγγελικής πρότασης, αποφάσισε να μην κληθεί εκ νέου για κατάθεση ο 23χρονος σήμερα Γιάννης. Το πόρισμα επισήμανε ότι, παρότι θεωρητικά θα μπορούσε να καταθέσει υπό προϋποθέσεις, η διαδικασία ενδέχεται να επιβαρύνει περαιτέρω την ψυχική του κατάσταση.

Η εισαγγελέας της έδρας δήλωσε με έμφαση: «Φτάνει πια αυτό το παιδί τόσες φορές που κατέθεσε, δεν χρειάζεται να καταθέσει και πάλι», προκαλώντας χειροκροτήματα από το ακροατήριο.

Η απόφαση προβλέπει ότι, αν κριθεί αναγκαίο, η κατάθεση του Γιάννη θα γίνει μέσω γραπτών ερωτήσεων στον χώρο όπου φιλοξενείται, και όχι εντός της αίθουσας του εφετείου.

Η φρίκη που αποκάλυψαν οι πρώτοι μάρτυρες

Κατά την πρώτη ημέρα της δίκης εξετάστηκε μία από τις βασικές μάρτυρες, η κοινωνική λειτουργός του Δήμου Πλατανιά από το πρόγραμμα «Βοήθεια στο Σπίτι – Ομάδα Προστασίας Ανηλίκων». Η ίδια, μαζί με ψυχολόγο, είχε πραγματοποιήσει αυτοψία στο σπίτι όπου ζούσε ο Γιάννης με τον πατέρα του, μετά από ανώνυμο τηλεφώνημα.

«Όταν πήγαμε ήταν 11:30 το πρωί. Ο πατέρας κοιμόταν. Ο Γιάννης έλειπε. Μας είπαν ότι “τριγυρνάει στο χωριό, αυτό κάνει”», κατέθεσε η μάρτυρας.

Η εικόνα στο σπίτι ήταν αποκαρδιωτική: βρωμιά, εγκατάλειψη, κρεβάτι χωρίς στρώμα. Ο 18χρονος τότε Γιάννης δεν είχε ταυτότητα, δεν είχε εγγραφεί στα μητρώα αρρένων και δεν είχε εξεταστεί ποτέ για τις μαθησιακές του δυσκολίες.

Κατά την επιστροφή του στο σπίτι, ο ίδιος ο Γιάννης εκμυστηρεύτηκε ότι ο πατέρας του τον κλείδωνε έξω, και εκείνος κοιμόταν όπου έβρισκε, ενώ έτρωγε και πλενόταν σε σπίτια γειτόνισσών.

Ο νεαρός είχε κατονομάσει τον δεύτερο κατηγορούμενο, γνωστό στο χωριό ως “Λαλάκης”, ότι τον κάλεσε σπίτι του για να του γράψει μουσικά CD. Εκεί, σύμφωνα με την περιγραφή του, τον κλείδωσε μέσα, του κατέβασε το παντελόνι και τον βίασε.

Οι δύο κατηγορούμενοι αρνούνται κατηγορηματικά κάθε πράξη. Υπενθυμίζεται ότι σε πρώτο βαθμό, το Μεικτό Ορκωτό Δικαστήριο Ρεθύμνου είχε κρίνει ένοχους τους δύο βασικούς κατηγορούμενους, με τον πρώτο να καταδικάζεται για κατά συρροή βιασμό και τον δεύτερο για συνέργεια και παραμέληση ανηλίκου. Άλλοι τρεις κατηγορούμενοι για ομαδικούς βιασμούς είχαν αθωωθεί.

Η συνέχεια της δίκης

Η δίκη θα συνεχιστεί στις 17 Νοεμβρίου. Το ενδιαφέρον παραμένει έντονο, καθώς η υπόθεση έχει αποκτήσει συμβολική βαρύτητα για τη δικαστική αντιμετώπιση περιστατικών κακοποίησης ατόμων με αναπηρία, την ευθύνη της Πολιτείας για την πρόληψη και καταγραφή τέτοιων φαινομένων, και την αδυναμία του κρατικού μηχανισμού να προστατεύσει εγκαίρως ένα παιδί που μεγάλωσε μέσα στην ακραία παραμέληση και τη σιωπή.