Συντάκτης: Γιάννης Αγγελάκης
Η λαϊκή αγορά διευρύνεται. Η ανθρωπογεωγραφία της αλλάζει. Πλέον, πέραν των λαϊκών στρωμάτων, των συνταξιούχων και των φοιτητών, όσο η λιτότητα επεκτείνεται, στη λαϊκή συχνάζουν “γιατροί και δικηγόροι”, άνθρωποι που εξαιτίας της διαρκούς πίεσης στα εισοδήματά τους πλέον επιλέγουν να ψωνίζουν κατευθείαν από τους παραγωγούς. Όχι όμως πως αυτό αλλάζει τα πράγματα για τους παραγωγούς. Η φτώχια όταν μοιράζεται, δεν κάνει κανέναν πλούσιο.
Ο κ. Καψωμενάκης, πρόεδρος των παραγωγών των λαϊκών αγορών Χανίων, είναι οργισμένος. Τα προβλήματα μεγαλώνουν, όμως δε διαφαίνεται πουθενά στον ορίζοντα κάποια βελτίωση:
“Οι αγρότες, το πρόβλημα που αντιμετωπίζουμε, είναι ότι έχει πέσει η κατανάλωση. Δουλεύουμε και κάνουμε επιστροφές των προϊόντων γιατί δε πουλιούνται. Έχει αδυναμία ο κόσμος και σου λένε οι πολίτες ότι δε φτάνουν ούτε για τη βδομάδα τα λεφτά τους και αυτό μεταδίδεται και σε εμάς. Κι ενώ έχει μεν αυξηθεί η κίνηση, έχει μειωθεί τρομακτικά η αγοραστική δύναμη των καταναλωτών. Άλλο λοιπόν τι κίνηση έχει, κι άλλο τι ξοδεύουν.”
Σύμφωνα με τον κ. Καψωμενάκη οι πολιτικοί με τις αποφάσεις τους οδηγούν τους αγρότες, ιδιαίτερα τους νεούς, να τα παρατήσουν. Η αύξηση των φόρων θα καταδικάσει την παραγωγική διαδικασία. Έχουν μεγάλη ευθύνη:
“Το κόστος είναι μεγάλο. Τα λιπάσματα, τα νερά, όλα αυτά κοστίζουν. Και τώρα με την καινούργια φορολογία για τους αγρότες θα γίνουν τα πράγματα ακόμα πιο δύσκολα. Δε λέμε να μην πληρώνουμε, αλλά όχι αυτή η σφαγή.
Αντί να δώσουν κίνητρα ιδιαίτερα στους νέους να επιστρέψουν στη γη, να μάθουν να καλλιεργούν και να ζουν από τη γη, με αυτά που κάνουν και τα μέτρα που λαμβάνουν διώχνουν τους πάντες και ειδικά τους νέους. Κι ενώ οι ίδιοι φωνάζουν ότι δεν έχουμε παραγωγή, αυτοί οι ίδιοι καταδικάζουν την όποια δυνατότητα δημιουργίας παραγωγής με τις αποφάσεις τους. Εγώ λέω ότι προτιμούν να κάνουν εισαγωγές, να οικονομούν οι εταιρείες. Τα γνωρίζουμε αυτά, όλοι τα γνωρίζουν.”
“Την Τετάρτη δε θα υπάρξει λαϊκή”, μας είπε ο κ. Καψωμενάκης. Οι παραγωγοί των λαϊκών αγορών θα εισέλθουν σε κινητοποιήσεις. Και την Τετάρτη θα συμμετάσχουν σε διαδικασίες για να αποφασίσουν πώς θα κινηθούν.
“Αυτή η πολιτική δε θα βγάλει πουθενά. Απεναντίας, ένας ένας θα αφήνει το χωράφι για να βρει δουλειά αλλού. Το βλέπω και εγώ. Εχω αυξημένα έξοδα, μειωμένα έσοδα. Ως πότε; Δε μπορούμε να δουλεύουμε για να ταϊζουμε τους χαραμοφάηδες…”
Τι λένε οι παραγωγοί της λαϊκής
Μιλήσαμε με τους παραγωγούς της λαϊκής αγοράς και με πολίτες. Φαίνεται ότι όλοι επαναλαμβάνουν το ίδιο επιχείρημα. Τα χρήματα είναι λιγότερα . Οι πολίτες, επιλέγουν μεν να έρχονται στη λαϊκή, όμως καταναλώνουν ελάχιστα. Ακόμα και σε σχέση με πριν δύο χρόνια.
Οι παραγωγοί εκφράζουν την ανησυχία τους για τους νέους ανθρώπους, που δεν έχουν μέλλον, κάποιοι μιλούν για αναγκαιότητα κινητοποιήσεων, άλλοι διαμαρτύρονται για τους φόρους, μιλούν για κοροϊδία εκ μέρους της κυβέρνησης φτώχια και κακομοιριά. Κάποιοι είναι τόσο απογοητευμένοι που δεν θέλουν να μιλήσουν καθόλου. Σε λίγο, είπε ο Γιάννης, εμείς θα τα παρατήσουμε και εσείς οι καταναλωτές θα πρέπει να γίνεται οι ίδιοι παραγωγοί για να επιβιώσετε.
Θανάσης: Μας έχουν ζώσει τα μαύρα φίδια. Έχει κόψει ο κόσμος πάρα πολύ. Έχουμε ζόρι μεγάλο. Δυσκολεύεται πάρα πολύ ο κόσμος, και θα περάσουμε και άλλες πολύ δύσκολες μέρες.
Αντρέας: Ο κόσμος δεν έχει καθόλου λεφτά. Ο κόσμος περνά, βλέπει και φεύγει.
Μαρία: Έχει ελαττωθεί η κίνηση. Ο κόσμος κόβει βόλτες, αλλά λεφτά δεν υπάρχουν. Έχουν κόψει από τις συντάξεις, έχουν κόψει από τους μισθούς, όλοι δυσανασχετούν.
Μανόλης: Τα πράγματα είναι πολύ άσχημα. Αγώνες μεγάλοι, τιτάνιοι αγώνες χρειάζονται για να ελευθερωθεί ο κόσμος από τα δεσμά του. Η κίνηση είναι αρκετά πεσμένη. Κόσμος υπάρχει, αλλά δεν ψωνίζει. Κάνει βόλτες, βλέπει μόνο. Ούτε ο κόσμος έχει λεφτά, ούτε εμείς έχουμε. Θα κάμουμε κινητοποιήσεις, συλλαλητήριο θα γίνει στις 22 του Οκτώβρη.
Γεωργία: Έτσι κι έτσι τα πράγματα. Μακάρι να μπορέσουν να επιβιώσουνε τα νιάτα και να διορθωθούνε τα πράγματα προς το καλύτερο, μα χρειάζεται μεγάλος αγώνας. Η κίνηση έχει αυξηθεί πάρα πολύ, όμως οι τσάντες είναι πάρα πολύ μικρότερες. Δεν υπάρχουν λεφτά.
Αλεξάνδρα: Ο κόσμος δε μπορεί να μη φάει, θα φάει αναγκαστικά. Προσπαθούμε όσο μπορούμε οι τιμές να είναι όσο πιο προσιτές γίνεται, παρά του ότι το κόστος παραγωγής είναι πάρα πολύ μεγάλο και οι φόροι πάρα πολύ. Αλλά και ο κόσμος δε φταίει. Προσπαθούμε ότι μπορούμε μα στην ουσία οι μόνιμοι ζημιωμένοι είναι οι άνθρωποι του λαού, και οι παραγωγοί και το καταναλωτικό κοινό. Δε μπορούμε να βάλουμε αυξημένες τιμές. Όσο μπορούμε τις κρατάμε, αλλιώς δε βγαίνουμε κι εμείς. Αλλά κι αυτοί, όλο φόροι, και νέοι φόροι. Τώρα οι φόροι που μπήκαν στους αγρότες μας έχουν διαλύσει. Κι άμα ανεβάσω κι άλλο τις τιμές, ποιος θα έλθει μετά να πάρει; Έρχονται οι ανθρώποι για να πάρουν πιο φτηνά για να φάνε. Αν ανεβάσω εγώ τις τιμές, τι θα γίνει; Μεγάλο πρόβλημα. Κίνηση έχει, όμως ο κόσμος δεν έχει λεφτά. Το βλέπουμε και από την πάρτη μας. Εγώ είμαι γνήσια παραγωγός, όχι μαϊμού, όπως το παίζουν κάποιοι.
Αντώνης: Υπάρχει στενότητα σε ρευστό, είναι τόσο απλό. Το ότι η κίνηση έχει αυξηθεί είναι σχετική έννοια. Άμα δεν υπάρχει ρευστό τι να το κάμεις; Που περπατούνε πιο πολλοί στη λαϊκή; Καταλάβατε;
Κώστας: Μαυρα χάλια. Ο κόσμος δεν έχει λεφτά. Όλο ψέμματα κι ο Τσίπρας. Θα κόψει το ΕΝΦΙΑ και πληρώνουμε ΕΝΦΙΑ. Κόβουν και τις συντάξεις, ρέστοι και ταπί. Αυτό είναι. Κι έρχεται ο κόσμος, αλλά δεν ψωνίζει. Αφού είναι το ΕΝΦΙΑ, τα έξοδα από δω, κέρατα μέρατα; Δε μένει τίποτα.
Ελευθέριος: Φτώχια, κακομοιριά, φόροι, φόροι, φόροι! Και δώστου νέους φόρους! Πάρτον κάτω τον κοσμάκι. Προβλήματα πολλά.
Γιώργος: Αυτή τη στιγμή οι εμπόροι της λαϊκής αδυνατούν να επιβιώσουν. Ο κόσμος δε διαθέτει χρήματα σήμερα. Δεν έχει δουλειά κι οπότε η καινούργια κυβέρνηση θα έπρεπε να το δει πολύ στενά το παραπάνω θέμα και όχι φόρους κάθε μέρα όπως έκαναν οι προηγούμενοι. Για αυτό λοιπόν κάτι πρέπει να γίνει διότι προβλέπουμε ότι τα πράγματα δε θα εξελιχθούνε ανθρώπινα.
Πολίτης: …Μετά τις εκλογές θα φτιάξουνε τα πράγματα. Μας κοροϊδεύουνε! Αυτοί είναι απατεώνες!
Βασίλης: Εμείς πουλάμε φθηνά για να μπορέσει ο κόσμος να ψωνίσει. Και ο κόσμος έρχεται στη λαϊκή. Οι τιμές είναι πολύ πιο κάτω από τα μαγαζιά, τα πράγματα είναι τζάμπα. Έρχεται κι ο κόσμος κι αυτά τα λίγα που του έχουν απομείνει προσπαθεί να ψωνίσει κι αυτός, γιατί στα παντελόνια είναι λίγα τα λεφτά λεβεντόπαιδο, πολύ λίγα. Σκεφτόμαστε για κινητοποιήσεις μιας και είναι αβάσταχτη η φορολογία για τον αγρότη. Μάλλον θα αλλάξουμε δουλειές, θα πάμε στο εξωτερικό. Δεν πάμε καλά λεβεντόπαιδο…
Στέλλα: Χάλια προς πολύ χάλια τα πράγματα. Ο κόσμος έρχεται, κατεβαίνει, θέλει να ψωνίσει, αλλά τίποτα. Δυστυχώς, έτσι είναι για όλους και για μας και για τον κόσμο. Έχω τόσα προβλήματα που δε μπορώ να ασχοληθώ με κινητοποιήσεις, αλλά κάποια κίνηση χρειάζεται.
Αντώνης: Δύσκολα, πολύ δύσκολα τα πράγματα. Η κίνηση έχει πέσει κι άλλο. Οικονομική κρίση. Για όλους. Δεν ψωνίζει ο κόσμος. Ψωνίζει όπως κι εμείς: Λίγα πράγματα. Χρειάζονται κινητοποιήσεις, μπας κι αλλάξει προς το καλύτερο, μα δεν το βλέπω. Πολύ δύσκολα τα πράγματα. Όλα πάνε κάτω.
Πολίτης: Μαύρα κι άραχνα. Τίποτα, δεν υπάρχει, τίποτα. Ούτε δουλειά υπάρχει, ούτε πράγμα. Τίποτα. Ούτε το ένα τέταρτο δεν αγοράζω. Όσπρια και ρυζάκι. Ντολμάδες, που λέει η άλλη; Οι πιπεριές είναι 60 λεπτά. Που να τα βρεις; Ο μαϊντανός; Το ρύζι; Το λάδι; Για μέτρησέ τα; Δεν βγαίνουνε. Πανάκριβα είναι όλα.
Βασίλης: Πολύ πεσμένα τα πράγματα. Η κίνηση συνεχίζει να πέφτει. Κάθε πέρισυ και καλύτερα. Στα ίδια και χειρότερα.
Γιάννης: Δυσοίωνα τα πράγματα. Σε λίγο καιρό, αν επιβάλλουν αυτά τα μέτρα, θα σταματήσουμε να παράγουμε εμείς οι παραγωγοί και θα πρέπει εσείς οι καταναλωτές να γίνεται οι ίδιοι παραγωγοί για να επιβιώσετε. Αυτή είναι η κατάσταση.
Νίκος: Άσχημα τελείως. Ο κόσμος δεν έχει λεφτά. Διαμαρτύρεται. Έχει πάρα πολύ περισσότερο κόσμο απλά ο κόσμος ψάχνεται πολύ. Και περιμένει, περιμένει. Όλος ο κόσμος είναι εδώ τώρα. Από τον εργάτη, τον δικηγόρο, τον γιατρό. Μα τι να το κάμεις άμα δεν αγοράζουν.
Γεωργια: Άλλοι ψωνίζουν, άλλοι δεν ψωνίζουν. Σε σχέση με πριν 2 χρόνια δεν υπάρχει καμία σύγκριση. Τώρα, έρχονται στις 2 η ώρα, όσο πιο αργά γίνεται, για να πάρουν όσο πιο χαμηλά μπορούν. Παζαρεύουν, θέλουν και πιο χαμηλά τις τιμές.
Κώστας: Δε βλέπεις τα πράγματα με τα μάτια σου; Δεν έχει λεφτά ο κόσμος. Έχει πέσει πολύ η κίνηση. Αφού αυτοί που μας κυβερνούνε μας έχουν ποδοπατήσει, τι περιμένεις; Από τις συντάξεις θα πα να βγάλουνε λεφτά; Θα κάνουμε κινητοποιήσεις.
