Του Μελέτη Ρεντούμη

Ο δεύτερος γύρος των βουλευτικών εκλογών ολοκληρώθηκε στην Γαλλία και υπήρξε σαφώς μία ανατροπή αλλά και αλλαγή στην συμπεριφορά του εκλογικού σώματος με βάση το αποτέλεσμα του πρώτου γύρου που είχε αναδείξει ως πρώτο κόμμα με διαφορά το κόμμα της Λεπέν ως εκπροσώπου της ακροδεξιάς στην Γαλλία.

Μπορεί για τους περισσότερους αναλυτές αλλά και τους απλούς πολίτες να έχει πραγματοποιηθεί μία νίκη της δημοκρατίας στην Γαλλία απέναντι στον φόβο της ακροδεξιάς, όμως τα πράγματα είναι αρκετά πιο περίπλοκα από ότι φαντάζουν, ενώ οι προεκτάσεις στην ελληνική πραγματικότητα που αρκετοί επιχειρούν είναι τουλάχιστον άτοποι στην παρούσα φάση.

Πιο συγκεκριμένα το Νέο Λαϊκό Μέτωπο (NFP) της αριστεράς εκλέγει 188 βουλευτές στη νέα Εθνοσυνέλευση, 57 περισσότερους από το 2022, συγκεντρώνοντας στον προχθεσινό β΄ γύρο το 26,3% των ψήφων. Ακολουθεί ο κεντρώος συνασπισμός Ensemble (EN) με 161 έδρες, 76 λιγότερες σε σχέση με το 2022 και ποσοστό 24,7%, ενώ ο Εθνικός Συναγερμός (RN) της Λεπέν βρέθηκε στην τρίτη θέση, με 142 έδρες, 53 παραπάνω από την απερχόμενη Εθνοσυνέλευση και ποσοστό 37,1%.

Με βάση λοιπόν τα πραγματικά αποτελέσματα, η Λεπέν αυξάνει την δύναμή της ενώ ο πρόεδρος Μακρόν με το δικό του κόμμα χάνει αρκετά σημαντικό ποσοστό της αρχικής του πλειοψηφίας, γεγονός που αποτυπώνεται και στην γενικότερη δυσαρέσκεια των πολιτών.

Το πρώτο κόμμα, που αποτελείται από ένα άθροισμα επιμέρους κομμάτων ουσιαστικά αρκετά ετερόκλητων μεταξύ τους και χωρίς συμφωνία στα βασικά ζητήματα της χώρας, κέρδισε ένα μεγάλο ποσοστό και αντίστοιχες έδρες στο γαλλικό κοινοβούλιο, καθώς αποφάσισαν να αποσύρουν εκατοντάδες υποψήφιους στον δεύτερο γύρο, ώστε ο υποψήφιος που θα κατέβαινε ως δεύτερος απέναντι στον αντίστοιχο ακροδεξιό υποψήφιο να έχει περισσότερες πιθανότητες να εκλεγεί, όπως και έγινε στις περισσότερες περιπτώσεις.

Πλέον λοιπόν, η Γαλλία έχει υπηρεσιακό πρωθυπουργό, χωρίς την δυνατότητα άσκησης πραγματικής πολιτικής με τον πρόεδρο Μακρόν στο τιμόνι της χώρας, καθώς η Γαλλία έχει προεδρικό σύστημα και το αποτέλεσμα των βουλευτικών εκλογών με την ανάδειξη οποιουδήποτε πρωθυπουργού δεν επηρεάζει τον πρόεδρο της δημοκρατίας, ο οποίος ασκεί την πραγματική εξουσία και έχει στα χέρια του το σύνολο των σημαντικών αποφάσεων για την Γαλλία, εντός και εκτός συνόρων.

Οι συζητήσεις για την πρόταση ενός πρωθυπουργού από την αριστερά και το Νέο Λαϊκό Μέτωπο δεν έχουν καρποφορήσει, καθώς τα περισσότερα συνεργαζόμενα κόμματα δεν επιθυμούν ως πρωθυπουργό τον ακροαριστερό ηγέτη Μελανσόν, ενώ δεν έχει γίνει ακόμη γνωστό ποια στάση θα κρατήσει το κόμμα Μακρόν και ποιον θα προτείνει στην αριστερά ως ένα πιθανό υπερκομματικό πρόσωπο που θα μπορούσε να αναλάβει την πρωθυπουργία.

Σε κάθε περίπτωση, η πολιτική συγκυρία για την Γαλλία, ταυτόχρονα με την πτώση της δημοτικότητας του Γάλλου προέδρου δεν είναι καθόλου ευοίωνη, καθώς η ακυβερνησία και η στασιμότητα στην Γαλλία έρχονται ταυτόχρονα με τις προσπάθειες ανάδειξης των προσώπων για τα ευρωπαϊκά όργανα και την υιοθέτηση συγκεκριμένων πολιτικών στην ΕΕ, τόσο όσον αφορά την διεύρυνση αλλά και για την στάση της Ένωσης απέναντι σε εξωτερικές απειλές και σε πολέμους που βρίσκονται σε πλήρη εξέλιξη στις παρυφές της Ευρώπης.

Ο Μελέτης Ρεντούμης είναι οικονομολόγος τραπεζικός