Του Νίκου Τζάρα
Το να υποστηρίζει κανείς τις απόψεις του ότι τα πράγματα μπορεί να αλλάζουν προς το καλυτερο με αγώνες και θυσίες θεωρήθηκε από τον κ.Τσίπρα “ψυδαίσθηση” ενώ η αποδοχή του αδιεξόδου που βιώνουν οι λαϊκές τάξεςι “ρεαλισμός”.
Με μια φράση ακυρώθηκαν οι αγώνες των λαϊκών στρωμμάτων για έξοδο από την κρίση, τέθηκε στα αζήτητα η ιστορική μνήμη τηςΑριστεράς, οι θυσίες χιλιάδων ανθρώπων της που διαχρονικά δώσανε το αίμα τους για ένα καλύτερο κόσμο, για μια κοινωνία ισότητας και δικαιοσύνης.
Η υιοθέτηση στην πράξη από τον ΣΥΡΙΖΑ της στρατηγικής του νεοφιλευθερισμού και η πλειοδοσία στις καταστροφικές επιλογές του στο όνομα της ανάπτυξης δεν μπορεί να καλυφθεί με επικοινωνιακά τεχνάσματα , ασύστολη προπαγάνδα και θεωρητικές κατασκευές που ακυρώνονται στην πράξη.
‘Οσοι εξακολουθούμε να επιμένουμε πεισματικά ότι υπάρχει ο άλλος δρόμος, ότι ένας άλλος κόσμος είναι εφικτός και αναγκαίος οφείλουμε να κυρήξουμε την λήξη του πένθους να σηκώσουμε το πεταμένο λάβαρο της ελπίδας και να συνεχίσουμε από την θέση που βρισκόμαστε τους μικρούς και μεγάλους αγώνες για μια κοινωνία των ίσότητας αλληλεγύης και αδελφοσύνης. Το μέλλον είναι μπροστά και διαρκεί πολύ. Ας αρχίσουμε να το υφαίνουμε με υπομονή ,επιμονή και αλληλεγγύη