«Καταπέλτης» αποτελεί το πόρισμα της ψυχιατρικής πραγματογνωμοσύνη του 28χρονου Γιώργου Παρασκάκη που κατηγορείται ότι βίασε και σκότωσε την Αμερικανίδα βιολόγο Σούζαν Ίτον πέρυσι τον Ιούλιο στα Χανιά.
Η αρχική εξαφάνιση της 60χρονης βιολόγου, η ανεύρεση στη συνέχεια του πτώματος της σε ένα παλαιό Γερμανικό Τούνελ και μετά η σύλληψη του δράστη που καθ ομολογία του ανέφερε πως πρώτα κινητοποίησε την Ιτον κτυπώντας την με το αυτοκίνητο του και στη συνέχεια την βίασε και την πέταξε στο Τούνελ, είχε συγκλονίσει την κοινή και διεθνή κοινή γνώμη.
Για την υπόθεση είχε συλληφθεί και ομολογήσει τις αποτρόπαιες πράξεις του ο κτηνοτρόφος Γιάννης Παρασκάκης, πατέρας δύο ανήλικων παιδιών και γιός ιερέα.
Ο δράστης είχε οδηγηθεί στις Φυλακές Τριπόλεως, ενώ η ανακρίτρια μετά από αίτημα της υπεράσπισης του Παρασκάκη, διέταξε την διενέργεια ψυχιατρικής πραγματογνωμοσύνης.
Η εξέταση του 28χρονου, που έφερε και το προσωνύμιο «Σαολίν» λόγω της ενασχόλησης του με τις πολεμικές τέχνες , διήρκεσε σχεδόν τρείς μήνες και τα συμπεράσματα της πραγματογνώμονας Διευθύντριας Ψυχιατρικής Κλινικής που την πραγματοποίησε είναι αποκαλυπτικά.
Σύμφωνα με τα στοιχεία της έκθεσης που έχει στη διάθεση της η “Realnews” , ο Παρασκάκης χαρακτηρίζεται ως «ψυχρός και ψύχραιμος» , «ο τρόπος που λέει ψέματα είναι αξιοθαύμαστος!», ενώ η ειδική επιστήμων επισημαίνει για τον δράστη του εγκλήματος πως «δεν αποκλείεται να το ξανακάνει…»
«Σε απάντηση των ερωτημάτων της κ. Ανακρίτριας , καταλήγω ότι δεν ήταν σε διατάραξη πνευματικών λειτουργιών ή της συνείδησης του την εποχή του εγκλήματος ή και στην παρούσα, κάτι που έχουν παραδεχθεί και οι δικοί του. Αν όντως ήταν, θα είχε επιβαρυνθεί η κατάσταση του και θα χρειαζόταν θεραπεία όλο αυτό το διάστημα , ενώ ο ίδιος αναίρεσε τα πάντα, όσα έλεγε τον Ιούλιο-Οκτώβριο περί σατανισμού κ.τ.λ. και ισχυρίζεται ότι τον πίεσαν οι αρχές» επισημαίνεται στο πόρισμα της ψυχιατρικής πραγματογνωμοσύνης.
Να σημειωθεί ότι ο Παρασκάκης όπως είχε γράψει και το Cretalive, είχε αποδώσει τις αποτρόπαιες πράξεις του άλλοτε στην ενασχόληση του με τον σατανισμό και την μαύρη μαγεία και άλλοτε στην «επιθυμία» του , εκείνο το πρωί «να βρω μία γυναίκα για να κάνω σεξ μαζί της». Ειδικότερα είχε πει στην απολογία του , όσον αφορά τον σατανισμό ότι «τη βιολόγο τη χτύπησα με το αυτοκίνητο και είχα σκοπό να την εξαφανίσω. Κατέληξα στη σπηλιά που είχα πάει έξι φορές για να την εξερευνήσω, γιατί ήθελα να ασχοληθώ με το παραφυσικό».
Στη συνέχεια της έκθεσης της η ειδική πραγματογνώμων τονίζει πως «πρόκειται σαφώς για μία διαταραχή προσωπικότητας που δεν ήταν σαφές το κίνητρο που διέπραξε το έγκλημα και που δεν αποκλείεται να το ξανακάνει! Ιδιαίτερη σημασία πρέπει να δοθεί στην πτωχή ανταπόκριση συναισθηματικού τύπου που εμφανίζει όλο αυτό το διάστημα όπου το συναίσθημα δεν έχει διακύμανση (ψυχρός, ψύχραιμος), ενώ ο τρόπος που λέει ψέματα είναι αξιοθαύμαστος!».
Τέλος στην έκθεση της η Διευθύντρια της Ψυχιατρικής Κλινικής επισημαίνει ότι «η ανάπτυξη ψυχοπαθολογίας σε κάποια φάση της ζωής του δεν αποκλείεται, αλλά βασικά πρέπει να εξετασθεί σαν παραβατική συμπεριφορά το έγκλημα που διέπραξε, με απουσία σοβαρής ψυχικής νόσου που διατάραξε τις πνευματικές του λειτουργίες ή τη συνείδηση του».
Αμέσως μετά την ομολογία του κατηγορουμένου, εμφανίστηκαν στις Αρχές και άλλες γυναίκες -μία Ελληνίδα, μία Πολωνή και μία Λιθουανή- τις οποίες ο Παρασκάκης είχε αποπειραθεί να ακινητοποιήσει με τον ίδιο τρόπο! Η οικογένεια της άτυχης βιολόγου ζητά δικαίωση για τον τραγικό θάνατο της και πληροφορίες αναφέρουν ότι μέλη της όπως ο γιός της Μάξ, θα παρευρεθούν και θα καταθέσουν στη δίκη.
Παντελής Ζέλιος – συνήγορος υπεράσπισης.
«Η κύρια ανάκριση στην υπόθεση δολοφονίας της αδικοχαμένης βιολόγου Suzan Eaton ολοκληρώθηκε. Το λόγο πλέον έχει η διαδικασία στο ακροατήριο του αρμοδίου ποινικού δικαστηρίου ενώπιον του οποίου θα αξιολογηθεί και θα συμπληρωθεί το πλούσιο σε περιεχόμενο αποδεικτικό υλικό της δικογραφίας και φυσικά θα απολογηθεί ο κατηγορούμενος για τα αδικήματα τα οποία τον βαρύνουν.
Σταθερή και αταλάντευτη θέση μου ως συνηγόρου υπερασπίσεως του κατηγορουμένου από τη πρώτη στιγμή της συλλήψεώς του, δεν είναι άλλη από την με κάθε πρόσφορο και νόμιμο αποδεικτικό μέσο αποκάλυψη και διαλεύκανση της αλήθειας της τραγικής αυτής υποθέσεως που έχει να κάνει τόσο με τα πραγματικά περιστατικά όσο και με τα κίνητρα και την ψυχοπαθολογία του εντολέως μου. Στόχος δεν είναι απαραίτητα η ευμενέστερη ποινική μεταχείριση του φερομένου ως δράστη αλλά η ορθή απονομή της δικαιοσύνης, συστατικό στοιχείο της αποστολής της σε μία συντεταγμένη Πολιτεία.
Ειδικά δε στην Ποινική Δικαιοσύνη τίποτα δεν θεωρείται θέσφατο. Όλοι και όλα κρίνονται στην κορωνίδα της ποινικής διαδικασίας που δεν είναι άλλη απ’ αυτή που διεξάγεται ενώπιον του Δικαστηρίου.»